it qorxusu

12. ulan hani evcildilər, hani adam balası kimi yaşayırdılar öz aləmlərində? hələ də davam etmə səbəbini tapa bilmədiyim qorxu.

#138102 deyərəkdən sanki beynəlxalq itlər lojasını hərəkətə keçirmişəm kimi yenə bunlar məni tapdı ay qardaş.

bəndəniz, tənhalıqdan öləcəkmişcəsinə asta-asta sinema salonundan yuvasına həzin addımlarla, qulaqcıqla beynini məşğul edən şeylərdən uzaq olmaq istərmişcəsinə gəzinti edir. gedir, gedir, gedir, gedir, gedir, gedir, gedir.

(ahan 50 metrdə itlər! yolumu dəyişdirim.)

dönür, yavaş-yavaş gedir, gedir, gedir. yolu keçir. yenə gedir, gedir, gedir.

(itlərdən, need for speed oyunundakı * özüm də babat gamerəm axı maşınların sizi təspit edərmişcəsinə baxış atmasına bənzər baxış gəlir.)

gedir, itlərə baxır, gedir, baxır, gedir, baxır. itləri sayır. bir. iki. alaaa. üç. sıçdık. dört. ahan yarr.

itlərdən biri qalxır. sürət alır, və mənə doğru qaçır.
ikincisi sağından elə bir şövqlə gəlir ki, bolt qaçış cizgisinə elə qaçmır!
üçüncüsü almeydanın qoluna sevindiyi kimi məni sosisqa olaraq görərək hərəkətlənir birinci itin arxasından.
dördüncüsü isə solundan, ən yekəpəri, valuyevtəhər hərəkətlərlə isinbayeva tullanışları ilə üstüm cumur.

qorxumdan altıma batırmaq üzərəyəm və dərhal maksimum sürətə çatıram. qaçıram, qaçıram, qaçıram, qaçıram.

bir maşın yolunu da keçirəm.
itlər isə əvvəl sola, sonra sağa baxıb-baxmayacaqlarına məhəl belə qoymadan maşınları görməzdən gələrək üstümə şığımaqdadırlar.

bir maşın yolunu daha keçdim.
itlər yaxınlaşırlar. bayaq keçdiyim maşın yolunu parkın yaxınlığından ötərək son həmlələrini edəcəkdirlər.

ətrafa bir xavi baxışı atıram. tapdım! mağaza! hədəf nöqtəmi müəyyən edərək var gücümlə həyatın bu acınacaqlı sınağına sinə gərməyə çalışıram.
bütün təlatümlü hadisələr çox məqbul zamanda başıma gəlmək üçün sıraya düzülüblər. pəh!

itlərdən ikisi digər yolda geridə qalırlar.
ancaq yekəpər və ilk olan davam edirlər.

mağaza çatıram, tənginəfəsəm.
itlərə "adam olun çoğaltırım" havası ilə hərəkət çəkirəm.

satıcının müəmmalı baxışları altında bir kola istəyirəm.

itlərin yetərincə uzaqlaşdığından əmin olaraq yoluma qoyuluram.

igid ölər, adı qalar! * nə əlaqə ala? * bir sonluq məqsədi ilə yazdım yəqin.

13. Kiçiyindən böyüyünə, şirinindən vahiməlisinə qədər yaşadığım qorxu.Bəlkə də, uşaq vaxtı heyranlıqla izlədiyim şirin bir itin anidən üstümə cumması nəticəsində yaranmış bir travmadı . 10 metr aralı olanda belə yenə də uzaqlaşmaq istəyirəm. Hər an məni qapıb bütün bədənimi parçalayacağını hiss edirəm.
Qorxu isə Kinofobiya kimi heyvan fobiyalarında sinifləndirilmişdir

14. Həyatımın heç bir anında məndən əl çəkməyən qorxu.
Özümə görə səbəblərim var təbii ki. Balaca olanda itimiz mənimlə oynamaq istəmişdi ( böyük it idi ), ayaqlarımın arasından keçdi getdi bağa. Ayaqlarımın arası qıpqırmızı idi, dərim soyulmuşdu elə bil. Ondan sonra it sürüsü arxama düşüb bir dəfə, götümün qorxusundan çölə çıxa bilmirdim. Bir dəfə də az qalsın götümü dişləyirdi ( mən olsam mən də dişləyərəm bu götü ), yaxşı ki arxa cibimə keçirdi dişlərini.
Mənə bir şey çatmır. Bu itlər məndən nə istəyir aq? Yolda gedirik uşaqlarla, yanımızdan it keçir və gəlib mənə cumur. Bunların mənə qarşı simpatiyası var, ya nədi?
Nə isə, pişiklər candır, itlərin aq.

Yalnız deyilsən!

Yalnız deyilsən!

Yalnız deyilsən!

Yalnız deyilsən!