acı uşaqlıq xatirələri
| tarix84,336 | 258 | 2212
əjdahalar googlla
dünənin ən bəyənilənləri - yekəqarın kişi - seymur baycan - elif şafak - turbo saqqızı - uşaqlıqda allah zənn etdiyimiz şeylər - güldürən hadisələr - uşaqlıqda verilən mənasız suallar - futbol
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
babamın otağında insanlar yığışmışdı. az öncə eşitdiyim qadın səsi bibimin səsi imiş. anlamırdım olar gülür ya ağlayır. atamı gördüm, kimsə uzanmışdı, o da yanında əyləşmişdi. yaxınlaşdım və ilk dəfə atamı ağlayan gördüm, uzanan isə babam idi, ölmüşdü... uşaqlığımdan mənə qalan yeganə ən acı xatirəm.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
nəysə hələ də xatırlayanda xəcalət çəkdiyim bir oğraşlığım var.
5-6-cı sinifdə olanda sinifdə hamını götbaş edirdim pul alırdım, müxtəlif bəhanələrdə boş şeylər üstündə mərcə falan girib səhv olsam belə düz çıxardırdım tavana otuzdururdum uşağları, iki qardaş var idi sinifdə kasıb ailə idilər (eləo vaxtı bizdə onlardan heçdə geri qalmırdıq ama onlar daha da kasıb idilər) nəysə şirvanın şirvan vaxtı bu uşağı yenə 1 şirvan tavana otuzdurdum.. uşağda səhərisi 1 şirvanı gətirib gəldi sonra məlum oldu ki, evdə olan sonuncu çörək pulunu uşağ oğurlayıb gətirib mənə verib... anası gəldi, direktor şikayət, bizim evdəkilər zir-zibil aləm dəydi bir birinə.. yaxşıca qayırdılar məni. hələ də bu oğraşlığıma görə çox pis xəcalət çəkirəm... o uşaqlar sonra sinifdən çıxdılar, odur budur görməmişəm onları..
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
bezileri ise tam eksine,bir ömür boyu yaxani buraxmir (bax: fobiya)
ushaglar arasinda sözün keçmirdise,her def lağlara meruz qalirdinsa,bunlar gelecek heyatinda özüne inamini itirmeye sebeb olur.belke de bashlamadan biten futbol kariyeram,döyüsh texnikalarim,söz ustaligimin sebebi de budur.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
bir səhnə yadımdadı. anam, mən və bacım balkondan həyətə baxırdıq. anam sakit, rahat və güclü bir qadına yaraşar bir şəkildə mənə aptekdən sarğı binti almağımı tapşırdı. bacımın gözünü örtmək üçün. mən hiss eləməmişdim amma artıq gözlə seçilirmiş. elə həmin gün üçümüzün bir yerdə oynaması yadımdadı. nəsə oldu mən bacımın üstünə qışqırdım. anam və bacım səbrlə, sevgi ilə məni yola verdilər. bu məni daha da qıcıqlandırdı, daha da səsimi atdım başıma. amma onlar yenə eyni cür reaksiya verdilər. anam sanki nə olacağını bilirdi, güclü olmağa çalışırdı. hirslənməməyə, içindəkiləri bizə hiss elətdirməməyə çalışırdı. üzündəki o qəmginliyi sözlə ifadə eləyə bilmirəm. hər şey romantizm cərəyanında yazılmış roman kimi idi. anam və bacım mütləq yaxşı qəhrəmanlar, mən isə mütləq pis qəhrəman idim. o oynayanda çıxardığım "oyundan" əvvəllər də çox eləmişdim. indi yadıma düşəndə özümə nifrət eləyirəm.
bacımın ölümünə bir ay qalmış ailəcə yığışdıq kəndə getdik ki, bəlkə uşağa yaxşı təsir eləyər. yaz idi deyəsən amma hələ yaz olduğu hiss olunmurdu, soyuq idi. mən yanlarında deyildim amma bibimin danışığından eşitmişdim ki, anamla bacımı həyətdə gəzdirəndə uşaq "yenə işıqları söndürüblər" deyibmiş. ordan anlıyıblar ki, artıq o biri gözü də fəaliyyətini dayandırıb. içim darmadağın oldu. elə bir neçə gün sonra da ağlaşma quruldu...
