bugün wiki təsadüfi son
sözaltı sözlük
məsləhət postlar mesaj Profil

...

yazarların qısa hekayələri

| ədəbiyyat
14,394 | 65 | 259

əjdahalar  googlla

/ 4 »


    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    1. xatırlamayan adam* van den budenmayer

    insan sifətlərini xatırlamamaq kimi problemim var. tibb buna, ona öyrəşməyim üçün, tələffüzdə ilişdiyim adlar qoyub. mənim latın diliylə problemim yoxdur, üzləri, adları, insanları xatırlamıram sadəcə. çirkinəm, o qədər çirkinəm ki güzgü fobiyam var. saçlarım tökülür, fərq edilməyən sifətim, yeyilmiş dırnaqlarım var. bunun səbəbi genetikdir. ya da deyil. sadəcə genetik olduğunu deyərək, özümdən utanmamağı öyrədirlər. çirkinliyimi anama borcluyam. tanrı onu yaradanda qadınlara qarşı düşmən olmalıydı. yoxsa bu qədəri mümkün deyil. anamı asanlıqla günahlandırıram...

    insan sifətlərini xatırlamıram. buna görə çox insan itirmişəm. öz üzünə dəyər verməyən başqalarının üzünü unutmaqda mahirləşir. zamanla. insan yaşadıqlarını axtarır başqalarında. yaşamadıqlarımızı yaşamamışıq, o qədər. sonra adları unuduram. bunu görə də insanları rənglərə, səslərə bölürəm. qalın səsli qadın, mavi rəngli kişi və sairə.

    amma qırmızı qadını unuda bilmirəm. adı olmadığına görə, o qırmızıdır. onu bugün xəstəxananın çıxışında siqaret çəkərkən fərq etdim. siqareti iki barmağının arasına sıxışdırıb, primitiv dekabr soyuğunda titrəyirdi. bəlkə də xərçəng xəstəliyini otuz dəqiqə sonra öyrənib, altı aylıq həyatında mübarizə aparmağı öyrənəcək. bəlkə də həkimdir, ya da tibb bacısı. amma mən onu xəstəliyinin ağrısıyla təsəvvür etdim. məni fərq etməmişdi. yerdə dayanan daşları təpikləyərək siqaretin tükənməsini gözləyirdi. yaxınlaşdım. daha əvvəl anamdan başqa heç bir qadına yaxınlaşmamışdım. seks həyatım yox idi. bir dəfə fahişə yanında olmuşam. koridorda ayaqlarında partlamış damarlara baxıb, boşalmışdım. pulumun yarısını almışdı amma. hər nə isə. yaxınlaşdım.

    daha əvvəl qağayı səsli qadına aşiq olmuşdum. onun rəngi boz idi. soyuq və ruhsuz. adı, üzü, yaşı yadımda deyil. ona da yaxınlaşmışdım. qağayı səsli qadının sifətini aşiq olduqdan iyirmi saniyə sonra unutmuşdum. qırmızını isə unuda bilmirdim. hətta indi belə, bütün hər şey bitdikdən sonra hələ də yadımdadır. ona sadəcə qadınların əllərindən daha ağırlıqlı olaraq üşüdüklərini dedim, gülümsədi. belə lazımsız məlumatlar qadınlara təsir edir. amma heç nəyi bərpa etmir. qırmızı təşəkkür edərək içəri keçdi. xəstəliyini öyrənməyə. mən isə onu unutmadığıma görə xatırlayıram. nə vaxtsa qarşılaşsaq, bütün bunları ona etiraf edəcəm.

