2. 1988ci ildə çəkilmiş, studio ghibli istehsalı animasiya filmi. animasiya 1945ci il, 16-17 mart kobe bombardmanından sağ çıxmış qardaş və bacı haqqındadı. müharibənin ön cəbhəsini yox, arxa cəbhəsini göstərir. öyrəşmişik ki, ön cəbhədəki qanları, ölümləri görək, ürəyimiz ağrısın. "qardaş, bu müharibə nə yaman şeydi" zad deyək. ancaq burda sanki kameranı 180 dərəcə çevirib, geridə qalanlara baxırsan və məncə mənzərə heç də gözlənildiyi kimi ürək açan deyil. gözlənildiyi kimi deyirəm, çünki ön cəbhədə ölümün birbaşa üzünə baxırsan, ancaq burda ölüm ildə ayda bir dəfə gələn qonaq kimidi. ön cəbhədə ani ölüm varsa, arxada atasını, ərini, qardaşını gözləyən adamlar, əlinə keçən 5-10 düyü dənəsini belə göndərən, acından ölən insanlar var.
animasiyalara ciddi qəbul eləmiyən adamları həmişə qınamışam. hələ də animasiyalar uşaqlar üçündü deyə düşünən varsa, açıb baxsın buna. yanına bir rulon salfetka da qoysun.
(youtube: )
eyni adlı 2005 istehsalı film də var. burda da iki uşaq əsas planda olmaqla, hadisələr uşaqların xalası qızının gözündə canlandırılıb. müharibənin bir qadını necə sərtləşdirə biləcəyi mövzusu işlənib.
(youtube: )
həmçinin eyni adlı 2008 istehsalı film də var. burda hadisələr animasiya ilə tam üst üstə düşür.
3. akiyuki nosaka-nın öz basıcına yazdığı yarı avtobioqrafik əsər.eyni adlı anime çəkilmişdir.nasa bu qısa hekayəsində özünün və bacısın başına gələnləri seita və setsukonun dilindən izah edir.onun dediyinə görə əsərdəki setsuko bacısına tamamilə uyğun gəlir.
mənə görə müharibə haqqında yazılmış ən güclü əsərdir.müharibənin adi insanların həyatına necə təsir etdiyini çox amansızlıqla birüzə verir
animesi çox möhtəşəm idi mənim fikrimcə uzun müddət əvvəl baxsam da hələ də yadımdan çıxmır yadıma düşəndə gözlərim dolur.
animedə məni ən çox ağladan səhnələrdən biri də setsukonun işıldaböcəklərə qəbir qazdığı səhnə idi.qardaşı ondan nə etdiyi soruşanda belə cavab vermişdi:işıldaböcəklərə qəbir qazıram çünki ana da qəbirdədi