əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
bitirilə bilməyən kitablar
-
unudulmaz kitab cümlələri
-
z
-
üç maymun
-
məmurun ölümü
-
ədəbiyyat və realizm
-
rusiya deyəndə ağıla gələnlər
-
yazarların ruh halı
-
ağrı verən cümlələr
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+8 əjdaha
4. tibb onun arvadı, ədəbiyyat isə məşuqəsi sayılırdı. haqqlı idi. tibbdən sıxıldığı vaxtlarda məşuqəsinə qaçır və onunla dərdləşirdi. ağlından keçən hekayələri ona danışırdı. məşuqə isə susur, sadəcə ona qulaq asmağa çalışır. onun üçün də çətindir; məşuqəsinin başa düşüləcək tərəfləri var: çexov yorğundur və fikirləşdiyi hekayələr, o hekayələrin içində itiylə dolaşan qadınlar, qadınlarından nifrət etdiyi üçün keçmişini içkilərdə axtaran kişilər, yıxılan işçi sinifi, meymunu təqlid edən soysuz burjuvalar, onu fikirləşdirir, çevoxu başa düşməyə sövq edir.
bu hekayələr danışıldıqca və ya yazıldıqca, rusiya qara qışı yaşamaqdadır. soyuqdur və sobanın tininə söykənərək onlara qulaq asmaq həddindən artıq ağırdır. lakin, təəsüflənməyə dəyməz, məşuqələr sevişmək və qulaq asmaq üçün varlar və bundan narazı deyillər.
bir gün çexov (ya da siz ona çexonte deyin) məşuqəsini sattığını fikirləşir. onları başqa adla (çexonte imzasıyla) rus kəndlisinə, işçisinə, politolquna satır. o pul qazanmalı və qarnını doyuzdurmalıdır. sənətini (məşuqəsini) satmaq onun üçün çətindir. amma nə etməli*
lenin bunu kəndlidən soruşmuşdu
, əlində başqa çarəsi yox idi, qalmamışdı. satmalıydı.
sadəcə illər sonra, artıq oxunduğu illər sayılırdı bunlar, o satdığı məşuqəsindən üzr istəməyi bacarırdı: çexonte çox şey deyə bilər, lakin anton pavloviç çexov nə deyir, vacib olan odur.
öldüyü vaxt rus ədəbiyyatının, teatrının da bir tərəfi ölümlə qarşılaşmışdı. hekayə tanrısını itirirdi. öldüyü vaxt sadəcə yeddi il daha oxunacağını demişdi. ah, nə qədər də yanılırdı.
o bilmirdi ki bu sətrləri yazan insan ən az onu ölümünə qədər yanında saxlayacaq, onu oxuduğu vaxtlarda hər dəfə fərqli hisslər yaşayaraq, bunu ifadə gücündən yoxsunlaşacaq. özünü tanıyaraq hekayələr yaratmağa cəhd edəcək.
indi isə əziz pavloviç, o iki şüşənin arxasına gizlənən, suallarla dolu göz bəbəklərinizi dünyanın üstündən çəkməyin. çünki hələ də, göylərin bir hissəsindən dünyaya baxaraq, gülümsədiyinizə inanan məşuqələriniz var.
+7 əjdaha
7. antonun qardaşı içkiyə düşkün olan zərif ruhlu bir rəssam olub. çexov ona yazdığı məktubun sonunda belə deyir: özünü tərbiyə etmək və düşdüyün mühitdə səviyyəni saxlamaq üçün yalnız pikviki oxumaq və faustdan monoloq əzbərləmək yetərli deyil. faytona oturub yakimankaya bir həftəlik səfərə çıxmaq yetərli deyil .. bunun üçün gecə-gündüz çalışmaq, daim oxumaq, dərin biliklər qazanmaq, iradəli olmaq lazımdır .. hər saatının qədrini bilməlisən .. səni məhv edən hər şeyə tüpürməyi bacarmalısan .. sındır araq şüşələrini, otur oxu .. heç olmasa turgenevi oxu..
mənsə düşünürəm ki, bəs bu gün biz qardaşımıza ya bacımıza kimisə, nəyisə oxumağı məsləhət görə bilirikmi ?! yoxsa buna gücümüz çatmır, axı bu qədər vecsiz olmamalıydıq ..
+6 əjdaha
5. çexov’un bədii yaradıcılığını “qısa hekayə yazıçısı kimi çexov” və “bir dramaturq kimi çexov” olaraq iki qütbə ayırmaq olar...bu minvalla bu entry’min mövzusu dramaturq olaraq çexov və onun pyeslərinin tematika və obrazları olaraq müəyyən edərək, yazımı və düşüncələrimi sistematikləşdirməyə çalışdım...çexovun qısa hekayə janrına gətirdiyi bədii-üslubi yeniliklərə isə bir başqa entry’də toxunmağı düşünürəm...
