mars - soxasan belə planetə nədir

+43 əjdaha

son günlərin kult romanını istəyirəm bu başlıqda, öz adı altında, tam halda yazım. mesaj qutuma gələn oxucu zəngləri son günlərin kult romanını artıq özəl başlıq altında yazılmağının vacibatlığını bildirirdi. sözaltı sci fi:mars robotlarının üsyanı başlığında olanları da bura köçürürəm. oxucular bu başlıqda son günlərin kult romanını tam oxuya bilərlər. beləliklə, kreslonuza yayılın, son günlərin kult romanını sizlərə sunuram:

"mars - soxasan belə planetə. epizod 1"

___________________________

1-ci bölüm.
yaxşı oğlan

bizim günlər.
urfan, marsa gedəcək ilk azərbaycanlı idi. çox həyəcanlıydı - ölkə prezidenti şəxsən özü, yerli bələdiyyə, dədə qorqud - demək olar hər kəs yola salırdı urfanı. raket formasındakı şəkərbura, "marsda izim var azəriyəm mən" oxuyan hermofrodit müğənni, bir qarın yeməyə saz çalan aşıq, "bu şəhərdə"dən tutmuş, şit oğlanlar klubuna qədər - hamı kosmodromdaydı. aztv də canlı yayında gostərirdi: "...ölkəmizin, xalqımızın qürur günüdür - urfan rudik oğlu abışov marsa yollanır!"
studiyada bayram abu-havası vardı, qonaq dəvət olunmuş mingəçevir su elektrik stansiyasının rəisi cövdət müşfiqli, urfanın dünya kosmologiyasına yeni nəfəs gətirdiyindən danışırdı. gülzar ana urfana həsr etdiyi "ana" şeirini oxudu.

urfan tələm tələsik raketə mindi. termosunu yoxladı: çay var, qənd var - anasının yarim kilo bankada qoyduğu ağ gilas mürəbbəsi də yerindəydi! hövlnak halda əlini göt cibinə atdı - ohh kent 8 də burdadı. skafandrın kaskasını aramla çıxarıb papirosun bir giləsini damağında alışırdı. raketin pəncərəsindən, indidə sazı boynunun ardına qoyub zorlayan aşığa gözü sataşdı, "kül səni sikənin başına" deyib raketi xoddadı...

___________________________

2-ci bölüm.
onun sıradan həyatı

3 həftə əvvəl
-axşam zəng eliyərəm..
-geersən balam?
-gedmiyim?
-nə bilim, vatsapta hərdən yaz.
-vatsap yox e, "vatçap" əhəhə əhə
-sənin də bu şutkaların olmaya da...

firuzəni yola salan urfan bir əli şeyində digərində pult özünü divana atdı. atv'də turanın "youtube'dan seçmələr" səhər şousu gedirdi. son günlər sosial şəbəkələri "o səs uqanda"da bədahətən meyxana deməyi ilə partladan mehman babayaro'nun məhlə uşaqlarını danışdırırdilar. "blət, yenə mehman babayaro?! paayy səni... millət marsa gedir, bulara bax aq..." urfan kanalı dəyişdi. speys tv'də də eyni şey - "mehman babayaro! azzz sonra - mehmanın məhlə uşaq..." dözmədi, tv'ni söndürdü, noutbuku açdı, bir əl online domino oynadı.... lomkaçılıq idi.. mal kimi ekrana zillənmişdi. nout'un sağ küncündə anidən yazı peyda oldu. feysbukdan "qatır məmməd" nikli iş yoldaşıydı yazan. öz özünə "bu gijdıllağın da nikinə bax aq.." deyə mırıldandı..

qatır məmməd: neynirsən?
dark robot: heç.. evdəyəm.
qatır məmməd: nə deyirsən? gəlirsən?
dark robot: hara?
qatır məmməd: marsa!
dark robot: ged sikdirdə səndə...
qatır məmməd: 3000 pul vərirlər. dollarnan. 4800 manat eliyir. 6 ay gedib furlanıb qayıdıruğ. yemek, qalmağ zad hamsı onnarlığdı...
dark robot: kimdie onnar?
qatır məmməd: nəm e səməd tanıyır. tanıyır deyəndəki, gecə işdən qayıdanda reski peyda olublar, diyir: göydən işıq kimi süzüldülər. düz əməlli baş açmadım diyir. başlarında metallik kaska zad varıymış, oa görəm üzlərini görəmmiyib..
dark robot: kim kim geersüz?
qatır məmməd: mənəm, səməddi, sən, bir də bahadur.
dark robot: lapatka bahadur?
qatır məmməd: həri. nə diyirsən gəərsən?
dark robot: evdə nə diyim?
qatır məmməd: nəm ala...... dinən meyxana dimeye geerəm, uqandaya...

