davranış

1. bu sifarişi verən: achilinbendohtorum
psixologiya, nevrologiya, antropologiya və sosialogiyanın mövzusu olduğu kimi filosofiaya da ucsuz bucaqsız problemi,sualı özü ilə birgə gətirən, canlıların xarici dünyaya qarşı psixolojik mənada fiziki reaksiyalarının ümumi adı.

2. Az qala hər insanın ən az bir ədəd problemli olanını, pozuqluğunu yaşadığı hərəkətlər, reaksiyalar toplusuna verilən addır. Davranış münasibətlərdəki səmimi olan ən son şeylərdən biridir əsasən, çünki asanca yön verilə bilər. Sadəcə çox az insan nə dediyinə, nə hərəkət etdiyinə diqqət etmədən davranır. içindən gəldiyi kimi bütün bədəniylə gülən, ağlayan, danışan da sadəcə uşaqlardır. Qarşınızdakı birini nəyəsə inandırmaq üçün ehtiyacınız olan tək şey yaxşı düşünülmüş bir davranışlar silsiləsi ikən, ona gözəl hiss etdirmək ya da yerdən-yerə vurmaq üçün də lazım olan tək şeydir. Spontan olaraq edilmədiyi halda gözümə ən şeytani, qorxulu gələn şeyləri də tərkibində cəmləşdirir eyni zamanda. Çox qəribədir, cürbəcürdür münasibətlərdə qarşılaşdığım davranışlar. Çoxusu maraqlı gəlir, məna verə bilmirəm əsasən. "Niyə belə davranırsan ki?" deyirəm, "Qəribə davranma." deyirəm. Bu kəlməni həqiqətən çox işlədirəm. Çünki ağlımı çox məşğul edir. Bəzi insanlar mənimlə təzə tanış olanda çox yaxşı davranırlar. Təriflər deyirlər, öyrənməyə, tanımağa çalışırlar, ora-bura dəvət edirlər, danışanda bolca göz təması qururlar, yeni oyuncağıyla oynayan uşaq kimi başıma dönürlər. Sonra birdən kəsirlər hamısını etməyi. Son istifadə müddətim keçmiş kimi hiss edirəm ya da artıq məni tam tanıdığı üçün nə qədər içi boş olduğumu dərk edibmiş, ona görə uzaqlaşıbmış kimi gəlir. Bir az o məsafəyə dözürəm, sonra da deyirəm ki, daha danışmayacam, uzaq gəzəcəm. O anda eynilə ilk vaxtlardakı kimi yenidən möhtəşəm davranmaqları tutur. Mən yenə neçəsə gün özümü sehirlənmiş hiss edirəm, etməyi yenidən kəsdiklərini də bir həftə ya nə qədər sonra tuturam. Dairələr halında bir-birini təkrarlayan şəkildə məni əzizləmək və yaxın görmək ilə tamamilə tərk də etməyərək ignore etmək arasında gedib-gəlirlər. Başımı o qədər qarışdırırlar ki, orada daha çoxunu, daha çoxunu və daha çoxunu gözləməyə, həsrətini çəkməyə buraxıldığımı anlayanda özümdən zəhləm gedir. O qədər ehtiyaclı deyiləm, başqa birisi də mənə eynilərini verə bilər. Amma mən o insanlardan davamını gətirməkləri üçün ağlımın qarmaqlarıyla elə yapışıram ki, kənarda-bucaqda mənə diqqət göstərən kimsələrin varlığını da duyumsaya bilmirəm. Bir neçə dənə belə insan var həyatımda, qəsdən olmur, bilirəm, amma bütünüylə istismar edirlər hislərimi, düşüncələrimi. Ancaq əsəbiləşə də bilmirəm, sadəcə yenidən yaxşı olacağımız o kiçik dövrü səbirsizliklə gözləyirəm. Bunun onlardakı bir davranış pozuqluğu filan olduğuna inanıram artıq.

davranış

Yalnız deyilsən!

Yalnız deyilsən!