bugün wiki təsadüfi son
sözaltı sözlük
məsləhət postlar mesaj Profil

...

the return

| kino
1,274 | 6 | 22

əjdahalar  googlla
məsləhətli filmlər - ən çox oskar almış filmlər - the lord of the rings - andrey zvyaqintsev - the lord of the rings: the fellowship of the ring - leviathan - titanic - film fiction - doctor who - imdb top 250 filmlər

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    1. andrey zvyaqintsevin mavi rəngli filmi. "ata-oğul" söhbəti var filmin əsasında. filmin sonunda, evə zəng ermə ehtiyacı hiss edə bilərsiniz. mədənizə yumruq yemiş kimi də ola bilərsiniz. uzağı 1 həftəyə zada keçər, insanıq.

    5 əjdaha!

    17.12.2012 05:00, acab

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    2. timidus qardaşın tapdığı siyahıda (#73406) baxmadığım 3 filmdən biri "the return" a bu gün baxmaq qismət oldu. ilk öncə deyim ki, andrey zvyaqintsevin 39 yaşında çəkdiyi bu film çəkildiyi ildə bütün beynəlxalq mükafatları demək olar ki, qazanıb. psixoloji dram janrındadır. 12 ildən sonra evə dönən ata iki oğlu ilə birlikdə səyahətə çıxır. bu səyahət onlar üçün bir - birini tanımaq baxımından yaxşıdır, amma münasibətlər gərgindir. ata biraz kobud, az danışandır, balaca oğlu ivan hər şeydən şübhələnən və inadcıl biridir. böyük oğul andrey isə illər sonra dönən atasına balaca qardaşından daha yaxşı münasibət bəsləyir, ona isinişməyə çalışır.

    filmdəki göl səhnələri sankt peterburq yaxınlığındakı ladoqa gölündə çəkilib. rusiyanın gözəl təbiət mənzərələrini rejissor müxtəlif rakurslardan tamaşaçıya əla çatdırır, həzz alırsan, gözlərin dincəlir. film bitdikdə ağlında bir çox sual qalır. ata bu 12 ildə hardaydı? uşaqlarını sevirdimi yoxsa sadəcə maraq üçün və ya analarının xahişi lə onlarla vaxt keçirirdi? qayığa qoyulan o aparatda nə vardı? və s və s. bu sualların bəzilərinə cavab tapmaq olur qismən, amma bəzi suallar cavabsız qalır, film bitdikdə təsiri o qədər güclü olur ki, heç bu suallara cavab tapmamağa çalışırsan. bəlkə də bir neçə gün sonra film yada düşdükdə bu barədə fikirləşəcəksən.

    filmdə ən təsirli səhnələrdən biri:


    --spoiler--

    uca qülləyə çıxan balaca oğlu ivanın dalınca çıxan ata ivanın qüllənin qapısını bağlaması səbəbi ilə yanına gedə bilmir. qüllənin kənarından ona yaxınlaşmaq istədikdə çürük taxta qopur. həmin anda atanın gözləri oğula başqa cür baxırdı elə bil. bu ölümdən və yıxılmaqdan qorxan bir baxış deyildi, sanki nəsə indiyə qədər demədiyi bir söz demək istəyirdi oğluna.

    --spoiler--

    filmdəki böyük qardaş andrey obrazını canlandıran aktyor vladimir garinin filmin çəkildiyi ildə 16 yaşında vəfat etməsini eşitdikdə çox üzüldüm.

    1 əjdaha!

    25.10.2013 14:18, sapere aude

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    3. the return bilinən, lakin fərqli baxış prizmasıyla daha da dərinləşdirilmiş andrey zvyaqintsev filmdir.

    film ata və oğul əlaqəsinə işıq tutan oidipal xəttlərə sahibdir. kadrajda hekayəni yarımçıq saxlayan bir çox sual olsa da, o sualları təxmin etmək heç də çətin deyil. klassikləşmiş avtoritar rus ailə rəisi(ata) modelinin, on iki il fasilədən sonra uşaqlarıyla əlaqələri, zənnimcə finalın mesajında, balaca oğulun "papaaaa" deyə qışqırmasıyla qırılır. bu eyni zamanda atalarımıza heç nə borclu deyilik, onlara etiraz etmək azadlığı əllərimizdədir mottolarına vurulan zərbə sayılır. ölüm, uşağın içinə gizlənən hisslərini ifşa edir. bu hissəsylə razı deyiləm. uşaq o qədər də məsum varlıq deyil və filmdəki bu səhnə ucuz romantikadan başqa bir şey deyil.