...ağlına batmışdı. tv'ni təzədən yandırdı: mehman babayaro'nun bığlı məhlə uşaqları hələ də danışırdılar...

___________________________

3-cü bölüm.
kseon zed 13-lə ilk görüş

28 mall'un qabağında görüşməliydilər. hava qaralmışdı. urfanı çıxmaq şərtilə digərləri tez gəlmişdi. şeyini qaşıya qaşıya gələn urfanı, birinci bahadur gördü:
"gijdıllaq gəl çıx da..."
"ala yatıb qalmışam.."
"bizi gözləyirlər... getdik" səmədlə, "qatır məmməd" tezbazar tərpəndilər.
"hardadılar?"
"sirkin yanında olmalıdılar.."
....yol boyu hamı içinə soxmuşdu. heç kim artıq əskik danışmır, sual vermirdi. 4 iş yoldaşı tövşüyərək irəliləyirdilər. səməd sirkə çatmamış, binalardan birinin arxasına keçdi. digər 3-ü də səmədin ardınca keçirdilər ki:
"...işəməy tutdu.. dayanun orda. bura deyil.." səməd həvəssiz dilləndi.
çöldə dayandılar. 3-ü də narahat idi. həyəcandan bir yerdə durammırdılar. bahadur vitrindəki teıefonlara baxırdı. bir az keçdi, dükana girdi:
"s5 neçəyədi?"
"işlənmiş, təzə?"
"işlənmiş olsun, amma arxası açılmasın"
"430a verərik, adaptoru, karobkası zadı hər şeyi var. qız işlədib. nişanlısı alıbmış, 3 gün keçmiş araları dəyib, oğlan da acığa telefonu götürüb gətirib satdı bizə. sonradan barışıblar deyəsən, metroda görmüşdüm o gün..."
"başqa rəngi zadı yoxdu? çəhrayı belə birtəhər görsənir..."
"yox.. elə olan budu..."
"s5-in qarası babat görsənir.. qara nöşün almıyıb görəsən?"
"nəm... istəyirsən qaqaşın nömrəsini verim, zəng elə özün soruş!?"
bahadur satıcının ciddi yoxsa məzələndiyini tutammadı, özünü heç o yerə qoymadı da. alacaqmış kimi vaxt udsun deyə telefonu bir az əlləşdirəndən sonra qaytardı. mağazadan çıxdı.
səməd də təzə çıxmışdı. bir yerdə sirkin yanına qalxdılar.
"hardadılar?"
"sirkin yanında qara tofaşda gözləyəcəklərini demişdilər...."
"..."
"deee burda, qara tofaş!"
səssiz səmirsiz 4-ü də, heç nə demədən sirli abu hava ilə basıb oturdular maşına. səməd qabağa keçdi. sükanın arxasında "darth vader" kaskasını taxmış sürücü oturmuşdu.
"nəhayət ki, gəldiz" darth vader qılığındakı yadplanetli dilləndi. qolundakı saata baxdı "sizin vaxtla 14 dəqiqə gecikmisiz"
"yolda bir az.... problem filan" səməd müdafiə olurcasına mırıldandı.
"nə isə. tanış olaq: mən kseon zed 13. marsa ən yaxın, katorga 13 planetindənəm. 18 yaşımdan marsda 13-cü kaloniyada gətir-götür işinə baxıram..."
"mən səməd, günəşlidə qalıram, a massivində, əslimiz biləsuvardandı."
"məmməd, neftçilərdə qalıram, "komfort"nan üzbəüz... gəncədənəm"
"mən bahadur. 28-də qalıram, marneuli"
"urfan, əslim xudatdandı. özüm qarayevdə qalıram.."
"şad oldum! xudatda hansı tərəfdənsən?" kseon zed 13 üzünü urfana tutdu.
"mərkəzdən. "dilşad market"in yanındadı evimiz."
"həəə... aydındı... nə isə.. vaxtdır, fürsəti fövtə verməyək, tərpənək... tez gedək çataq. 45 dəqiqəyə raket tərpənməlidi.." kseon zed 13 tofaşı xoddadı.
"hara gedirik?" bahadur soruşdu.
"müşfiqabada."
"bə marsa gedirdik?! müşfiqabada niyə?"
"ordan qalxırıq.."
20 dəqiqə keçmiş dumanlı, səsli küylü, qapqara şəhər geridə qalmışdı... "darth vader" fləşkanı maqnitafona basıb mp3 oxudmağa çalışırdı.. səməd dinməzcə yadplanetlini izləyirdi... arxa 3-lü pəncərədən yolu süzürdülər... deyəsən başlarına böyük iş açmışdılar..

