+14 əjdaha
1. qismət rüstəmov o kəsdir ki, həqiqətən əcnəbi bir qonağ bir ad istəsə ədəbiyyat mövzusunda cəsarətlə deyilə biləcək variantımdır. məsələn, baxırsan sözlüyə görürsən sırf söz soxmaq üçün ya tənqid üçün az qala bir köşə yazan sadə vətəndaşın belə adına başlıq var. ya da kimsə solçudursa onun yazıları çox olur, bəyənilir burada. çünkü burada solçular var, nəbilim liberaldırsa elə saxta azadlıqsevərlər onun yazılarını təbliğ edirlər. qismət kimi sakit, heç kəslə işi olmayan yazar, şair haqqında isə ilk dəfə mənim yazmağım təbii məni qürurlandırsa da, sözlüyün gənclərinin guya digər gənclərdən fərqlənyini göstərmək istəyən mühitinə biraz da şübhə ilə yanaşmağıma şərait yaratdı. bəlkə mən bir yazar kimi indi düzgün olanı etmirəm. açacağım başlıqda daha çox tənqidə yer verirəm. bəlkə bütün reytinq xalım mənfi olacaq. amma bunları demək lazımdır. qaldı qismətə, azərbaycanda istər ədəbi, istər film bazası ən yüksək ola biləcək bir insandır. qismət heç bir pafosa qaçmadan şerlərində, yazılarında elə gözəl təşbehlərdən, metaforalardan, sürreal təsvirlərdən istifadə edir ki, mən film sevməyən adam istəyirəm o yazının ya o şerin filmi olsun oturum baxım. bu insanı sadəcə araşdırın. başa düşdük və hamımız bilirik ki, bu ölkədə yaşamaq çətindir, nitşeni, sartrı tam anlamış insanlarsız. lakin inanın ki, pop musiqinin də gözəli olur, xalq musiqisinin də və azərbaycanlılardan da təsadüfən olsa da istedadlı yazar, şair çıxırqismət rüstəmov
əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
fahişə - darıxmaq - bir qadın var - günü ifadə edən şeir - yazarların paylaşmaq istədikləri şeirlər - sim-sim.az - azərbaycan yaradıcılıq fondu
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+9 əjdaha
2. hər bir insanın içindəki boşluğu, bekarçılığın dibinə vurulduğu o anı heç bir qəlizliyə, guya fəlsəfəliyə qaçmadan anladan bilən bu şerin müəllifi :kompyuter yanında kaktus kimisənsə
çoxdandı,
telefonun susursa
qraham belin səsiylə,
teleseriallar ağlada bilmirsə daha
saatlı bomba ürəyiylə döyünürsə
divar saatında vaxt
darıxma, sıxılma, üzülmə…
nəsə elə, dostum, nəsə elə…
pəncərələri aç məsələn, pəncərələri
burax günəş ayaqqabılı keçsin içəri
paltonu küləyə bağışla
çətirini yağışa…
sərçələrin səsi öpsün divarların dodaqlarını,
uşaqların gülüşü öpsün.
bugün yeməyi özün qızdır,
çayı özün dəmlə
ütünü köynəyin bağrına özün sıx bu dəfə,
səninlə getsin bu dəfə ütü
şalvarın ayağına düşməyə…
gülümsə hamıya, gülümsə !
darıxma, sıxılma, üzülmə…
bir şeir yaz, əzbərlə,
dənizə get,
şeir pıçılda dənizin qulağına,
şeir pıçılda.
hərəniz bir siqaret yandırın
sən və dəniz.
sən burnundan burax tüstünü,
dəniz uzaqlardakı gəmilərin borularından.
işığında şeir yazmağa 1-2 ulduz al gecədən
yarım kilo da ay.
