+18 əjdaha
1. ayın əvvəlini dönərlə keçirən, sonunu demirəm, hələ bir həftə sonrasını makarona möhtac qalan topluluq.sıxıntılar bol olar, o qədər ki, bi tələbə görəndə onda özünü görəbilərsən. o da sənin kimi ay sonunu gətirə bilmir, evdən istəməyə utanır, cibindəki son manatı topaz'a basır, tutmayacağını bildiyi halda tutsa o pulla nələr edəcəyini hesablayır. tələbə candır, gerisi heyecandır yəni
dərsdən gələrsən, mətbəxtdə bir lığına kirli qabları görməyin zatən iştahının qaçmasına ən böyük səbəbiyyətdi. duyarlı qonşuların varsa, tələbə olman onlarda bi acındırmasyon yaradacaq, ən azından özəl günlərdə qapını yeməylə çalacaq. bir tələbəni kiçik şeylərlə xoşbəxt edəbilərsiniz, bizlərə gənəldə yuxarıdan aşağı baxarlar, dostlarınla evə yığışıb deyib gülməyinlə binanın ən qıcık tiplərinin qapıya yığılıb, "gənclər biraz sakit olun" deməsi cəmi 5 dəqiqə çəkər, vaxt tutabilərsiniz o dərəcə yəni. gənəldə belə tiplər, "biz də gənc olmuşuq ama bu qədər də yox" sözləriylə qapında ağac olarlar, onlarla empati qurmaq yerinə, eqolarını tətmin etməyi yoxlasanız, ən azından hər dəfə qapınızın zəngi çalınmaz.
yazdıqlarım öz adımnan bütün tələbələrin diliylə deyirəm, gündəlik qab yuyan , yemək bişirən, təmizlik edən gənclərə eşq olsun. var olun, ev sahiblərinə və tipsiz qonşularınıza qoz qoymuyun, bu 4 il sənindi, dilədiyin kimi yaşa