yazarın hal-hazırda dinlədiyi yox, sadəcə paylaşmaq istədiyi mahnı.
ömrüm boyu dəfələrlə qulaq asmışam, ancaq 1 dəfə dinləmişəm. 4 dəqiqə 36 saniyə nəfəs almamışam, ala bilməmişəm. mahnı deməyə dilim gəlmir, amma sözləri, musiqisi, müslüm maqomayevin səsi.. o qədər mükəmməldir ki, izah edilməz.
bu şedevri dinləyəndə balaca idim, ancaq başa düşürdüm ki, bir gün anam olmayacaq hamı kimi, hər şey kimi. arzu edirdim anamın ölümünü görməyim, elə bilirdim qaldıra bilmərəm. sonra da fikirləşdim ki, əgər mən anamın ölümünü görməsəm, onda anam mənim ölümümü görəcək və o üzüləcək. onun üzülməməsi üçün arzumu dəyişdim və özümə, anam üzülməsin deyə onun yoxluğunu qaldıracaq güc arzuladım.
bu mahnı da bir şeydən sonra yadıma düşdü. anamın nəsə zəifliyi var, həkimə getmir və aparmaq da mümkün deyil deyə nə olduğunu bilmirik. arada halı pisləşir, rəngi qar kimi ağarır, bütün bədəni quruyur, heç danışa da bilmir. yenə elə olmuşdu və vəziyyət o qədər ciddi idi ki, atam oturub ağlayırdı elə bizim yanımızdaca. bilirsiz nə oldu? anam 2 daşın arasında sözləri eşidilməyəcək halda, son sözlərini deyirmişcəsinə hıqqına-hıqqına mənə "hava soyuqdu, corab geyin, xəstələnərsən", atama da "böyük qız birtəhər oxuyub qurtardı, balacanı sənə tapşırıram və oxutmasan haqqımı halal eləmərəm" dedi. evdə siçan öldürüləndə hönkürtü vurub ağlayan biri olaraq gözümün suyunu axıtmalı idim bu mənzərəyə. bəs ağladım? yox. əlim ayağıma dolaşdı? heç. səsim belə titrəmədi? xeyr. ömrümdə bir hadisəyə verdiyim ən soyuq reaksiya idi. deyəsən, ən azından anam üzülməsin deyə ağlamayacaq qədər olmuşam artıq. kimə və ya nəyə təşəkkür etməliyəmsə, burdan təşəkkürlərimi göndərirəm.
Ana, səsin aydın səhər olar,
Ana, qəlbin keşik çəkər bizə,
Yolum üstə uzaq səfər olar,
işıq olar nurdan düşən gözə.
Mənim görən gözümsən sən, ana,
Ömrüm-günüm, özümsən sən, ana.
bütün anaları da gül qoxan əllərindən, ayaqlarından, üzlərindən öpüb bərk-bərk bağrıma basıram. daha bir entry'nin sonu.
1863. Yaşamında müəyyən bir levelə çatmısan, normal həyatın, işin, şəxsi maşının var. Yaxın dostla uzun səyahətə çıxmısan və arxa fonda bu mahnı oxuyur..
(youtube: )