əlini dənizə at sonra
və gecənin ovcuna 5-10 qağayı say.
bir mahnı saxla həmişə dilinin altında
zümzümə elə,
gülünməmiş lətifələr tap dostlarınla gülməyə
nəsə elə dostum,nəsə elə…
darıxma, sıxılma, üzülmə…
+5 əjdaha
3. şairlikdən əlavə futbolpress saytında futbolla bağlı köşə yazıları yazan şəxs.+3 əjdaha
4. mətbəxtlik adlı şeri isə illərdir bir yerini əlinə alıb guya azəri qadınının bəxbətliyini mentalitetdən tut psixologiyaya qədər calayıb guya postmodern yazılar yazan yazarlar bir diss-dir.bir qadın var hardasa
tələsir mətbəxə, dükana, işə
gözləri razılaşmaq dilində susur həmişə.
metroda əlləri yaxasına,
çantası dizlərinə səngər…
bir qadın var hardasa
xoşbəxtlikdən sinifdən qalan,
ciyəri qayğılara qurban
mətbəxə zəncirli prometaya…
bir qadın var hardasa
sevmədiyi kişiyə arvad,
sevdiyinə çin səddi.
bir qadın var hardasa
qara günlərin qırmızı diplomlusu,
iki uşaq anası.
hər şeyi yerindədi
əri, uşaqları,şubası,
biş-düşü.
bir qadın var hardasa
kibrit çöpündən tez sönür gülüşü…
bir qadın var hardasa
qadın deyirəm sizə
gecələr ağlar səssizcə
haram qatar yuxusuna.
ağlar bir qırmızı qalstukun xorultusuna,
qara bir kostyumun tütün qoxusuna,
ağlar yatağındakı üzütəraşlı heç kimə.
bir qadın var hardasa
soruşsan xoşbəxtsənmi ?
bədbəxtəm deməz
deyər : çox mətbəxtəm…
+5 əjdaha
6. xxgözlərindən öpərəm, dodaqlarından sənin,
şirin sözlər asaram qulaqlarından sənin,
saçını oğurlayıb daraqlarından sənin,
saxlayaram cibimdə, gizli-gizli qoxlaram,
yandıraram gecələr, gəlirsənmi yoxlaram...
əllərindən tutaram, biləyindən öpərəm,
saçlarının gül qoxan küləyindən öpərəm,
məni müqəddəs bilən ürəyindən öpərəm,
öpərəm ki, biləsən mən müqəddəs deyiləm,
nə var məndən qaçmağa, mən ki, qəfəs deyiləm.
qırmızı kəmturş şərab badələrə süzülər,
zarafatlar uzanar , ürəyimiz üzülər,
barmaqlarım tələsər, düymələrin çözülər,
içimə bir od düşər, titrəyər ayaqlarım,
süd yolunda dincələr qurumuş dodaqlarım...
ürəyimin parası gözümün bir tikəsi,
məni yaman qorxudur dinməmək təhlükəsi,
mən özündənrazının, eqoistin yekəsi,
sən zəriflik tanrısı, qadının ötəsisən
bütün xoş şeylər kimi sən dəmi bitəsisən?
+2 əjdaha
10. bıdı müəllimin hadıya dedikləri..əzizim hadı,
söz ucuz, siqaret bahadı...
bütün
tütün
məmulatlarının qiyməti avropadı,
keyfiyyəti asiya.
hadı, kimi seviriksə, devalvasiya...
fikir vermə əşşi,
o gün bir kişi
dilənçiyə deyirdi ki,
kasıba oxşamırsan.
dilənçi ayağa durdu,
cavab atəşilə düşməni susdurdu:
"yalançının var-yoxuna tullanım".
hadı, sehirli xalatı ver,
arada kullanım.
mən gələcəyə eynəklə baxıram,
gələcək mənə dırnaqarası.
halımı soruşsan,
nəqliyyatın intellektual idarə olunması.
hadı, mənim günəşə qohum ürəyim,
bahara, gülüşə, xoş sözə qane olur.
amma biləsən, hadı,
adama bəzən ən çox özü mane olur..
hərzə-hərzə danışanlar,
əhli-irfan oldu, blin.
putin də
müsəlman oldu, blin.
vəziyyət qəlizdi,
asan xidmət də
kömək eləmir.
adam indi
düşünməyə də
ürək eləmir.
sözüm keçmir, əsəbiyəm,
gərək saqqal saxlayım.
ikinci bir iş tapmışam,
istəyirəm dərsdən sonra
tv-lərdə ağlayım.
arzularım bir qalanın sirridi, ay can, ay can,
dərd də biznən yerridi, ay can, ay can.