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    2. şaxta ata* van den budenmayer

    atam kök və ali savadsız olduğuna görə, əlindən kişiliyi təmsil edən heç nə gəlmədiyinə görə şaxta babalıq edirdi. anam standart qadınlar kimi evdar qadın, qardaşım isə anadan gəlmə əqli çatışmamazlıqla vuruşurdu. dört nəfərlik minimalist ailədə yaşayırdıq və mağazalara borclarımız, damcılayan daxmamız və biraz ümidimiz var idi. atamın şaxta babalığı seçməsi kilosuna görə idi. bəlkə də 57 illik həyatında allaha minnətdar olduğu tək şey kilolu olub şaxta babalıq etməsi idi.
    atam on bir ay bankların qapısında, bir ay isə pul qazanmaq dərdi ilə tanımadıqların qapılarını döyürdü. banklardan daha çox borc istəmək, digərlərindən pul qazanmaq üçün. mən ağlım kəsəndən atamın yeni ili bizimlə keçirdiyini xatırlamıram. qardaşım məndən daha şanslıdır. o anadan gəlmə atamı və yeni ili tanımır. biz məcbur yeni illərdə saat səkkizdə yatağa giridik. ağır idi, amma barışmışdıq özümüzlə. ən çətini insanın çarəsizlikdən özü ilə barışmasıdı.
    atamın keçən illərə nisbətən oyuncaq almağa pulu çatırdı, amma bu il o da yox idi və o mənim oyuncaqlarımı götürərək, evlərə getdi. oyuncaqlarımın hamısı qırıq idi və onlar mənim məsumiyətim sayılırdı. atam otağıma girəndə özümü yuxuya vurdum, dilini dişləyərək onları, oyuncaqlarımı yığdı. sonra qapının səsini eşitdim. yuxum yox idi, amma yatmalıydım...

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    3. yaza bilməyən adam.

    yazıçılıqla ciddi məşğul olmadığım illər idi. ciddi yanaşmadığım kimi, yazmaq rahatlmaq və sakitləşməkdən başqa işimə yaramırdı. dünən nələr baş verdiyini xatırlamır, sabahın nələr gətirəcəyini fikirləşmirdim. klassik anı yaşamaq dərdi də deyildi. indiki zamanın da məni cəlb edən tərəflərini görmürdüm. deyəsən mənim düşmənim zaman idi və borxesin mənə öyrətdiyi kimi: insan zamanla düşməninə oxşayır. nə isə...

    yazdıqlarım bərbad idi. bəlkə də indi də elədir. insan özünü inkişaf etdirdikcə köhnə fikirlərindən utanırdı. böyüdükcə ciddiləşir və komplekslərimiz bərkiyirdi. özümü təkliyimə verdiyim, təkliyin ilahi mənasını başa düşdüyüm anlarda yanımda heç kim yox idi. uzun vaxt idi nələrsə yazmırdım və təkliyi öyrəndikcə yazmaqla sakitləşdim. yazdıqca, sakitləşdim. yazdıqca, susdum. yazdıqca, ağladım. yazdıqca, xatırladım. yazdıqca, yazdım.

    anadan gəlmə (bu sübuta yetirilib) maksimalist olduğuma görə yazdıqlarımdan məmnun qalmamağa başladım. hamısı xəyali qadınlardan, penisi kəsilib götünə soxulan kişilərdən, dini motivlərdən ibarətmiş kimi gəldilər. yazmağı ciddiyə alacaq qədər yaşlanırdım. əvvəl bunun alışqanlıq olduğunu, sonra isə neçə gündür ac qaldığım və pulumu ancaq bundan çıxartdığım reallığını fərq edərək, yazmağa davam etdim. dostoyevski karamozov qardaşlarını üç həftəyə, borclarını ödəmək üçün yazmışdı. mənim qiyasla borcum olmasa da, həyatımı qazanmaq üçün yazmaq kimi məcburiyyətim var idi.

    bir vaxtlar rahatlamaq və sakitləşmək üçün yazdıqlarım artıq məcburiyyətə, çirkə çevirilmişdilər. yazdıqca ögümə təqlidləri edirdim, sifətimi ağlamaq üçün buruşdururdum, iki barmağımı boğaz kanalıma soxub özümə məşğuliyyətlər qazanırdım. hamısı yazıçılığın dəyərlərini təzədən qazanmağım üçün idi. amma olmadı, yaza bilmədim, yaza bilmirəm.

    yazmaqdan nifrət edirəm. artıq tək düşmənim yazmaqdır və mənim başqa çıxış yolum yoxdur. borxes məni tanısaydı iki qırmızı tuborg açıb düşmənçilikdən danışardıq. bəlkə fikirini dəyişdirərdi...