Ps; bir gün gerçəkləşərsə gəlib bu entryni yaşlı gözlərlə oxuyacam söz
1941. Mahnını paylaşmağa ehtiyac yoxdu, hər kəs bir başqa oxuyar beynində.
"könlüm qəmi neylər,
Dilim nəğmələr söylər
Təki mənə bircə kəlmə sevirəm de
... gəl, ruhumu şad et"
907. heç vaxt həyatdan şikayətlənməmişəm. yəni mənim fikrimcə bu gün qarşıma nə çıxırsa öncəki günlərdə etdiyim və ya edə bilmədiyim şeylərə görə olur. bu qarşıma çıxan şey həm yaxşı həm də pis ola bilər. əgər yaxşıdırsa deməli vaxtında yaxşı çalışmışam və indi də yaxşı çalışıram bu rəqabət sisteminin hökm sürdüyü dünyada. bu gün isə sadəcə və sadəcə zamanın sürətindən şikayətlənirəm
yuxarıda yazdığımı oxumasanız da olar. əsas odur ki şərabınızı alıb bu musiqini dinləyin
1325. çox sevdiyim, mexmer sesli ereb müğenni feirouzun ifasında - li beirut...paco de lucianın adagio adlı insturmental eserinin dünyanın en gözel şeherlerinden birinin şenine hesr olunmuş cover'i
Mamanın işdə olanda whatsappdan mənə atdığı mahnılardan biridir. Dediyinə görə hələ mənim yaşlarımda olanda francis quo'ya *
oxuyan qarasaç
crush'ı var imiş xd
Dekabrın başlarından elə qulaq asıb bezmədiyim mahnıdır
782. bu mahnını bir çoxlarının ifasında eşitmişəm hamısı ləzzət verib. bəlkə də bu mahnını çox sevdiyimnən qaynaqlanır, bilmirəm, amma bu adamın ifasında tamam başqadır
1850.ambient janrlı musiqilərin yeri məndə tamam ayrı olub həmişə, amma gəl gör ki, o qədər ambient üzrə ixtisaslaşmış sənətçilərdən daha çox, bir post-rock qrupu olan godspeed you black emperorun bu ambient parçası mənə görə bu tərzin zirvəsidi. Mahnıdakı distopik, depresiv/chill qarışıq atmosfer adamın beyninin ən güngörməz yerlərində saxladığı düşüncələrə kimi gedib çıxır. Musiqi başlayan kimi elə bilirsən bir növ yuxudasan, qarşındakı bulanlıq sifətli adam da durmadan "where are you going?" deyə uzaqdan səslənir, bunu eşidən kimi həqiqətən "hara gedirəm axı?" sualını o qədər dramatik tərzdə sorğulayırsan ki, artıq həmin yerə getmək belə istəmirsən. Hərkəsin varıdı yəqin ki, arxa planda çalınmasına qıymadığı, nə isə önəmli bir şey düşünərkən qulaq asdığı mahnıları, mənimki də budu.
qeyd: albomun valında B tərəfinin bu mahnı olan hissəsində xüsusi bir çıxıntı var, hansı ki qramafon o çıxıntıya çatanda durmaz və dayanmadan eyni loop-u təkrar çalar. Albomun adı da yəqin ki buna görə f# a# infinity-dir.
Bu mahnını uzun zaman öncə kəşf etmişdim amma son 5 ay içində dinlədiyimdə içimi isidən və hekayəmin ən gözəl hissəsinə aid insanı anımsatması mənə çox doğma mahnı olmasına səbəb oldu.
Güneşin gölgede kalışı gibi
Uykunun düşlere dalışı gibi
Kalbimin nabzında atışı gibi
Bir yolun bir yere varışı gibi
Vazgeçip uzaktan senin yanında
Kendime cevapsız soru sormuşum
Kaybolup giderken fırtınalarda
Gönlümce bir ıssız ada bulmuşum
illərlə bir otaqda gecələdiyim, bir yerdə oxuduğum, hərbi lisey və hərbi məktəb dövrümüzün bir keçdiyi insanlar. vəli, fərmin, elvin - 7 ilim.qardaşlarım indi siz torpaqdasız.canı yanan mənəm.
Heyif sizlərdən qardaşlarım..sizsiz kalmak kolay değil.
facebookda film fiction jurnalının səhifəsində gördüm. kiosk qrupu tehranda senzuraya, təzyiqə məruz qaldığı üçün gediblər new yorka və torontoya. ama yenədə irandakı siyasi, sosyoloji, mədəni problemləri musiqilərində görmək mümkündü. kiosk farsçadan "köşk" deməkdi. bu ad da onların həbs olunma təhlükəsinə qarşı işlədikləri yerlərə görə götürülüb. soundtrack kimi "A GIRL WALKS HOME ALONE AT NIGHT" filmində səslənib.
sözləri:
ay yorum biyo --- gəl qadınım
dildorum biyo --- gəl canım
dil mayli tu dorad --- ürəyim səni arzular
sazovorum biyo --- gəl layiq olduğum
az badakhshonume --- mən pamiri(badakşanlı)am (əfqanıstan və iranda yaşayan etnik bir qrup)
oromi jonume --- sən ruhumun hüzurumsan
ba peshi man --- mənə doğru
biyo, biyo --- gəl, gəl!
--nəqarət--
dilbari jonume --- sən ruh yoldaşımsan
mohi tobonume --- sən işıldayan ayımsan
ba peshi man --- mənə doğru
biyo, biyo --- gəl, gəl!
)