mobil

1. sözlük mənası daşına bilən, hərəkət edən deməkdir.

2. səhv eləmirəmsə, dekabrın əvvəlləri doğulub. çünki 2 il əvvəl ad günündə mağazaya girib, bir çörək, səhliyalı xaması, ucuz sosiska istəmişdik. çaxırı kimin istəyəcəyinə dair razılaşa bilməmişdik. məhərrəmlik ayı idi axı. həm də gəncədəydik. o satıcı baltayla qova da bilərdi bizi. hansımızın dediyini xatırlamıram, satıcı bizi başdan-ayağa süzüb, "hansından?" soruşdu... "sevinc" dedik. bildiyimiz ən ucuz çaxır o idi. sonra da kirayənişin yaşadığı, heç bir isidici sistem olmayan evdə kreslolarda büzüşüb, ad gününü qeyd eləmişdik. 2 il əvvəl. amma dünən gecəyə qədər barəsində bütün təfərrüatlara qədər düşünməmişdim.

mobil - daşınabilən mənasına gəlir.
adına nifrət edirdi, zatən. yeni tanış olan hər kəs adıyla bağlı zarafat etmək vacibatını canla-başla yerinə yetirirdi. köhnə tanışlar da arabir "təkrar biliyin anasıdır" prinsipiylə "əhəhəhəəəə"li zarafatlar edirdilər.
ikilikdə olanda özü də zarafatlar edirdi adıyla bağlı:
"universitetdə müəllim "mobil" dedi, əlimi qaldırdım arxa sıradan, görmədi. "tağızadə mobil!" deyə təkrar elədi, yavaş səslə "mən..." dedim, eşitmədi. başını qaldırıb, "mobil yoxdu?" soruşdu, "mənəm də, mənəm, hə, mobiləm" dedim.
mənə bir şey çatmır; mobil babamın adı olub, o doğulanda mobil anlayışı var idi ki?"
doğrudan, necə olub bu, hələ də anlamıram.

gəncəyə ali təhsilçün gəlmişdi mobil. ev yoldaşları ilə yola getməzdi heç vaxt. nə də ev sahibləri ilə... 4-5 ay oxudu, 5-6 ev dəyişdirdi həmin müddətdə. dərsə də getməzdi heç. axırda da universitetdən qovuldu. qovulduqdan sonra da bir müddət qaldı gəncədə. qara rəngdə gitarı var idi. heç nə ifa edə bilmirdi, amma... qeyri-ritmik şəkildə simlərə vurub, ağlına gələni oxuyardı:
"evdən də təzyiqlər,
siqaretim də yoxdu.
siqaretim də yoxdu...
ooooooooooo.....
siqaretim də yoxdu.
auuuuuuuuuuu.....
siqaretim də yoxduuuuu!"

facebook-dan tanıdığım bu adam gəncəyə gəldiyini mənə yazanda sevinmişdim ki, yeni aktivist gəlir. solçuydu mobil. amma həmin vaxtlar bizimçün sol-sağ vaxtı deyildi, hamımız ədalət istəyirdik. arabir müzakirələrimiz olurdu, dərin bilgisi yox idi, niyə solçu olduğunu bilirdi, amma əsası yox idi. mən də uzatmaq istəmirdim, çünki gəncədə tək dostu mən idim.
bir müddət sonra bakıda görüşəndə məni kənara çağırdı. çəkingən bir gülüşlə roman yazdığını dedi. bir anlıq duruxdum, çünki ən uyğun reaksiyanı verməliydim. "nədən yazırsan" soruşdum, "qarışıq" dedi. "fikirləşdim ki, bukovski içib, ağlına gələni yazıb, tutuzdururdusa, mən niyə yazmayım? hələ bir səhifə yazmışam, amma..." deyə əlavə elədi sual verirmiş kimi baxdığımı görəndə. əlimdən gəldiyi qədər həyəcanlı ifadəylə "olsun, gətir oxuyum" dedim. amma unutdum sonra. bilirdim ki, təkrar istəməsəm gətirən deyil. istəmədim, amma...

sonra türkiyədə təhsil almağa getdi mobil. aramızda "mobil gəncədə bakalavr oxudu, indi də türkiyədə master təhsili almağa gedib" deyə bir zarafat dolaşırdı. bir müddət sonra facebook-da pkkya qoşulmuş azərbaycanlılar videosunu gördüm. aydaa! mobil deyil bu? hə də, odur.
çiynidə silah, insanlıqdan-zaddan danışırdı. adını da dəyişmişdi. "azad" deyə təqdim elədi özünü. yəqin ki, tək yaxşı tərəfi bu idi.

heç kimin ciddiyə almadığı, həyatı boyu ard-arda psixoloji travmalar almış mobil... solçu dostum. indi ölüb, yəqin. bu öz işidi, hər halda bilirdi öləcəyini. amma hələ də fikirləşirəm ki, bəlkə də o müzakirələri uzatmalıydım, səhərlər zəng vurub, dərsə getməli olduğunu deməliydim. bilmirəm, nəsə etməliydim onunçün. hardan bilə bilərdim ki?

mobil

Yalnız deyilsən!

Yalnız deyilsən!