+1 əjdaha
9. qrim otağında “hamlet” düşünür..hər gün nəm salfetlərin canına hopur
üzümdəki məşq edilmiş iztirab, gözlərimdəki dəlilik.
mən hansıyam görən: səhnədə oynadığım,
yoxsa güzgüdə sildiyim?
zamanın tısbağa sürətinə çatmaq olur,
axilleskimilərdənik.
fərqindəyəm, fərqindəyəm ki, keçmişlə əlləşmək
zərərli vərdişdi, gələcəyi qayğısız qoymaq olmaz,
bilirəm,
çünki biz hər gün keçmişin bir parçası oluruq,
amma gələcək ola bilmirik.
mənim üzümdən silib atdığım
hər şey təkrardı, dünəndən qalmadı, fəqət
qarşıdakına - gələcəyə çatmağın bir yolu da
dünənləri üst-üstə yığmaqdı, üstünə çıxmaqdı
keçmişin.
yuxumda atlası gördüm, arximeddən soruşurdu:
“tapdınmı istinad nöqtəsini?!”
yaşamaq – yox bir nisyə dəftəri!
insan bilmədiyinin düşmənidi deyirlər,
noldu mənə, bilmirəm..
saat ya təkliyə on dəqiqə qalırdı,
ya da darıxmağa beş dəqiqə işləyirdi,
həftənin vodka günüydü,
fikrim özümdən qabaq çıxmışdı işdən.
altın kimi xoş günləri alt-üst elədim mən,
dönməz daha xoş günlərimin üstü altına..
+1 əjdaha
5. müasir azərbaycan ədəbiyyatında çox maraqla, həvəslə şeirlərini oxuduğum 2 şairdən biridir. yeni şeirləri qabağıma çıxanda oxumamış keçmirəmdigəri üçün:
(bax: salam sarvan)
+1 əjdaha
8. alman hesabıo gün, hə, o gün;
sən dodağında qırmızı qətiyyət,
əynində “qadın hüquqları və qaşqabaq”
gəlmişdin görüşə,
mən boğazıma qara bir ciddiyət taxıb,
təraş olub, bəyəndiyin ətirdən də vurmuşdum.
o gün idi, hə, o gün;
13-ü cüməyə düşmüşdü,
“araz” kafesində ayrılmaq üçün görüşürdük,
azərbaycan kimi...
ofisiant
bizi görən kimi öskürmüş,
sifətinə gülüş,
dilinə hazır rusca sözlər geyinib gəlmişdi yanımıza.
mәn “günah anandadı!” salatı,
yanında “sәn məni başa düşməzsən” qızartması
istəmişdim.
sәn “özün bilərsən” şorbası demişdin,
bir də “mən yaxşı yaşamaq istəyirəm” püresi.
sükutun qədəhinə
qırmızı, kəmturş ittihamlar süzülən kimi,
hörmət quşunun boğazı üzülən kimi,
hesabı istəmişdik.
o gün, hə, o gün;
13-ü cüməyə düşmüşdü
ucuz bir ayrılığın hesabını ödəmişdik
alman hesabı.
sən masadan
“sənə qalmamışam” deyərcəsinə
çantanı götürüb getmişdin.
mənsə addımlarımın
saatını çox geri çəkmişdim,
amma qürurumdan,
-çinarlara qohum qürurumdan-,
sən bir meduza kimi uzaqlaşarkən,
dönüb baxmamışdım arxanca.
arada düşünürəm o günü:
dönüb baxmışdınmı arxamca ?
baxmışdınsa, axı nədən
o gün, o küçədə
bircə heykəl vardı,
nizaminin heykəli.
hamısını göstər