+11 əjdaha
1. ölkə xaricinə çıxmaq üçün təsadüfən, pulum olandan olana etdiyim proses. yoxsa əksər hallarda avtovağzaldan bilet almaq kimi action'larım var.gecə yatmadım. səhər 6da evdən sonra da 28may metrosundan çıxdım. aviakassanın qabağına gəldim saat 7 olardı. baxdım doqquzda açılırmış sən demə. mən elə bilirdim səkkizdə başlanır iş rejimi.
qulaqcıqları cibimdən çıxarıb bardurda oturdum. arxa cibimdə olduğu üçün oturmaq istəmədim. ona görə də çıxardım cibimdən. hazır çıxarmışkən bir iki mahnıya bezməsəm radyoya qulaq asaram deyə başladım özümlə dialoqa yəni monoloqa. monoloq ümumiyyətlə lazımsız termindi məncə o da bir növü dialoqdu. mahnıların sırasını əzbərə bildiyim üçün shuffle'ı açıq qoyuram həmişə. yoxlayın həyəcanlı olur. mənim kimi biri isəniz röyksoppdan sonra eric clapton çıxma ehtimalının insanı həyəcanlandırdığından da şüphəniz olmamalıdır.
adət ənənəni pozmamaq üçün winston micro xs'imi yandırdım. o gün siqaret çəkmək istəmirdim. aviakassanın işə başlamasına bir premier league oyunu qədər vaxt var idi hələ.
səhərin bu çağında şəhərə hardan gəldiyi məlum olmayan bir bal arısı başımdan iki qarış yuxarıda sağa sola dairələr cızırdı. tanıyırdım bu arını. gecə saat 4də (nə 3də nə də 5də konkret 4də) yüz qırx kvadrat metrlik evdə iki millimetrlik ölçüsü ilə gəlib mənim beş millimetrlik qulaq dəliyimdə eşələnən ağcaqanadın gündüz növbəsindəki əvəzləyicisi idi bu arı.
su almaq bəhanəsi ilə arıdan qaçmaq qərarına gəldim. beynəlxalq bank tərəfdəki kioska doğru cool addımlarla travolta tək irəliləyirdim. arının ucbatından 20 qəpiklik qazsız bonaquaya 40 qəpik verdim.
qayıtmışdım. arı yox idi amma mənim kimi düşünüb tez gələnlər var idi əvəzində. insan istiyir qayıdıb desin ki 'siz yokken biz vardık lan' və ya dava istəmirsənsə 'buralar hep tarlaydı krdş'. sora da öz özümə dedim ki 'hamı hər istədiyini etsəydi nə olardı halı bu cəhanın?' ona görə də 'sox içivə'.
hava da isinirdi bir tərəfdən. evdəki kondisionerimiz yadıma düşdü. kondisioneri söndürəndə evin istidən dubaya dönməsi də. sonra dubay deyəndə kıkır kıkır gülən azərilər. yadıma düşənlər artdıqca kefimin qaçdığının fərqinə vardım. dayandırdım düşünməyi. bu dəfə də düşünməyi dayandırdığımı düşünürdüm. hamı durmadan nə isə düşünür. biri mağazadan bu gün necə nisyə çörək götürəcəyini düşünür biri də bazar storedan aldıqlarının siyahısını incəliyərkən ən bahalı qiymətin nədə olduğunu.
saat 9 olmuşdu. qapılar açıldı. hamıdan əvvəl gələn mən 32ci sıranı götürə bilmişdim. avtobusa da minə bilmirəm mən. qapının düz ağzında ola ola camaata yol verirəm sonra da mənə yer qalmır. məktəbdə də yemək sırasında axırda olduğum üçün ayran qalmırdı mənə. bəlkə də sıra adamı deyiləm. bəlkə də sıranı yaradan adam olmaq üçün gəlmişəm. bilmirəm.
sıram gəldiyində yaxınlaşdığım qadın passportumu tələb etdi. baxışdıq elə uzun uzun. o arı, kioskda mənə suyu satan dayı, aviakassadakı bileti mənə sata bilməyəcək xanım.
passportsuz olmur hə?
-yox
seriyasını filan desəm?
-nç
sağolun -*
-buyurun -*