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    4. ən çox izlədiyim film 7 dəfə olub. o filmdən sonra 2ci yerə çıxıb bu film 4 dəfə baxmışam. bir dəfə tək, 2-ci dəfə anamla baxmışam, 3cü dəfə atamı məcbur oturdub baxdırmışam və onla birgə baxmışam, 4-cü dəfə isə sinif yoldaşımla oturub baxmışam. məlumdur artıq necə sevdiyim bu filmi.


    --spoiler--

    rejissorun ilk filmi olan Возвращение (Vozvrashchenie-çünki filmin bütün ağırlığını rus dilindəki adı daşıyır. The return sönük qalır sanki) iki qardaşın 12 il sonra bir anda ortaya çıxan ataları ilə səyahəti anladır. ivan(Ivan Dobronravov) və Andrey (Vladimir Garin) adlı bu iki qardaş anaları və nənələri ilə yaşamaqdadır. bir gün evə gələndə heç görmədikləri- daha doğrusu xatırlamadıqları atalarını o an evdə görürlər. ataları ilə 2 günlük səyahətə çıxan qardaşlar, yol boyunca ata fiqurunu beyinlərində aydınlaşdırarkən, həm də məsumiyyətlərindən sıylırıb yetkinləşmək prosesinə keçəçəklər.

    --spoiler--

    cavabsız suallar, izləyicinin düşüncə gücünə buraxılmış hadisələr və təqib etməsi beyin yoran bir senarriyə malik olan Vozvrashchenie'nı haqqını ödəmək üçün uzun bir yazı yazmaq lazımdır. simvolizmin təsiri altında Çar Rusiyasına, SSriyə, tanrı anlayışına və ata faktına yüklədiyi obrazlarla dərin təsirlər etməyi seçən rejissor, ən böyük gücü olduğu düşündüyüm fotoqrafik anlatımı ilə bizi itələdiyi çuxuru daha da dibə kimi qazır. Filmin əvvəlində qüllədən suya tullanan uşaqları izlərkən gördüyümüz günəşdən sonra olduqca soyuq rənglərlə davam edən filmin açılış sekansında ivanın qorxularıyla üzləşmə(mə)sinə şahid oluruq. təxminən 100 dəqiqə olan filmdə o ilk sekansdakı xarakterləri başdan-sona dəyişəcək olan iki uşaq, evə gələndə gördükləri ataları ilə birlikdə, sonu xeyli acı olan səyahətə çıxmağa hazırlaşırlar.

    ata fiqurunu gördüyümüz ilk səhnədə diqqətimizi çəkən şey, yataqda uzanan, lüt amma çanaqdan kaşmir bir parçayla örtülmüş kişi fiqurudur. tarix boyunca rəsm edilən çarmıxa çəkilmiş isa şəkillərində olduğu kimi qarşımıza çıxan ata (Konstantin Lavronenko), daha sonra yemək stoluna əyləşərkən uşaqlar daxil, hamının bakalına şərab süzərkən məşhur " Sonuncu Axşam yeməyi" tablosunu canlandırır. atalarını görəndən sonra dama çıxan qardaşlar köhnə bir kitabın arasında axtardıqları fotolar sırasında, uşaqların çevirdikləri səhifələrə baxdığımızda tamamilə dini rituallarla ötülü tablolardan ibarət albom görürük. atanın xarakterinə nəzər yetirdikdə qarşımıza çıxan siyasi işarətlərin yanında tanrı və qulları anlayışı da Zvyagintsev’in filmin senarrisini qələmə alarkən dini mövzularda bəlkə də beynini qurcalayan detaylara istinad etmişdir.

    səbəbini güclə anladığımız bir xeyli sərt ata qarşısındakı üsyankar rəftarlı ivan və daha itaətkar, atasının gözünə girməyə daha həvəsli andrey səyahətlərinə başladıqlarında, filmin ipinin ucu da artıq izləyiciyə təslim edilmiş olur. anlatdığı şeyləri izləyən insana birbaşa təqdim etməkdənsə, cavabsız sulları istifadə edərək filmin gedişatından özümüzün nəticə çıxarmasına icazə verən rejissor, atasından uzaq qalan uşağın necə dəyişib olqunlaşmağına yer verməyə başlayır. sərt qaydaları olan atanın qarşısında sözünü eşitməyən və onun hərəkətlərini sorğulamağı seçən ivan ilə ehtiyyacı olan ata fiqurunu tapan, lakin iki nəfər arasında qalan Andrey uzun illər sonra reallaşan dönüşü istəməyərək də olsa fəlakətə çevirərək öz dönüşlərinin xəritəsini çəkmiş olurlar.

