4. sanki yarımçıq qalacaqmış kimidir hərşey.
ki qalacaq da.
məsələn tibeti görmədən ölmək,
amazonda timsahlardan gizlənmədən ölmək,
argentina steplərində kilometrələrcə at sürmədən ölmək,
adının mənası atəş olan meksikalı bir qadını öpmədən ölmək,
afrika cəngəlliklərində bir pələngin ceyranı necə ovladığını görmədən ölmək,
yaşlı bir rus dyadyasıyla sibirdə donmamaq üçün dibinə kimi içmədən ölmək,
və yenə o sibirin kimsəsiz səssiz qarlı meşələrindən qızınmaq üçün odun yığmadan ölmək,
irland gözəliylə bir cəngavərin savaş dönüşü yorğunluğunu hiss edərək qırmızı şərab içmədən ölmək,
niagaranın tam təpəsinə çıxıb qollarını dünyanı qucaqlarmış kimi açıb avazın çıxana qədər bağırmadan ölmək,
bunlar qorxudur, və mən bu qorxuları yaşayan tək aciz deyiləm.
192. fikirlərimi nə zaman yaxından gözdən keçirsəm, orada bertrand russell izlərini rahatca görürəm və bu çox narahat edir məni. hərhalda ən böyük qorxum: düşüncə orijinallığının əldə edilə bilməməsidir.
"insanların çoxu başqa insanlardır. onların düşüncələri başqa birinin fikirləridir, yaşamları isə təqliddən ibarətdir, xəyalları belə başqa birindən alınmışdır."*
oscar wilde
9. itirmək qorxusu.bir dəfə itirdinsə gerisi gəlir.elə bil ki,corab söküyü kimidi hər şey.əvvəl ən çox itirməkdən qorxduğun insanı itirirsən.bu da başlanğıc olur.sora bir müddət keçir,artıq itirəcək elə də bir şeyin olmadığını düşünürsən.ama elə deyil,görürsən.növbəti itgi gəlir,sonra daha biri.itirə-itirə sonra özünü itirməyə başlayırsan.nə istədiyini bilmirsən,dolmayacaq bir boşluq yaranır.hamını itirməkdən qorxursan.qorxduğun üçün də heç kimi buraxmırsan yaxına.sonra da yalnızlıqdan qorxmağa başlıyırsan.tutacaq bir əl,söykənəcəyin bir çiyin,yanında susub,ağlamağa utanmayacağın bir insanın olmaması,heç vaxt da olmayacağı qorxusu.bu qorxu heç vaxt keçməyəcək,onu da bilirsən.nəticə olaraq sənə dörd divar,monitor,bir də əlindəki butulka qalır.bir də son butulkanın dibinə çatacağın qorxusu.
10. uşaq vaxtından var. tualetdə böyük işimi görəndə o unitazın deşiyindən bir ilan çıxıb çalacaq *
çaldırmaq demirəm a
və orda öləcəm qorxusu. yəni qorxum ölməkdən deyil o qədər də. ilan çıxıb götdən çalsa orda pox-püsürün içində meyitin qalacaq elə. ona görə bu fobiya yaranıb məndə.
1. yeni temir olunmuş hamamımızın ağzını açanda orda her defe meyid göreceyim qorxusu. temirden evvel bele deyildi. döşenen kafelin rengindendir ya fasonundan bilmirem gündüzüm gecem qalmıyıb
76. nə gecə evə gəlməkdən qorxuram, nə narkomandan qorxuram, nə evdə tək qalmaqdan qorxuram, nə itdən it kimi qorxuram, nə oğrudan qorxuram, nə kimisə itirməkdən qorxuram. qorxmadığım şeylər "n" qədərdir. amma kiməsə durduq yerə, ürəyim istədiyi vaxt( hərçənd ki bu ildə bir, iki dəfə olur) "salam necəsən" yazmaqdan qorxuram. yazmaqdan yox da, yazıb kimisə narahat etməkdən qorxuram. yazsam da heç vaxt "necəsən" sualını vermirəm ki, çox lazımdı elə. bir dəfə gecə-gecə könlümə kimlə isə danışmaq keçmişdi. adama yazmışdım "salam, necəsən?" amma "necə olduğun həqiqətən maraqlıdır mənə" də yazmışdım ardından. bəlkə də özüm çox tez bezirəm deyə elə bilirəm onlar da mənim kimidir amma bildiyiniz fobiyadır bu artıq.
