1. hindistanın böyük eposu.



--sitat--
mahabharata (sanskrit - mahābhārata महाभारत) qədim hindistanın sanskrit dilində yazılmış iki əsas eposundan biridir. digər dastan isə "ramayana"dır. kurukşetra müharibəsi, həmçinin kauravas və pandava şahzadələrinin talelərindən bəhs edən epik hekayələrlə yanaşı, mahabharatada “həyatın 4 məqsədi”nin müzakirəsi və ya puruşartas kimi fəlsəfi və dini materiallar da çoxdur. mahabharatanın bir hissəsi olan əsas hekayələr və əsərlər arasında bhaqavad gita, damayantinin hekayəsi, ramayananın qısaldılmış versiyası və rişyasrinqa öz-özlüklərində çox dəyərli əsərlərdir. mahabharatanın müəllifi vyasa hesab olunur. onun tarixi inkişafını və quruluş hissələrini açmaq üçün bir çox cəhdlər edilmişdir. mətnin qorunub saxlanılmış ən qədim hissələri təqribən e.ə 400-cü illərdən daha qədim deyildir. lakin, hekayənin mənşəyi e.ə. 8-9-cu əsrlərə təsadüf edir. mətn öz son formasını erkən qupta dövründə (bizim eranın 4-cü əsrində) almışdır. mətnin adı “bharata sülaləsinin böyük hekayəsi” kimi tərcümə edilə bilər. mahabharatada qeyd olunur ki, epos “bharata” adlanan 24.000 misradan genişlənərək indiki böyük formasını almışdır. mahabharata ən uzun sanskrit eposudur. onun ən uzun versiyası 100.000 şloka və ya 200.000-dən çox misradan (hər şloka bir beytdir) və uzun nəsr hissəsindən ibarətdir. mahabharata ümumiyyətlə 1.8 milyon sözdən ibarət olaraq “iliada” və “odisseya”dan birlikdə təqribən on dəfə və ya ramayanadan dörd dəfə uzundur. v.c.conson mahabharatanın vacibliyini dünya sivilizasiyasındakı incil, şekspirin, homerin əsərləri, yunan dramları və ya quranla müqayisə edir.

--sitat--