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    4. hamburq nostalgiyası.* van den budenmayer

    qırx səkkizlə* köhnə sevgilim hamburqda yaşadığımız evi fikirləşirəm. qırx səkkiz o vaxt jurnalist olmaq, mən isə aktyorluq üçün çalışırdım. ikimiz də aid olmadığımız ölkədə yaşayırdıq. sevişməkdən yorulduğumuz vaxtlar olurdu, o vaxtları çılğınlıqlara ayırmışdıq. məsələn qırx səkkiz* köhnə sevgilim bir neçə saatlıq nazi olurdu. sevişmə əsnasında mənə nazi estetikasından danışırdı, hitlerin şəkilini sifətimə yapışdırıb elə sevişirdik. qırx səkkiz hər dəfə orqazma çatırdı. mən boş qalan vaxtlarımızda təcavüzü başa düşməyə çalışırdım, alınmırdı. hamısının axırı seksə aparırdı. skinheadlərə qoşulmuşduq o vaxtlar. saçımı - 8 illik saçlarımı - bir neçə saatlıq çılğınlıq üçün kəsdirmişdim. qırx səkkiz küçənin ortasında sensura geri gəlməlidir deyə bağırırdı. sarışın almanlar ona gülürdülər, o almanları ciddi insanlar hesab etmirdi. senzura onun jurnalistikası üçün tanrı idi. qırx səkkiz* köhnə sevgilim özünə qadağalar qoyaraq onları aşmaqla məşğul idi. bütün dildoların yığışdırılmasını, və bir gün penislərini kəsərək onların göt deşiklərinə soxan qadının xəbərini hazırlamağı istəyirdi. mənə isə rejissorlarla -qadın- cinsi əlaqəyə girib girməyəcəyimi soruşurdu, mən yox deyirdim. aramızda keçən sadizmlə bağlı detalları açıqlamayacam. etik deyil.

    qırx səkkiz məni met* metamfetamin sonrası niyə ereksiya yaşamadığımı soruşurdu. məni o halda hipnoz halına gətirmək üçün çalışırdı, normal kimi yaşayan digər bütün insanlar ona anormal damğası yapışdırardılar. elə mənə də. amma bizim yaşamaq üçün çılğınlığa ehtiyacımız var idi. normal və yaxşı insanlar deyildik. olmayanda olmur. simple. bunları iki il davam etdirdik, sonra yorulmuşduq və ayrıldıq. onu halusinasiya halında görməyə başladım. ayrıldıq çünkü o yorulmuşdu və özünü asdı. belə qadının klassik intihar metodu ilə ölümünü özümə bağışlamıram. boşanmış kişinin məhkəməni tərk edişi kimi ayrıldım o evdən. meyidi iki ay sonra tapıldı. bəzən nostalgiya yaşayıram, bütün o yaşananlar üçün darıxıram. uşaqlaşıram. əlimdə olmur. onun üçün tanrıya dua edirəm. və yaradıcı intihar metodu kəşf edən kimi özümü öldürəcəm.