    hər səhvində andreyə vuran ancaq ivana toxunmayan ata, ivan ona sonuncu dəfə üsyan edib dəniz qülləsinə qaçarkən filmin əvvəlindən gözlənilən hərəkəti sonda sərgiləyir. bax həmin anda da ata xarakteri ilə bağlı beynimizdə yaratdığımız bütün fikirlər bir saniyədə darmadağın olur. son sözü "oğlum" olan atanın ölümündən sonra andreyin səs tonundakı və hərəkətlərindəki dəyişmələr, ata xarakterinin məqsədinə çatdığını da qətiyyətlə isbat edir. öz atası olduğuna şübhə edən ivanın, dalğaların alıb apardığı cəsədə doğru qaçaraq "ata" deyə qışqırıqları isə bütün bunları tamamlayaraq izləyicinin sinəsinin ortasından qəşəng bir yumruq ilişdirir.

    atanın dönüşü ilə başlayan, uşaqların dönüşləri ilə davam edən və əvvəldə atanın üzərinə götürdüyü bütün məsuliyyəti öz üzərlərinə almaq məcburiyyətində qalaraq evə dönüş yolunu tutan bu hekayə beləcə sona çatır. ən sonda slayt formasında düzülmüş və uşaqların səhayəti boyunca çəkdikləri heç bir fotoda ata xarakterinin olmaması da filmin, suallarıyla zehninizdə ayrı bir bölməyə daşınmağına vəsilə olur. atanın telefonda kimlə danışması, gəmidə gizlətdiyi qutunun içində nə olduğu isə heç vaxt bilməyəcəyimiz; onsuzda rejissorun da bilməyimizin də bir şey qazanmayacağımıza işarə edir. çünki dediyim kimi rejissorun özü ancaq insana diqqət edir bu filmdə və aydınlatmaq istədiyi hər şeyi xarakterlərin üzərindən anlatmağı üstün tutur.

    və son olaraq bir kişi nə vaxt kişi olur sualının cavabıdır Vozvrashchenie: atası öldüyü vaxt.

    (youtube: )

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    5. dünən avtobusda baxdığım gözəl film. film çox realist irəliləyir, ata personajı əla, səhnələr gözəl, ssenari gözəl irəliləyir və film bitir, gözəl bir film! vaxtın necə keçdiyini hiss etmədim, məqsədim də bu idi. ancaq, o qutu məsələsi beynimə ilişdi, qutuda nə var idi görəsən? deyə sual verib yenidən həmin səhnələrə qayıtdım, bəlkə uzun yol hipnozuna məruz qalıb səhnələri görməmişəm deyə, yox, rejissor həqiqətən qutunun içində nə olduğu bizə demir, halbuki qutunu xüsusi vurğulayırdı. telefonda başqa filmlər də var idi, ancaq bu filmdən sonra başqasına keçə bilmədim, pəncərənin pərdəsini açıb, bu şəhərdə sədaları altında pəncərədən baxaraq qutunun filmdə nə işə yaradığını düşünməyə başladım və bingo, gic zarafatların müşayiəti ilə həqiqət bədənimi bürüdü. qutu atanın digər həyatı idi, ailədən kənardakı həyatı, işləri, özü. uşaqları da gəzməyə apararkən əslində qutunun dalıyca gedirdi. filmin ssenarisinin süjet xəttinə diqqətli nəzər salsaq əslində filmin baş qəhramanı atadır və uşaqlar epizodik personajlardır. 12 ildən sonra evə qayıdan ata, qutunun dalıyca getməyə qərar verir və bu yolda başından keçənlər anlatılır, uşaqlar sadəcə onu müşayiət edir. filmi bu baxış bucağından irdələdikdə daha vurucu olur, bu ssenarinin götürüb filmin uşaqların gözündən çəkilməsi isə rejissorun möhtəşəmliyidi. qutunun içində nə olduğunu bilmirik çünki, biz onsuz atanın həyatından heç nə bilmirdik, və qutu da ata kimi dənizin dibinə batır.

    3 əjdaha!

    15.07.2015 14:09, kejan


üzv ol
Modalı bağla





...