anam əvvəlcə həyəcanla bacımı ayıltmağa çalışdı. kövrələrək onu çağırırdı. hər çağırışından sonra daha çox həyəcanlanır, daha çox qorxuya düşürdü. sonra məni ayırdılar onlardan. başqa otaqda idim. anamın səsini eşidirdim. qucağında körpəsi ayaq üstə durub ağlıyırdı. ətrafındakılar da kişili qadınlı hamı ağlıyırdı. atam orda deyildi deyəsən. evdən çıxıb getmişdi. yəqin dözə bilməmişdi. dəhşətli gün idi. indiki kimi yadımdadı. amma ən dəhşətlisi o idi ki, mən uşaq idim. başa düşmürdüm. heç bacımın öldüyünü də anlamamışdım. bəlkə də tanıdığım insanlardan ilk öləni o idi ona görə. hələ ölümün nə olduğunu bilmirdim. amma anlamaq istiyərdim. o otağa girib "ağlama, anam!" "sən ağlama" qışqırıb, anamla bir yerdə ağlaya bilərdim. amma mən onda yan otaqda ağlaşma səsindən narahat olan götü poxlu gijdıllaq idim. yalnız növbəti gün anladım. bibim mənim paltarımı dəyişdirirdi deyəsən. soruşdum ki, bacım hardadı. kövrələrək "sən onu bir də görməyəcəksən" dedi. onda anladım. amma necə reaksiya verəcəyimi bilmirdim. dəfn mərasimində belə olmadım deyəsən. nə önəmi var ki onsuz da.
illər keçdikcə, biraz yaşa dolduqca, anamı gizlicə bacımın əşyalarına baxmasını, onları iyləməsini gördükcə söhbəti tutdum. atam, 20 ilin siqaret çəkəni o gündən sonra bir də dodağına siqaret qoymadı. günə iki paçka çəkirmiş. ondan sonra hər gün 1 kg alma alıb gəlməyə başladı. siqaretin puluna. bir müddət sonra bacıma aid hər bir şeyi evdən yox elədik. qəbrinə də getmədik. daha sonra başqa bacım doğuldu. ailəm yavaş-yavaş unutmağa başladı ya da unutmağa başladığını göstərməyə çalışdı. amma məncə bu hadisə anamda ciddi qorxu yaratdı. üstündən 10 ildən çox keçəndən sonra bu biri bacım bir gün bərk xəstələndi. əvvəlcə normal xəstəlik kimi görünürdü amma biraz kəskin idi. bir gecə bacım yuxudan duranda anam onu qucağında qonaq otağına gətirdi. evdə üçümüz idik. atam hardasa uzaq yerdə idi. artıq gəlməsi üçün zəng eləmişdik amma gəlməsi 1-2 saat çəkərdi. anam bacıma su içizdirmək üçün danışdırmağa başladı. bacım qətiyyən reaksiya vermədi. gözləri açıq idi, nəfəs alırdı amma deyilənlərə reaksiya vermirdi. sanki heç danışmırmışıq kimi. anamın səsindəki həminki qorxunu bir də hiss elədim. bacımı qucaqlıyıb mənə "(......), bir şey elə. oğlum yalvarıram bir şey elə. qonşuları çağır" mən də asosiallığımdan, utancaqlığımdan atamı gözləməyi təklif elədim. anam dediklərini yenə təkrar elədi. daha titrək, daha kövrəlmiş səslə. bəxtimdən bacım danışmağa başladı. anamı qucaqladı. yazıq qadının gözündən yaş gəlirdi artıq. nəysə ki, atlatdıq bunu. indi hər şey yaxşıdı. amma vəfat eləyən bacımın buraxdığı izi anamda yenidən gördüm.
yaxın 3-4 ilə qədər hər yatanda yaradandan bacımın ruhunu şad eləməsini istiyirdim. sonra o da yadımdan çıxdı. indi necə yadıma düşdü bilmirəm. bira.fmdə mahnıya qulaq asırdım. qızın üzü də yadımda deyil, çoxdan unutmuşam. 3-4 yaşlı qız uşağı həmişə çox gözəl olur. elə ən şirin, ən istəməli, oynatmalı vaxtında da öldü. ömrünün baharında. bir fidan idi o. elə adı da elə idi, fidan. adının mənasını da ölümünə az qalmış öyrənmişdik. bilmirəm bir körpənin göz xərçəngi ilə doğulması hansı məntiqə sığır? hanı ədalət? səbəb məqsəd nədi bunda?