210. Sıxıcılaşmışam, dəhşət sıxıcı insan olmuşam. Ən böyük qorxum artıq başıma gəlir. içimə qapanmışam. Əvvəlki kimi nə enerjikəm, nə pozitiv, nə gülməli. Bir insan sözün həqiqi mənasında məndə maraqlı heç nə tapa bilməz. Sakit olmuşam işte aminyum, əvvəlki hansısa ortama düşən kimi ora uyğunlaşan insan deyiləm. insanlarda maraqlı gəlmir. insanlarla Vaxt keçirmək sıxıcılaşıb. Axır vaxtlar elə ən yaxın dostum, qardaşım, birdə ofisdə təzə dostlaşdığım qızla vaxt keçirirəm(qız olsam tam o olardım, özüdə deyirki oğlan olsaymış tam mən xasiyyətdə olardı). Hansıki həm məni yadırğamırlar, həm də məni anlayırlar.
Mood swingslərimdə yerindı, bir saat çox super hiss edəndə, bir saat sonra nəsə olur çökürəm, onda da bəhanəm varki, gecə yatmamışam, yuxum gəlir.
He is so me btw, bcs in this painting, royal court jester is depicted, whose job is to ertertain the royal court in these times. Although his job is to entertain people, he is so depressed at the same time. His appearance is unlike that one would expect in a jester – gloomy, deep in thought.
(baxma: the sad clown paradox)
12. istifadə olunmaq. uzun müddət qarşılıqsız olaraq hörmət elədiyin insanın ilk fürsətdə atması. yenə eyni insanın pis bir vəziyyətə düşəndə səni axtarması və düzələndən sonra təkrar atması. (baxma: double tap) (baxma: bir dəfə yaşadıqdan sonra əmələ gələn qorxular)
201. saat və ay tarixlərinə baxma qorxusu. həftənin günlərini belə bəzən bir neçə həftə bilmədən keçirə bilirəm.
mortality qorxusudur yəqin. ya da kliniki hedonism.
ölçü vahidlərindən istifadə etməyəndə istədiyiniz zaman məsafə və digər vahidləri daraldıb uzada ya qısalda bilrisiniz.
sentyabırın gəlməsini ya yayın bitməsini istəmədiyim üçün avqust ərzində tarixə demək olar ki baxmamışam. özünü boşluqda və azad hiss edirsən. because you are.
211. məscid namazında gələn gic gülmək. yaxşı qaqaşlar bir gün çırpacaq məni. gülmək tutub saxlamağa çalışanda yanıvdaki qaqanın/dayının da gülməsi isə
(bax: kiçik xoşbəxtliklər)
(bax: cəhənnəmə gedərkən tapılan yoldaş)
7. bir dәfә mindiyim maşının aşması ilә yaranan sürәt fobiası. 90km/saatdan yuxarı sürәtdә, maşında nә qәdәr tutulabilәcәk yer varsa, әlli-ayaqlı yapışıram onlardan.
137. şardan qorxuram, bildiyin şar görende özümü itirirem. her an onun partlaya bileceyi gelir ağlıma. hele heyatımda şarı ayaqla üstünden basıb partlatmağa cüret ede bilmemişem. şar gören kimi rengim deyişir, gözlerim tez-tez açılıb qapanmağa başlayır. kimdese varsa bele birşey xeber elesin tek olmadığımı bilim rahatlaşım biraz
150. ailəm. itirməyə çox qorxuram. uşaq vaxtı da belə idi. anamı qucaqlayaraq yatar, sonra onun yatdığına əmin olduqdan sonra biraz da qucaqlayaraq ağlayardım. allaha dua edərdim ki anamı məndən alma deyə. indi çox yaxşı başa düşürəm ki, düşüncələriniz, istəkləriniz nə qədər fərqli olsa da, ailə əvəzolunmazdır.
bundan başqa qorxduğum şey həyatı doya-doya yaşayamadan ölməkdi. istəklərimə bir insan həyatı çatmır.
bir də ümidimi itirmək. bundan çox qorxuram. çünkü belə bir söz var: ən son ümidlər ölər.
206. Ölümə qarşı hissizləşmək, reaksiya verə bilməmək, ölən insanla və yaxınları ilə empatiya qura bilməmək. Bu dediklərim qismən gerçəkləşir də.