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    5. qısa olub-olmadığını deyə bilmərəm, amma bu hekayədə yazılanlar mənim ilk qələm təcrübəm olubdur və bəzi istisnaları nəzərə almasaq, based on true story də deyə bilərik. bir sayta göndərmişdim hərf səhvləri ilə dolu başdansovdu formada. saytdan geri məktub gəldi 2 gün sonra - hərf səhvlərini düzəldin və word documentdə göndərin. mən heç birini etmədim, amma 1 həftə sonra səhvlər düzəldilmiş formada saytda gördüm.

    daşlaşan sevgim

    onu ilk dəfə 6 ay bundan əvvəl görmüşdüm. gözləri yamyaşıl idi. o da mənə baxdı. mehriban-mehriban gülümsəyirdi. həkk oldu yaddaşıma gözləri o vaxtdan bəri. hər gün onu gördüyüm yerə gedirdim. sanki sehrləmişdi məni. fikrimdən çıxmırdı. hər dəfə ora getməyə hazırlaşanda uzun-uzadı nitqlər hazırlayardım. ona danışmalıydım axı ürəyimdəkiləri. bəlkə "səni sevirəm" desəm inanmazdı. ilk baxışdan məhəbbətə çox insan inanmır. amma deyəcəkdim sevdiyimi. inanar-inanmaz, öz işidir. təki mən bu yükdən xilas olum. ürəyimi didib-parçalayan hər nədirsə, o, bunu bilməlidir.

    deyirlər, "məhəbbət ürəyin içində olan diş ağrısıdır". gülərdim bu sözə. amma indi o ağrını çəkirəm. amma mənim ağrım daha dəhşətlidir. dişi çəkib çıxartsan, ağrıdan canını qurtara bilərsən. sevgini ürəyindən çəkib çıxara bilmirsən, səni həmişə ağrıdır, bu ağrını çəkməyə səni vadar edir.

    onu gördüyüm yerə sonradan nə qədər getsəm də, onunla rastlaşmadım. saatlarla gözlədim. yox idi. sanki yer yarılıb yerə girmişdi. artıq o civarda yaşayan əksəriyyət insanları tanıyırdım. amma onu tapa bilmirdim. hər dəfə dilxor halda evə qayıdırdım. öz otağıma çəkilərək saatlarla ordan çıxmırdım. heç nəyə marağım qalmamışdı. artıq evdəkilər də hiss etmişdi. anam son günlər başımın üstündən ayrılmırdı. israrla nə olduğunu soruşurdu. mən isə hər dəfə ağlıma gələn bir cavab verərək narahat olmamasını deyirdim. həqiqəti deyə bilməzdim. utanırdım...

    axır bu gün son qərarımı vermişdim.yenə gedəcəkdim, bir qədər gözləyəcəkdim. əgər yenə görməsəydim, o həyətdə yaşayan kiməsə yaxınlaşıb soruşacaqdım. bəlkə də həyasız qərardır. amma etməliydim, başqa yolum qalmamışdı.
    dediyim kimi də etdim. həyətdə həmişəki yerimi tutdum. bir az gözlədim. lakin yenə görünmürdü. birdən blokdan çıxan bir qız gördüm. sürətlə həyətdən çıxaraq yolu keçdi. tez arxasınca getdim. bir qədər də getdikdən sonra yaxınlaşdım.
    - sizi bir dəqiqəlik olarmı?
    səsim çox titrək idi. həyəcan özünü biruzə verirdi.
    qız arxaya döndü. yəqin məni ilk dəfə gördüyündən diksinən kimi oldu, iki addım arxaya çəkildi.
    - nə lazımdır?
    nə deyəcəkdim? bu barədə doğru-düzgün fikirləşməmişdim. amma soruşmalıydım.
    - bilmirəm necə deyim. üzr istəyirəm sizi narahat etdiyimçün. mən sizin həyətdə bir qız görmüşdüm. bilmirəm məni başa düşəcəksiniz ya yox...mən ona vurulmuşam. ancaq o vaxtdan onu görə bilmirəm.
    - bundan mənə nə? məndən nə istəyirsiz?
    - mənə kömək edin. siz bir həyətdə qalırsınız. yəqin tanıyarsınız.
    - sizə niyə kömək etməliyəm?
    - çünki sevirəm.
    qız mənə sınayıcı nəzərlərlə baxdı. deyəsən inandı. səsim titrək çıxırdı. yəqin gözlərim də mərhəmət umurdu. bu, hər insana təsir edər.
    - onu təsvir edin, bəlkə tanıdım.
    - gözləri yamyaşıl, saçı sarı, mən gördüyüm vaxt açıq idi. çiyninə tökmüşdü.
    birdən qızın sifətinin dəyişdiyini, gözlərinin mənə daha diqqətlə baxdığını hiss etdim.
    - bir dəqiqə. gözləri yaşıl dediniz?
    - bəli.
    bir neçə saniyə keçdi. bu nədir? gözləri dolmuşdu. nəsə pis bir şey baş vermişdi. ürəyimin səsini eşidirdim. udqunmaqda çətinlik çəkirdim.
    - siz yəqin sevinci deyirsiz. bilirsiniz o...
    indi onun da səsi mənimki kimi titrək idi.
    - nə baş verib, deyin.
    - o, maşın qəzasına uğrayıb. xəstəxanada yatır.
    - vəziyyəti necədir?
    - ağırdır.

