1. bir dərviş zaim filmi. '96nın filmidi.
filmə çoxdan baxmışam, bəlkə 2 il keçib üstündən. ona görə yazdıqlarım bir az qeyri-dəqiq ola bilər.
çoxdan baxmağıma baxmayaraq, tövsiyə olunası filmdi. evsiz, işsiz, bomj mahsun balıqçı dostlarının sayəsində yaşayır. adamın tək sevdası maşındı. gecələr oğruladığı maşınları aparır, sürür və çox vaxt da təşəkkür olaraq yuyub, silib, təmizliyib oğruladığı yerə qaytarır. sonra bir kafenin tualetçisi kimi işə düzələ bilir yenə dostlarının sayəsində. orda bir qıza aşiq olur. tam da həyatı dəyişdi deyəcəkkən sevdim qəhbə çıxdı söhbəti çıxır ortaya. çünki qız, mahsunun ona təmənnasız verdiyi otağa kişilər gətirir, altına uzanır, pulunu qazanır və mahsunu türklər demiş, büyük hayal kırıklığına uğratır.
mahsun isə qorunan bir qalanın içində otarılan bir neçə tovuzquşuna meyil salır. və hər gün birini oğrulayır. sonunda yaxalanır. ardına gedib özüvüz baxarsız. jafar panahinin də dediyi kimi, filmləri izah etmək mümkündüsə, daha niyə çəkilir ki?! *
nəsə bu məzmunda bir söz idi
mənim filmdən aldığım mesajı bir cümlə ilə ifadə etsəm: hər kəs yaşadığı həyata layiqdi. doğrudan da, düşüncələrimə təsir edən mükəmməl filmlərdəndir.
hələ-hələ soundtracki unudulmayıb. neçə-neçə gecələrimi vermişəm bu meditativ musiqiyə
3. film türk film tarixində xarici festivallarda ən çox mükafat alan filmlər arasında ilk sıralarda yer alır. baı rol ifaçısı mahsun ahmet uğurlu filmdə oynamır da sanki gündəlik həyatına davam edirmiş kimi gəlir insana. film bununla yanaşı türkiyədə bu günə kimi çəkilmiş ən az büdcəli filmlərdəndir. deyilənə görə filmdəki aktyorlar heç biri aktyorluq üçün məbləğ almayıb və avadanlıqlar hamısı kirayə götürülüb. filmin 3-4 gündə çəkildiyi də bildirilir. filmdəki əsas qəhrəman anadolu hisarında yaşayan bir maşın oğrusununun hekayəsinə dayanaraq qələmə alınıb. o qəhrəmanın da əlində bəzən xoruzla dolaşdığı görülürmüş. rejissor derviş zaim də tovuzquşunu sonradan ssenariyə salıb. film çox səmimi və insanın içini parşalayan səhnələrdən ibarətdir, lakin bəzi hissələrdə mənasini anlamaqda çətinlik çəkəcəyiniz absürt hadisələrlə qarşılaşacaqsınız. filmin özünün ağırlığı bəs deyilmiş kimi baş rol ifaçılarından birinin həyatı da filmə ən az özü qədər kədər yükləyir.
baş rol ifaçılarından biri ayşen aydemir galatasaray lisesi mezunudur, daha sonra boğaziçi və amerikada, santa monica'da teatr təhsili almışdı. həyatı boyunca sadəcə 1 filmdə rol ala bilmişdi. film zamanı da xərçəng xəstəliyi ilə mübarizə aparırdı. filmdən sonra xəstəliyi irəliləyən aktrisa 1999-cu ildə məhz "orhan ariburnu 10. yil oyunculuk ödülü" nü qazandiğı gün xərçəng xəstəliyi ona qalib gəlir. mükafatı onun əvəzinə almaq üçün bacıları səhnəyə çıxır.
5. vay ble bu nə idi *
yazıb bitirmək istərdim ama
dedirtən film.*
tanım vermək lazımdı
hay sənin agziva tovuz quslari sicsin mahsun. kinonun cəkilisi cox zor idi. sadə nə varsa odu. bunu göstərmək istədim və bunu göstərdimdi. ayrı nəsə şərh desən o sadəlik itər elə bil. susum e.
qəribə tərəfi odu ki adam istədiyi həyati yasiyirdi bir növ. təbii ki elə deyil ama arsizca nə istəsə onu eliyirdi.
mənim basimda dam var ölməyi gozluyurəm. adamin xeyallari var idi. garib.
2. sözlükdəki baxma tövsiyələrinnən sonra bayaq oturub "görəsən dedikləri qədər varmı?" deyib vaxt tapıb baxdığım film.
mənə "qozbeli qəbir düzəldər" məsəlini xatırlatdı. məhsunu kafeyə işə də düzəltdilər xeyri olmadı. meyil saldığı qız isə haqlı olaraq onu seçmiyib. amma ona verilən otağa başqa kişi gətirib şadlığına şitlik eləməyin də yeri yox idi.
düzü baxmasam çox şey itirəcəyim filmlərdən deyildi, amma, soundtrack-indəki şərq ruhlu melodiya məftun elədi məni.
)