+8 əjdaha
1. bağlılıq hissinin sonrakı mərhələsidir. sən onu sevərkən onun mümkünsüz şeydir deyə ağlına yeritməsi və münasibəti gülünc birşey sayan qadına qarşı yönələn hisdir ümidsizlik. özündəki natamamlıqları axtarmaqdır. özünü günahlandırmaqdır. həyatın son nöqtələrindəymişsən kimi düşündürən hisdir ümidsizlik. sevdiyinin ürəyində yer tapmadığını anlamaqdır. başqalarının içində özünü yalnız hiss etmək yeter lan bəsdir qəlbimi qırdız deyə bağırmaq istəyidir bütün bunları düşünərkən də sözləri özünə yaraşdırmamaqdır. axı sən bir vaxtlar belələrinə gülərək baxmışdın. indi noldu sənə qapağı yedin? bütün bunlar qarşıdakının sənə ümid verməsiylə başlayar və sonda ümidsizliklə nəticələnər. sonra oturub özüvə sual vermək ki yaradılışım niyə belə olub? pessimistsən ala sən? gül də ala! ama bacarmırsan ağa. sonra qarşıdakı haqda düşünərsən. bir insan bu qədər sevincliykən bu qədər yaxşı olarkən ona necə pislik etməy olar? ürəyini necə qıra bilərsən axı onun? haqqın var buna? yox. heç vaxt özüvü yaxşı hiss eləməyəcəksən kimi hiss etməkdir bu şey. nəsə eləməyə çalışarsan ama ortadakı vəziyət sadəcə çabalamağından başqa heçnə deyil. bütün bunlara baxmayaraq içindəki o əvvəlki ümidi özündə yaratmaq isdiyərsən. yaratmağa can atarsan, bəhanə axtararsan ümid yaratmağa. ama nəticən təsüflənməkdir. yat indi axşam görüm necə yatırsan.ümidsizlik
əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
depressiya - sözaltı günlük - strawberry fields forever - andrey tarkovski - film - bipolyar pozuntu - unudulmaz kitab cümlələri - xəstəxana qoxusu - hər şeyi atıb getmək istəyi
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+3 əjdaha
5. nejat işler'den bir alıntıyla cavab vermiş olsaq:"biləkləri kəsmək filan hekayə,heç ümidini kəsdinmi?!
mən kəsdim.sanki qanaması dayanmaq bilməyən həyat damarlarından birini kəsmiş kimi,qanaması dayanmır və hər saniyə daha çox ağrıdır.
və daha pis olan nədir bilirsənmi?!
ölmürsən"
bax tam da budur ümidsizlik.
+2 əjdaha
4. "ümidsizliyi böyük cizgilərindən tanıyıram. qanadsız, gecə vaxtı, dəniz sahilində bir kənarda, çoxdan unudulmuş bir süfrədə qalmaq kimi bir dərdi yoxdur onun. ümidsizlik hava qaralır-qaralmaz bir ləkdən digərinə sıçrayan toxumlara bənzəyən, o bir çox xırda hadisələrin dönüşü də deyildir. bir daşın üstündəki köpük yaxud su qabı da deyildir o. qardan yonulmuş bir gəmidir o, ya da yerə düşmüş quşcığazlara bənzədə bilərsiniz onu. amma onun qanı da yoxdur, quruyub. cəvahirlərlə bəzədilmiş kiçik bir şeydir o, ümidsizlikdir o. qarmağı olmayan mirvari boyunbağısıdır o, bir ipə gəlməz. belə bir şeydir ümidsizlik. nə isə, bundan keçək. başlasaq da çətin sonlandırarıq ümidsizliyi. saat dörd radələrində birdən-birə ümidsizlənərəm mən, gecə düşdümü ümidsizlənərəm. böyük cizgiləri ilə tanıyıram ümidsizliyi. qəlbi yoxdur, əli soyuqdur, ümidsizlikdə qalır bütün aynalar, bizə əsla ölüb-ölmədiyini söyləməzlər. məni əfsunlayan ümidsizliyi gördüm mən. ulduzların mahnı oxuduqları vaxt səmada uçan mavi ağcaqanadı sevirəm mən. uzun dolu dənələrinə bənzəyən ümidsizliyi, o kinli, nifrətli, əsəbi ümidsizliyi böyük cizgilərindən tanıyıram mən. hər gün hamı kimi yerimdən durub qollarımı çiçəkli bir kağıza uzadıram, heç bir şey xatırlamıram, amma həmişə ümidsizliyin vasitəsilə o gecədən qoparılmış, canımdan bir parça ağacları görürəm mən. otağımın havası tər təbil toxmaqları kimi gözəl. bir zaman içərisində bir zamandır o. mənə bir şüvül uzadan pərdənin küləyi kimidir o. belə bir ümidsizlik ağla gələrmi? yanğın var! ah, yenə gəlirlər.kömək edin! budur, pilləkənlərdən düşdülər artıq. böyük cizgiləri vacib olmazdı ümidsizliyin, ta ki...və o qəzet elanları, sonra o kanal boyunca parlaq rəqəmlər. hamısı nədir? bir qum yığını. bir meşə salmağa gedən qul ağaclar, bir gün daha doğmağa gedən qul ulduzlar və ömrümü uzadan bir təhkimli günü daha.
andre braton,var olmaq adlı prozadan
+2 əjdaha
3. çöküntüdür. əvvəl yaşanılmış hadisələrin mənfi təcrübəsindən sonrakı hiss. insanları intihara qədər apara biləcək mədəni kdərlənmə halı.hamısını göstər