çexovun pyeslərinin tematikası və təsvir etdiyi obrazları rusiyanın 1880-1900-cü illərini əhatə edən, ictimai çaxnaşmaların və ixtilafların fonunda qiymətləndirmək lazımdır...söhbət mənəvi dəyərlərin və ictimai münasibətlərin alt-üst olduğu; ictimai təbəqələşmələrin, yaşlı və gənc nəsil arasındakı uçurumların dərinləşdiyi bir dövrdən gedir...onun pyeslərində təhkimçiliyin ləğvi və çar ii. aleksandrın islahatları dövründəki rus cəmiyyətinin müxtəlif təbəqələrindən və fərqli nəsillərdən tipajlara rast gəlmək olar...pyeslərdə bu tipajlar arasındakı uzlaşılmaz ixtilaflara, aşılması qeyri-mümkün məsafələrin izlərinə şahid oluruq...elə bütün bu çaxnaşmaların və uyuşmazlıqların arasındakı drammatik gərginlik pyeslərin drammatik strukturunun mahiyyətini formalaşdırır...
çexovun bütün pyeslərində sıx-sıx qarşımıza çıxan tiplərin əksəriyyəti ictimai mühitin məhv etdiyi ziyalılardır...”ivanov” adlı pyesində ivanov və idealist gənc həkim olan lvov; “vanya dayı” pyesində voynitski ( vanya dayı) və həkim astrov; “üç bacı”dakı andrey və verşinin bu ziyalılara parlaq örnək təşkil edir...çexovun oyunlarında boğucu əyalət mühitinin, ictimai basqıların tənqidi onun “üç bacı”, “vanya dayı”, “qağayı”kimi oyunlarının başlıca leytmotividir...lakin çexovun pyeslərində bu boğucu müühitə qarşı, işlənən əsas tematika gələcəyə duyulan ümid mövzusudur...bu mövzudan ən çox söz edilən pyes, “üç bacı” pyesidir...andrey pyesin bir səhnəsindəki tiradında belə deyir: “yaşadığımız həyat nə qədər iyrənc olsa da, gələcəyi düşündüyüm zaman içim elə rahatlayır, hər şey elə asan, elə möhtəşəm görünür ki: uzaqda bir işıq parıldayır sanki və mən azadlığı görürəm”
üç bacı” pyesinin təsirli final səhnəsində, moskvaya getmə ümidinin artıq tamamilə yox olduğunu anladıqları zaman, olqa, bacıları maşa və irinanı qucaqlayaraq belə deyir: “ah tanrım! zaman keçəcək, bizlər də sonsuza gedəcəyik; unudacaqlar bizi, simamızı unudacaqlar, səsimizi, neçə nəfər olduğumuzu; fəqət çəkdiyimiz əzablar bizdən sonra yaşayanlar üçün sevincə dönəcək, xoşbəxtlik və firavanlıq bürüyəcək dünyanı və xoş sözlərlə xatırlayacaqlar bizi...”, eyni səhnədə irina’nın: “gün gələcək, bütün bunların, bu əzabların səbəbini öyrənəcək hərkəs, heç nə gizli qalmayacaq, fəqət indisə yaşamaq gərək...çalışmaq gərək, sadəcə çalışmaq” sözləri gələcəyə yönəlmiş ümid hayqırtısından başqa bir şey deyil...
+2 əjdaha
1. ən bəyəndiyim rus yazıçılardan biri. yazdıqlarını oxuduqda öz vaxtından nə qədər qabaqda olduğunu hiss etmək mümkündür.
+4 əjdaha
9. atası sayəsində çox asan görünən insanlarda belə təəccübləndirici dərinliklərin olduğunu görmüşdür. çevox'un atası pavel qırağdan baxılanda çox kontrol sevdalısı, sərt, kobud, paxıl insan idi. çexov uşağlığında belə bir ataya sahib olduğu üçün nifrət hissedirdi, lakin gələcəkdə atasının keçmişinə və uşaqlığına baxdıqdan sonra içindəki bütün nifrət yox oldu və atası ilə bağlı ağlındakı bütün sual işarələri cavablandı. çexov'un atası tacir olsa da onun bacarığı sənətdə idi, amma atası onu tacir olmağa zorlamışdı. pavel'in bu cür insan olma səbəbi və həyata qarşı nifrətinin səbəbi açıq idi; öz bacarığı olan mövzuda özünü gərçəkləşdirməmiş idi. hətta çexov'un atası pavel'in də atası kontrolcu, kobud, kindar insan idi. pavel belə böyüdüldüyünə görə ağlında uşaq belə böyüdülər fikri otruşmuşdu. çexov atasında bunları kəşfetdikdən sonra atasına nifrət etmək yerinə ona qarşı mərhəmət və anlayış göstərməyə başladı. çexov həmin gündən sonra insan ruhuna bu cür titizliklə yanaşmağa başladı və qarşılaşdığı insanlar nə qədər asan görünsə də ruhunun dərinliklərinə qorxmadan enməyə başladı.
+2 əjdaha
2. bu yazıçını kiməsə anlatmaq üçün ya gərək susasan,ya da hönkür hönkür ağlayasan.çexov o yazıçıkardandır ki özünün çəkdiyi daxili və xarici əzabları oxuculara duydura bilir.
+2 əjdaha
3. ilk hekayələrini antyuşa çexonte imzası ilə yazmışdır
hamısını göstər