Bəzən mənə yaxın insanlardan biri ölsə, fərqli hiss edərəmmi deyə düşünürəm. Bir neçə ay öncə buna çox yaxın bir təcrübə yaşamışdım, o zaman hər şey çox real gəlirdi. Ancaq vaxt keçdikcə hər şeyin bu qədər normallaşması, adiləşməsi məni qorxudur.
189. bunlar qorxu deyəndə yəniki elə də dəhşətli şeylər deyil olsa-olsa anidən gələn narahatlıqlardı:
1. saat 9-6 iş döngüsü məni çox narahat edir, səhər get 9da söyə-söyə dur, sonra 6da yorğun-arğın evə dön sonra axşam 9da tv qabağında yatıb qal, nerede lan şəxsi inkişaf, ailə ilə vaxt keçirmə, kitab oxuma, serial baxmaq, dost ilə vaxt keçirmə, hobilərlə məşğul olma. elə həmişə həftə sonunu ip ilə çəkəcik? bu hissə görə elə dərs oxumama istəyi gəlir arada. is it the meaning of life?
(youtube: )
nəysə, keçək ikinciyə:
2. deməli, o gün ekşidə fırlananda gördüm "üniversiteyi sevgilisi olmadan bitiren insan" laan dedim, yoksa o benmiyim? yəni nolur lan, olmasın
düzü mən də hər qızı bəyənmirəm, bu o demək deyil ki, mənim çox güclü kriteriyalarım var, yox, yolda gördüyüm 3 qızdan 2inə heyran qalıram, amma bilmirəm nədəndi, əslində bilirəm nədəndi, hamısı o nakam eşq-məhəbbətin üzündəndi. nəysə, pfff.
180. Bağlanmaqdan qorxuram. O saniyə eşqə məhəbbətə bağlamayın məsələni. Bağlandığım insan da ola bilər əşya da. ikisibə də bağlanmaqdan qorxuram ama ən çox insana bağlanmaqdan qorxuram. Dost olaraq gördüyüm birinin məni tərk etməyi həmişə narahat edir. Aha deyəsən yeni hekayə başladı bu yazıda da.
Deməli əziz bacılarım qardaşlarım filankəslərim falan mən 2018'dən bu yana wattpad işlədirəm. Wattpad'də o vaxtlar həm azərbaycanlı az idi həm də azərbaycanlı kpop fanları az idi. O vaxtı bir azərbaycanlı kpop fanı ilə tanış olmuşdum wattpad'də. O qız elə bil eyni mənəm də. Xasiyyəti, davranışları, düşüncələri və sevdiyi qruplar mənimkilərlə eyni idi. Elə bil başqa bədəndə özümü görürdüm. Bu qız məndən cəmi 1-cə yaş böyük idi. Biz bununla çox yaxşı dost idik və tapdığımız hər gülməli, maraqlı kitabda bir-birimizi etiketləyirdik. Söz-söhbətimiz çox əla tuturdu. Onu tanıdığım vaxtlarda heç bir fikrimiz tərs düşməmişdi bir-birinə. Bununla 1 il belə dost olduq wattpad'də. Sonra bu mənə dedi ki twitter hesabın varsa gəl twitter'dan danışaq. Mən də olar dedim və bununla həmişə twitter'da danışmağa başladım. Yenə bununla bir-birimizi gic-gic yerlərə, gülməli yerlərə etiketləyirdik, deyib gülürdük falan. Bir il neçə ay sonra bununla aramız nəsə soyumağa başladı. Artıq əvvəlki kimi danışmırdıq bir-birimizlə və bir-birimizi heç yerə etiketləmirdik (elə danışıram ki elə bil həyatım etiketdən ibarətdi) amma twit-lərinə menş atanda cavab yazırdı like atırdı zad da yəni. Bir neçə ay belə keçdi sonra bir də gördüm ki bu mənə qarşı soyuqdur. Nə dm'də cavab yazır nə menşlərimə cavab yazır nə də ki like atır. Dm'də mesajlaşarkən yarımçıq qoyurdu söhbəti gedirdi. Sonralar nə yazışdıq nə də mənim yazdıqlarıma cavab verdi. Görüldü atırdı sadəcə. Ortada heç bir problem yox idi. Dedim ki hə deyəsən qız depressiyadadır yada özünü yaxşı hiss etmir falan filan ona görə bu fikri ağlımdan atmağa çalışdım. Ama gördüm ki bu digər menş atanlara cavab verir və digər dostları ilə mənimlə ilk zamanlarda olduğu kimi səmimi davranır. Dedim əvvəl bundan səbəbini soruşum küsməyinin. Halbuki dəqiq bilmirdim küsüb ya yox. Sonra dedim ki "akira gəl sən bunu boş ver. Saymır saymasın. Getsin başqalarıyla danışsın". Ondan sonra uzuuun bir müddət sakit səssiz depresif günlərim oldu. Bir müddət telefona əlimi belə dəydirmədim. Ağlımdan çıxartmaq istəyirdim amma olmurdu. Yəni düşünün də xasiyyətinizin aynada yansımanız qədər eyni olduğu insan sizi bir anda atır səbəbsiz yerə. Nə qədər düşündümsə tapa bilmədim qızın bu hərəkətinin səbəbini.