    daha dura bilməzdim. hansı xəstəxanada olduğunu öyrəndim. həmin an yalnız bir şey arzulayırdım. kaş elə bu saniyə onun yanında olaydım. möcüzə olaydı... amma həyatda belə möcüzələr olmur.

    taksiyə minərək xəstəxanaya getdim. ilahi, bayaq möcüzə axtarırdım. bəlkə də möcüzə indi baş verir. onu cəmi bircə dəfə görmüşdüm, amma onun yerinə canımı verməyə hazırdım. onun yerinə ölmək istəyirdim. allaha yalvarırdım. bele fikirləşməyə məcbur edən sevgi idi, hansı ki, allah onu mənə bəxş etmişdi.
    xəstəxanada onun ağır vəziyyətdə reanimasiyada yatdığını öyrəndim. artıq bir həftə idi burda yatırmış. onu vuran maşın qaçıbmış. bir müddət köməksiz vəziyyətdə qaldığından xeyli qan itiribmiş. təcili qan lazım imiş. lakin o zaman nə valideynlərin, nə da qohumların qan qrupu uyğun gəlməmişdi. bəlkə mənim qanım - deyə tez fikirləşdim. dərhal müraciət etdim. bir neçə dəqiqə sonra şad xəbər gəldi. qan qrupum uyğun gəlirdi. məndən qan götürdülər.
    sevincimdən ağlamaq istəyirdim. o mənim qanımla yaşayacaq. əgər istəsələr bütün qanımı verərdim. bilirəm, mən də bəzilərinə ədalətsizlik edirəm. axı məni də sevənlər var...
    onu görmək istəyirdim. otağın qarşısına gəldim. həkimlərin dediyinə görə, qan hələ bir müddət vurulmayacaqdı. qapını aralayaraq baxdm. saçları yatağın üstünə səpələnmişdi. yumulu olduğundan yaşıl gözlərimi görə bilmirdim, ürəyim parçalanırdı. nə yaxınlaşa bilirdim, nə də uzaqlaşa.
    birdən çiynimə bir əl toxundu. geri qanrıldıqda bir qadın gördüm. ətrafı qırışlı olan yaşıl gözlərindən hər şeyi anladım. anası idi.
    - mənim balama qan verən sizsiniz?
    - bəli.

    o, daha heç nə demədi. gözlərimə elə baxırdı ki... birdən hönkürtü ilə ağladı. təsəlli etməyə söz tapmırdım. qolundan tutaraq dəhlizdə qoyulan divana tərəf apardım. hər ikimiz oturduq. bir müddət sonra dəhlizdə canlanma yarandığıni hiss etdik. nəsə baş vermişdi. həkim sürətlə reanimasiya otağına getdi. bizi təbii ki, içəri buraxmadılar. onun halı pisləşmişdi. qapının arxasından həkimim təlaşlı səsini eşidirdik. yoxsa? yoxsa?!...
    anası ağlayırdı. mən isə alnımı divara dayamışdım. deyəsən, heç nə alınmırdı. anasının səsi getdikcə yüksəlirdi. bir qədər özümə gəlib onun yanına yaxınlaşdım. bu vaxt həkim çıxdı.
    - nə? həkim, nə oldu?
    - o... o, daha dözə bilmədi.
    - nəəə?
    anasının halı pisləşdi.özümdə deyildim, qadına kömək edə bilmədim. birtəhər özümü divana çatdırdım.

