1. bu iddianın mənşəyi, 1890-cı ildə harvard universiteti psixologiya fakultəsində william james və boris sidis'in araşdırmasına əsaslanır. bu nəzəriyyəyə görə insanların , günümüz beyin həcmi sayəsində çata biləcəkləri ən yüksək iq 250-300 arası olaraq təxmin edilməkdədir. james və sidis , insanların yalnız 3% -10luq bir payının ancaq 250 ıq və üzərinə çıxa bildiyini irəli sürmüşlər. bu araşdırmanın səhv şərhi insanların zəkalarının % 3-10 arasını istifadə şəklində qiymətləndirilmişdir. 2008 ilində scientific american jurnalında nəşr olunan məqalədə johns hopkins tibb fakültəsindən prof. dr. berry gordon bu müzakirələrə son nöqtəni qoymuşdur. araşdırmasının nəticələrini bu şəkildə ortaya qoymaqdadır.ilk olaraq , əgər iddia edildiyi kimi beynimizin 10%-i çalışır , 90%-i işləmir olsaydı , beyində meydana gələn hasarların çox böyük bir qisimi təsirsiz olacaqdı.çünkü 10da 9'luk bir ehtimalla zədə beynin guya " işləməyən " bir bölgəsinə gələcək və təsirsiz qalacaqdı. ancaq beynin hər hansı bir bölgəsinə aldığı zədə bədənin hər hansı bir nöqtəsindəki hər hansı bir işləyişini pozmaqdadır.ikinci olaraq pozitron emisyonlu tomoqrafiya (pet) və funksional maqnetik rezonans görüntüləmə(fmrı) texnologiyaları sayəsində , yuxu halında belə , beynin hər bölgəsində müəyyən bir miqdar aktivitə müşahidə olunur.üçüncü bir açıqlama beynin tamamilə " susduğu " tək vəziyyət , ciddi sinir xəstəlikləri və beyinin ağır travmalardır.dördüncü açiqlama single- unit recording texnologiyası ilə beynə yerləşdirilən elektrodlarla , beyindəki hər bir hüceyrənin anlıq aktivitəsi müşahidə ediləbilməkdədir. digər açiqlama bir hüceyrə əgər üstünə düşən işi etmirsə , degenerasiya olacaqdır ve körelecek.( məsələn əzələlərinizi kifayət qədər çalışdırmazsanız “əzələ əriməsi "əmələ gəlcək )
insan beyininin % 100'üne yaxınını istifadə etməkdədir.