Sonra dedim ki day twitter'da işim yoxdu mənim. Ona görə silmək istədim ama daha sonra gözləmədiyim bir anda yeni bir dostum olmuşdu. Xasiyyətimiz tam eyni deyildi ama uyğunlaşmışdıq bir-birimizə. Onunla dost olanda bir yorumuma cavab vermədiyində yada gec cavab verdiyində, like atmadığında məndən küsdüyünü düşünməyə başlayırdım. Halbuki ortada narahat olacaq bir şey yox idi. Günlərlə oturub bunu düşünürdüm "görəsən onun xətrinə dəydim deyə bir reaksiya vermədi?" "görəsən o mənlə bütün əlaqəsini kəsəcək?". Axırda soruşurdum ki aramızda bir inciklik zad var ya yox? O da nədən danışdığımı bilmədiyini və bizim niyə küsməli olduğumuzu bilmədiyini dedi. O an rahatladım və ona bir şeyin olmadığını dedim.
Daha sonra da wattpad'də bir türk dostum yazdığımı 3 gün sonra cavabladı deyə fikirdən qorxudan narahatlıqdan dolayı heç nə yeməmişdim. Ac-ac ancaq "o məndən 100% küsüb çünki küsməsəydi cavab yazardı mənə" deyə düşünürdüm. Ona axırda məndən küsüb küsmədiyini soruşdum. O da mənə belə bir şeyin olmadığını və məni heç vaxt atmayacağını dedi. Bu da məni anlıq rahatlatdı.
Yenə wattpad'də (günüm orda keçir nağayrax) dm'də başqa bir dostum ilə yazışırdım və bir fikrim onun fikri ilə tamamilə fərqli idi. Onunla sadəcə olaraq fikirlərimizi müzakirə etdik ama mən artıq onun mənlə əlaqəsini kəsməyə hazır dayandığını düşünürdüm. Onun məndən çox incidiyini və bir daha mənlə danışmaq belə istəməyəcəyini düşünürdüm. Amma bu da belə deyilmiş. Qız mənə "saçmalama akira seni neden bırakayım aq" dedi. Amma bütün bunlar məni sadəcə anlıq olaraq rahatladır. Bir az zaman keçdikdən sonra yenə narahat olmağa başlayıram və o qız hər ağlıma gəldikcə kədərlənirəm. Əgər gəlib mənə "akira sən məni səhv başa düşmüsən və pis reaksiya vermisən. Mən səninlə dostluğumu pozmamışdım əslində." desə idi onunla yenə əvvəlki kimi qəbul edərdim. Kaş belə olaydı
Bura qədər oxuyan hər kəsə təşəkkürlər. Pulsuz Wuhan'a bilet qazandınız!
116. dişlərimim tökülməsi , qarnımın çxması , onurğamın əyilməsi , işəyə bilməmək , bütün günü yatmaq , evdə boş boş yerimək , söhbət etməyə heckimin olmaması , bütün hər kəsin məndən əvvəl ölməsi . söhbət bildiz nədən gedir
177. narahat etmək qorxusu. Kiməsə yazanda və ya kimdənsə nəsə istəyəndə çox qorxuram ki, onu narahat edə bilərəm və bu doğrudan da narahatedici hissdir.
169. Gecə vaxtı nəyəsə qalxanda elə bilirəm ayağımı yerə qoyan kimi kravatın altından 2 əl çıxıb ayağımdan tutacaq.
Və bir də gecə qaranlıqda güzgüyə baxmaqdan qorxuram.
