+4 əjdaha
2. Müəllifi amerikalı yazıçı daniel keyes olan mənim ən sevdiyim əsərlərdən biri. Əsəri səhv etmirəmsə, iki il əvvəl oxumuşdum və oxuyarkən bir çox hisslər keçirdim. Hətta məni ağlatdı da. Yazıçı əsərin qəhrəmanı çarlinin daxili dünyasını, onun keçirdiyi hissləri, necə dəyişdiyini çox gözəl təsvir edir və sizi bir növ onunla empatiya qurmağa vadar edir.Mövzusu barədə onu deyə bilərəm ki,
--spoiler--
Iq səviyyəsi normaldan çox aşağı (68) olan Çarli Qordon intellektin əməliyyat yolu ilə artırıla bilindiyini sübut etməyə çalışan iki nəfər həkimin sınaq obyektinə çevrilir. Onlar bu əməliyyatı daha əvvəl Algernon adlı siçan üzərində həyata keçirərək istədikləri nəticəni almışdılar. Çarlinin əməliyyatı da uğurla həyata keçirilir və növbəti üç ay ərzində onun iq səviyyəsi 185-ə yüksəlir. O artıq öz müəllimindən və həkimlərindən də ağıllıdır. Dünyanı daha yaxşı başa düşür, bilmədiyi həqiqətlərlə üzləşir, əvvəllər onu sevdiklərini düşündüyü insanların onu ələ saldıqlarını anlayır, bəzən də cahilliyin, əslində, xoşbəxtlik olduğunu düşünür.
Bir müddət sonra üzərində təcrübə aparılan siçanın vəziyyəti pisləşir və ölür. Çarli təcrübədə nəyinsə düz getmədiyini başa düşür. Onun da sonunun yaxşı olmayacağını anlayır. Vaxt keçdikcə onun zəka səviyyəsi yenə aşağı düşür. Əvvəlki vəziyyətinə qayıtsa da, bir vaxtlar dahi olduğunu xatırlayır.
--spoiler--
Kitaba başlayanda Çarlinin yazısını tam başa düşmək olmurdu. Əsər davam etdikcə, Çarlinin zəka səviyyəsi yüksəldikcə, onun yazısı da düzəlir.