    külək əsir. qəbiristanlıqdayam. məni tanımayan birinin qəbri üstündə. mən onun başdaşından mənə baxan şəklinə baxıram. yenə həmin gözlər… bəzən xeyli müddət gözlərimi çəkmirəm. hətta sevinirəm ki, o da mənə baxır. məni özümə göz yaşlarımın çənəmi, boğazımı islatması gətirir. niyə belə oldu? şübhələr məni didib-parçalayır. bəlkə də bir az tez getsəydim hər şey başqa cür olardı. bəlkə də…

    3 əjdaha!

    18.07.2014 11:12, sapere aude

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    6. yaz dedi və yazdı

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    7. aşağı dırmaşmaq

    şeirə və ədabiyyata olan həvəsim məni həmişə buna vaadar edir aşağı dırmaşıram yuxarılarda işim yoxdu səmanı görmək üçün aşağıda kifayət edir axı səmanın sonrası nədi sonsuzluq sonsuzluğu görmək üçün nə qədər yuxarı çıxmaq olar ölənə qədərmi bir gün bu baş verəcək mən öz sonsuğluğuma bəlkə çatacam aşağı dırmaşaraq ama aşağı dırmaşıram ama yuxarlırda işim yoxdu

    4 əjdaha!

    03.06.2015 06:10, kürek

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    8. intihar məktubu* frankstein

    intihar məktubuna bu sözlərlə başlamışdı: kaş həyat, uşaqkən qurduğumuz xəyallardakı kimi davam etsəydi, amma olmadı.

    küçənin ən işlək səmtlərindən birində, səkkizmərtəbəli bir binanın, beşinci mərtəbəsində yerləşən evinin balkonuna çıxaraq, intihar etmək üçün aldığı nəfəslə razılaşmaya nail olmağa çalışırdı. "bu dəfə... yox, dərindən nəfəs al, bir də, bir də... bu dəfə bacaracaqsan..."

    hər anlaşmazlıq, daxilində gizlətdiyi qorxunu biraz daha vücuduna doğru yaxınlaşdırırdı. aşağıya baxdı, insanlar həyatlarından razı görünürdülər. "görəsən mən də yuxarıdan tanrıya belə görünürəm?" deyə, düşünməyə başladı. "daha neçə mərtəbə yuxarıya çıxsam, mənim varlığımı hiss edər?"

    hava tez qaralmışdı. beşinci mərtəbədə olduğu üçün, hava aşağıya nisbətdə daha soyuq idi və dayanmadan külək əsirdi. özünü isitmək üçün qolları ilə bədənini ovuşdurmağa başladı. üçüncü dəfə də eyni hərəkəti təkrarladıqda dayandı və gülümsədi: intihar etmək üçün beşinci mərtəbəyə çıxmış bir adamın özünü isitməyə çalışmasını, acizlik olaraq qələmə verdi. bacara bilməyəcəyini düşündü, lakin bu fikri sadəcə üç dəqiqə vaxtını aldı.
    yenidən aşağıya doğru baxdı, bu dəfə qərarında qətiyyətli idi. intihar məktubunu bir daşın altına qoyaraq, son dəfə çarəsizcəsinə göy üzünə baxdı. hava daha da qaranlıqlaşmaqda idi. intihar etmək üçün başını aşağıya sarı əydiyi müddətdə, göy üzündən bir işığın sürətlə yerə doğru enməkdə olduğunu gördü. işıq, biraz da yerə yaxınlaşdıqda alovlandı və onun da olduğu binadan çox da uzaq olmayan bir yerə düşdü.