183. Bədənimə gənə yapışmağından qorxuram. Xüsusən də meşəyə, dağa filan gedəndə ayağıma yapışmağından. Tanış uşaqlar meşədə kampa gedəndə ayaqlarına gənə yapışmışdı, eşidəndən canıma qorxu düşüb.
iyrənc hiss edərəm yəqin özümü. Gənə yapışsa gərək ehtiyatla tutub çıxarasan ki, baş hissəsi ətində qalmasın, zəhərlənmə verər. Onu ehtiyatla çıxarana qədər yəqin diksintidən ürəyim gedər.
199. Maraqsız, sıxıcı və sıradan həyat yaşamaqdan qorxuram. Ona görə ətrafımdakıların etməyəcəyi şeyləri edirəm çox vaxt. Gələcəkdə də əgər o qədər yaşasam və evlənsəm uşaqlarıma və nəvələrimə başıma gələn qeyri-adi olayları danışmaq istəyirəm. Onların başına gələn hər olaya aid başıma gəlmiş maraqlı bir hekayə olsun istəyirəm. Lap elə evlənməsəm də qohumum olmayan uşaqlar olsun. Onların gözündə maraqlı bir qoca kimi görünmək istəyirəm xd
Buna görə də hər fürsəti dəyərləndirməyə çalışıram. Ağlımda hələ də mütləq etməli olduğum dəlicə fikirlər var *
evil laugh
38. itirmək qorxusu. köhnələri, öyrəşdiyim şeyləri, doğmaları itirməkdən it kimi qorxuram. bu itirəcəklərim gələcəkdə daha gözəl şeylər vəd eləsə onlardan ayrılmağa cəsarət edə bilmirəm. heyfim gəlir, yazığım gəlir ,çox qorxuram sözlük. *
:(
123. anamı, atamı, qardaşımı, sevdiyim insanları itirmə qorxusu. bu elə bir qorxu ki heç neyə oxşamır. məsələn bir dostumla ya valideynlərimlə mübahisə edip küsəndə 'ya biz barışana qədər zəlzələ olar da ölərsək, ya itirərsəm onları' deyə fikirləşirəm, qorxudan ağlım çıxır.
ciddi-ciddi heç vax xoşbəxt olmayacağımnan çox qorxuram.
bir də siqaret çəkmə qorxusu. qəribədi, amma nə vaxtsa siqaret çəkməyim ağlıma batsa çox qorxuram. düşünmək belə istəmir adam. içkinin küpünə də girirəm, di gəlki siqaret çəkməkdən qorxuram.
188. (baxma: metroda qatarın altına düşmək)
O həngamədə qatara minmək üçün xəttə yaxın durmalı idim və ilk günləri gözlərimi yumub dayansam da (əks təqdirdə çox pis hiss edirdim, elə bilirdim qatarın olduğu yerə yıxılacağam), artıq sadəcə qatar gələrkən gözlərimi yumuram ahahah. Böyük uğur!
139. (baxma: həşəratlar)
isti yay günüydü, bilirsiz necə isti? adamı oturduğu yerdən tərlədən istilərdən. hansı ki, çöldə gəzəndə başın hərlənir və dayanırsan, bax, elə isti. kənddəydim, təbii olaraq yayıydı deyə evdəkilərlə bura gəlmişdik. evə çatandan 1-2 saat sonra qohumlar gəldi, kirvə zad hamsı. axı gəlmişik qonaqlıq da verməliyik. kirvəoğlu dedi ki, gəl uşaqları yığaq çıxaq dağa. nə zor olar ala deyə fikirləşirdim, mən nə bilim ki dağda ağac yoxdu və addım başına 20 çəyirtkə düşür. deməli 6 nəfər çıxırıq dağa mən də hər addımda qışqırıb dayanıram. 6 nəfər 6 addım 120 çəyirtkə, yazarkən belə əllərim titriyir sözlük. özümü itirmişəm, çəyirtkələr xarç-xarç deyə səs çıxardır, yanlarında da sarı başqa böcəklər, zibil. yarısına çıxa bilmədim heç dağın, dayanmışam yerimdə mal kimi titriyib kömək çağırıram. axırda kirvəoğlu gəldi özüdə iri şeydi, bir qolu 2 ayağım boydadı. aldı məni qucağına o birisilər də bizi əhatəyə almışdı ki, çəyirtkələr üstümə hoppanmasın. dağdan düz evə qədər məni qucağında apardı. evə çatandan sonra 3 gün çölə çıxa bilmədim. hələ axşamlar işığa doluşan şeylər var e, lənətə gələsən, yazmaq belə istəmirəm. bir canlı niyə bu qədər zəhlətökən və iyrənc olar axı?
