azərbaycan burjuaziyası köklərini maariflənmənin başlamasından alır. 19-cu əsr azərbaycanında siyasətdə rusların və farsların, cəmiyyətdə isə dinin hökmranlığı gənc və təhsilli azərbaycanlıları əsəbiləşdirir. fərqli-fərqli mətbu orqanlarda özlərini göstərən bu azərbaycanlılar türkləşmə, islamlaşma * sadəcə mənsubiyyət olaraq və avropalaşma-firəngləşməni qəbul edirlər. ilk dəfə bunu kəşkül qəzetində əli bəy hüseynzadə qeyd edir. sekulyarizmi mənimsəmiş bu insanlar yavaş-yavaş öz mübarizələrini təşkilatlanmış və rəsmiləşdirilmiş şəkildə aparmağa başlayırlar. partiyalar qururlar, toplantılar keçirirlər və s. 20-ci əsrdə buna paralel şəkildə azərbaycan solçuları da çar imperiyasına qarşı təşkilatlanmağa başlayırlar. azərbaycan burjuaziyasının sosiologiyasına gəldikdə isə araşdırdığım qədəri ilə onların əsasən agnostik/deist olduğunu, fransız mədəniyyətini mənimsədiyini deyə bilərəm. hətta səhv etmirəmsə nəsib bəy yusifbəyli
*
başqası da ola bilər, tam yadımda deyil
ayşə adlı qızını fransada təhsilə yollayıb alisi adı ilə orda yaşadırmış. azərbaycan burjuaziyasının ən önəmli isimlərinə gəldikdə isə, bunlar fətəli xan xoyski, Əlimərdan bəy Topçubaşov, mustafa ağa vəkilov, nəsib bəy yusifbəyli və başqaları idi. 1918-ci ildə qurulan cumhuriyyət 20-ci əsr azərbaycan burjuaziyanın tam qələbəsi olaraq qəbul edilə bilər.p.s. belə əcdadlarım olduğu üçün qürur duyuram