son olaraq: sokayım sınavına
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
"5-6 yaşım olardı. məktəbə yeni başlamışdım. həmyaşıdım bir qardaşım var. bir gün səhər yuxudan duranda qardaşıma gördüyüm yuxumu danışdım. parta yoldaşımla toyumu görmüşdüm. 11 ildə yanımda kim oturubsa ona həmişə simpatiya duymuşam. indi baxıram necə eybəcər oğlanlar idi..(gülür). indi də yuxum aydın yadımdadır.ağ gəlinlikdə idim əlimdə də gül var idi. eynilə anamgilin şəkillərində gördüyüm kimi. təkcə fərq portretdə iki balaca uşaqların olmağı idi. yuxumu qardaşıma danışan kimi qaçıb atama xəbərlədi. bacım yuxusunda filankəsnən toyu olduğunu görür. atam otağımıza girib məni belindən kəmərini çıxararaq möhkəmcə döydü. şokda idim. anlamırdım. ağlaya bilmirdim. amma sonra anladım ki, çox ayıb bir iş tutmuşam. əxlaqsızlıqdır bu. bir oğlanla toyunu görmək, yuxuda. deməli mən nələr düşünübmüşəm ki, o da yuxuma giribmiş. mən, 6 yaşındakı qızcığaz. illərdir heç bir oğlanla münasibətdə ola bilmirəm. uşaqlıqda alınan travma belə yazırmış insanın gələcək həyatını. deməli belə tənha olacağammış 6 yaşımdan sonra. heçkəsə güvənməyən, hamıdan qaçan bir qızcığaz. atamın o gün ilk və son dəfə deyildi məni, bizi (anamı) döyməyi. bunlar bir çox səbəbdən təkrarlanacaqdı. və mənim bir çox xəyallarım baltalanacaqdı. uzaqlaşacaqdım arzulardan, diləklərdən. anam kimi..."
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
günlərdən bir yay günü, isti, bürkü, həyətdə at kimi qaçıram quma girirəm, anam çağırır belimdəki əskini dəyişir, yerinə təzəsini qoyur, qolumdan da bir çimdik qopardır ki, az qaç. onnan sonra alıram əlimə bir nizamilik balaca dəmir maşınımı ''ğin ğinn nn ğğğnn'' (vnn vnnn da ola bilər tam yadımda deyil) deyib kələ kötür divarda sürürəm. sonra anam və qonşular yığılışıb evə gedirlər və hamı uşağını çağırır, mamam da məni. mən gəlmək istəmirəm, ağlayıram özümü yerə çırpıram yoox deyə. mümkünü yoxdu gəlmirəm deyə, aysugil təzə düşüb axı. evə getməmək üçün çırpınıram
-5 dəqiqə sonra evdə oturmuşuq, keçirəm divana, başımı divanın küncünə soxub qışqırıram ki, ''neyniyim, maraqlı bir şey denən eliyim, mamaaa'' deyə, günorta vaxtı hamı yatır, gün təpədən vurub, həyətdə səssizlik, mən heç vaxt yata bilmirəm, həyətə kölgənin düşməsini gözləyirəm. bu sıxıldığım anda o balaca beynimə bir idea gəlir. qaçıram mətbəxə ayağımın altına stul qoyuram, babamın alətlər çantasını yerə düşürəm, və içindəki o qədər aləti xırdalığı görəndə o ''bunnardan bir şey düzəldim'' fikri keçir ağlımdan, atamın italiyadan gətirdiyi bir maşın var, fırlananda içindən əsgərlər çıxıb ''fire fire,ditditditi'' eliyir. onu açmağa çalışıram, çəkiclə bu işi rahat görürəm, əsgərlərin qapı bağlı olanda orda neynədiklərinə baxıram. sadəcə yarıdan ibarət olduqlarını gördükdə, həyat artıq daha fərqli olur mənimçün. əlbəttə axşamı döyülürəm və yeni taktikam olan ''stolun altına qaçmağ''ı anamın pol ağacını ora salmağı ilə unutmağa çalışıram. belə.
üzv ol