129. ən böyük qorxum yuxudan oyanmaqdır. bu həyatımın əslində yuxu olmağından və birgün oyanacağımdan qorxuram. nəyindən qorxursan deyə bilərsiniz. çox çalışdım çünki bu yuxuda indiki halıma gələ bilmək üçün. təsəvvür edin də indi real həyatı yaşadığınızı düşünürsünüz bir oyanırsız 60 yaşında birisiniz yuxuymuş hamısı. intihar səbəbi.
168. Hördüyüm divarları yıxan birinin gəlib çıxması və sonra o divarları yıxdığıma məni peşman etməsi. Məndən soyuması. Məndən soyuması. Məndən soyuması. Mənim evləndikdən illər sonra sevdiyim kəsdən soyumağım. Elə bax bu məsələlərə görə uzunmüddətli ilişgi adamı olduğumu düşünmürəm. Bəzən də deyirəm ki, onsuz da qırılmış ürəyim bir dəfə də qırılsa buna rahat dözə biləcək qədər acı yaşamışam.
86. qorxuram ki, birdən nə vaxtsa ölümcül xəstəliyə tutularam. başqaları da mənim üçün xeyriyyə kompaniyası falan keçirər. şəklimi hər yerə vurar. "kömək et həyat qurtar" falan yazarlar şəklimin altından. (özü də seçib ən məhsum sifəti olan şəklimi seçərlər bunun üçün). mənim üçün xeyriyyə yarmarkalar, konsertlər keçirərlər,
daha pisi lazım olan məbləğ əgər yığılsa, mən bu cür həngamənin ardından sağ qalmağa məcbur olsam başlayar. tvlərə, verilişlərə, və s. çağırarlar. mən də danışmağa hamıya pafoslu təşəkkürlər yağdırmağa, tamadalıq eləməyə məcbur olaram. cəmiyyətin istədiyi kimi olmaq məcburiyyətində olaram. ən pisi isə mənim "həmin ölməkdə olan mahsum adam və onun kədərli həyat hekayəsi" tərzində qəmli tükəzban xeyriyyəçilərin yazığı gəlməsinə səbəb olan elementlərlə hamının yadında qalmağım olar. onsuz da məhşur olmaq mənim üçün kabusdur. indi belə bir şeylə məhşur olmağın dəhşətini də siz təsəvvür edin.
200. Bu qədər dayatılmış həyat tərzinə qarşı çıxdıqdan sonra o həyatı mənimsəməkdən qorxuram sözlük. Gündə 8-10 saat çalışıb bir ailəyə baxmaq ildə sadəcə 3-5 gün hansısa rayona istirahətə getmək Və 40 ilimi ev maşın və bir uşağa xərcləyib sonra ölməkdən çox həm də çox qorxuram. onsuzda mənə həyat çox qısa dünya isə çox balaca gəlir həyatımı bir şəhərdə həps olub heyvanlar kimi həyatda qalma və çoxalma instinkt ilə keçirə bilmərəm.
134. tualetdə pisuarda ətrafda başqaları olduğuna görə işiyə bilməmək.həmin anda adam elə bilir ki hamının fikri səndədi,sən işiyə bilmədin deyə çönüb hamsı səni barmaqnan göstərib güləcəklər.hətta bunu bir dəfə yuxumda görmüşdüm
49. bir dalbayokun sənin zəif yönüvü bilib həmişə ordan vurması çox oğraş zaddı
hə qorxuda ordan qaynağlanır ki,o götverən həmişə millətin yanında başlıyır ğatığlamağa
99. yaddaşımı itirmək. son zamanlar oxuduğum kitabları,baxdığım filmlərin adlarını,bir nəfəsə adını yazıb dinlədiyim mahnıları belə unutduğumun fərqinə varıram. və bunların hamısını adını smart qoyub bizi kütləşdirən mobil cihazlara bağlayıram. necə olsa əlimin altında,1 click uzaqdadır deyib önəmsəmədiyimizdəndir.
hətta indi xatırlayıram -* nokia işlətdiyim dönəmlərdə hər gün 00:00u keçəndə internetdə həmin gün tarixdə nə baş verib deyə axtarardım.
)