    tanrının ona cavab verəcəyinə inanırdı və özlüyündə bunun da işarə olduğuna dair qərar verdi. bu ani qərar sayəsində intihardan vaz keçib, yerə düşən cismin nə olduğunu müəyyənləşdirmək üçün yola çıxdı. düşən cismi tapmağı, elə də uzun çəkmədi, çünki axtarışda olan təkcə o deyildi. yolu tapmaq üçün yaxınlıqdakı binalardan küçələrə axışan insanları, yanğınsöndürmə və polis maşınlarını izləməyi bəs elədi. hansısa peyk parçası, ətrafdakı kiçik məhəllələrdən birində yerləşən dükana düşmüşdü. düşdüyü yerdə əmələ gələn partlayışda üç uşaq dünyasını dəyişmişdi.

    uşaqların cəsədlərini gördükdən sonra, bunun həqiqətən də bir işarə olduğu qənaətinə gəldi və cəld şəkildə intihar məktubunun olduğu binaya doğru qayıtdı. beşinci mərtəbədəki intihar məktubunu götürüb, bir neçə əlavə də qeyd etdikdən sonra binanın səkkizinci mərtəbəsinə çıxdı. məktubu bir daşın altına qoyub, bir saniyə belə düşünmədən, özünü boşluğa yuvarladı. bir neçə saniyə sonra səkidə beyni dağılmış bir cəsəd uzanmışdı.

    məktubuna: "həyat, onu gördüyün kimidir. möcüzələrə inanmağı kənara atıb, öz şansımızı artırmağa çalışdığımız gün, işlər biraz daha qaydasına düşəcək. bir işarə filan gözləməyin həyatdan. gələn hər bir işarə, bir son ola bilər." sətirlərini əlavə eləmişdi.

    3 əjdaha!

    05.06.2015 04:20, frankstein

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    10. saatın kəfkiri ağır-ağır yellənirdi. arabir sürət tempini dəyişir; yavaşlayır, normadan daha uzağa yellənir – sanki kənarlaşmağa çalışır, hərdən isə bir anda dayanırdı. əqrəblər isə ümumiyyətlə hərəkətsiz idilər. bəzənsə görüntü itir, saat divara qarışırdı sanki. heç bir səs yox idi. diqqətini cəmləyib, vaxtın gedişini dinləməyə çalışırdı, amma saatdan səs gəlmirdi. sükutu pozmaq üçün mahnı oxumağa cəhd etdi. bir müddət nə oxuyacağını qərarlaşdıra bilmədi. nəfəsi daraldı bu ehtiyacdan. əzələləri gərildi və əllərinin üstündə damarlar qabardı. nəhayət, ağlına gələn mahnıdan gözləri parladı. nəfəsini içinə çəkdi, dodaqlarını araladı, amma səsi çıxmadı. tamaşaçılar qarşısında pərt olmuş müğənni məyusluğu hiss etdi. bəhanə axtarırmış kimi gözlərini otaqda gəzdirdi və masada evə gələrkən aldığı dərman qutusunu gördü. ağır-ağır masaya doğru irəlilədi. əlinə götürmədən, dərman qutusunun üstündəki xırda yazıları oxumağa cəhd etdi. səbri çatmadıqda sürətlə soyuducuya doğru getdi. soyuq içki şüşəsini çıxarıb, birnəfəsə hamısını içdi.
    yarım saat sonra əqrəblərin çıqqıltısı əsəblərinə toxunurdu. 20:15 idi. tualetə getməkçün ayağa qalxmaq istədi. nə ayaqları, nə də dirsəkliklərə dayadığı qolları sözünə baxdı. bədəni cansız kimi kresloya düşdü. başı çiyninə doğru əyildi. söyüş söydü. sonra da doğru söyüb-söymədiyini düşündü.
/ 4 »



üzv ol
Modalı bağla





...