___________________________

4-cü bölüm.
ilk uçuş

"...azad bir quşdummmm, yuuuvaaamdan uçdum...." radioda səxavət oxuyurdu.....
"vallah səxavət başqa aləmdi..." zed 13 xoşnutca yandakı səmədə baxdı. səməd başıyla razı olduğunu bildirdi.
gözünü yoldan ayırmadan:
"ağdamlıdı... ağdamlılar katorga 13-də də kalandı... ksamaks 19-dan holoqramik uçuş aparatı pereqon eliyirlər.. zapçast zad da gətirirlər.. " zed 13 davam elədi..
"bizimkilərdən xeyli adam varmış ki, orda" səməd təəccübünü gizlətmədi.
"hə.. az deyillər... məsələn buzovna uşaqları var, süni mayalanma işinə baxırlar orda..."
"pay blət"
"...."
araya sakitlik çökdü...

"şeyy.. bu.. pulları necə verirsiz? 6 ayın sonunda yoxsa necə?" bayaqdan arxada sakit oturan 3-lüdən bahadur dilləndi.
"400 manati əvvəlcədən veririk. yəni burda, ora uçmamış. qalanını da aybaay karta otuzdururuq..."
"yaxşıdı.." bahadır razı qalmışdı.

müşfiqabadın girişində zed 13 maşını saxladı. üzünü arxaya çevirib:
"marketə girirəm nəsə istəyən var?"
"can sağlığı"
"heç nə..."
"sağ olasan, heç nə.."
"təşəkkür..."
4-ü də bir ağızdan dilləndilər.
"...baxın da.." zed13-ün maşından çıxmasıyla markete girməsi bir oldu...

"400 manatı əvvəlcədən verməsi zor oldu" bahadur hələ ordaydı.
"...pulu sikdir elə e, bu necə marsa getməkdi ala? neyniyəciyik orda, nə işə baxacıyıq? halı saha futbola gedən kimi marsa gedirik amk... müşfiqabaddan özü də.." urfan özündən çıxdı.
"nəsə mənim də ağlım bir şey kəsmir, amma 400 manatı əvvəlcədən verirlərsə deməli qaydasındadı hər şey.." məmməd araya girdi...
"nə bilim ala" urfan tam ümidsiz idi.

"gəldim ee gəldim" zed 13 əlində 5-6 banka red bull, 2-3 paket də nəm salfetka maşına oturdu. pəncərədən əlini çıxarıb arxadan gələn maşına "çıxıram.." işarəsini verdi. yola düşmüşdülər, maşında sakitlik idi... zed13 ard arda bütün red bull"arı ötürürdü:
"dünən gec yatmışam.. sizin zaman arealına girəndən bütün biokimyam göt-baş olub... red bulnan yola verirəm.." səmədin təəccüblü baxışına cavab verdi..
"çox içmə sən onu, sonra baş ağrı verir" urfan arxadan dedi.
"öyrəncəliyəm əşi.."

az keçmədi ki, zed 13 başla çatdıqlarını bəlli edən işarəni verdi.. raketi deyəsən xoddamışdılar - hər tərəf toz duman içindəydi. metallik rəngli raket üzü göyə millənirdi... qırmızı həyəcan işığı yanıb sönürdü..
millət də doluydu. əsgər yola salmağa gəlmiş kimi ailələr, valideynlər uşaqlarını marsa yola salırdılar..
"bunların hamısı marsa gedir?" urfan soruşdu.
"yox hamısı yox.. bəzi ailələr ordakı uşaqlarına şoraba, mürəbbə, nə bilim tuman-mayka-lezva filan göndərirlər.. ona görə çoxdu adam..."
hamı sırayla raketə minirdi. raketin girişində 400 manatlarını alır, elə ordaca yola salan valideynlərinə verir, sonra rakete daxil olurdular...
"... ala bəs biz pulu kimə verəcəyik?" səməd sanki yatmışdı birdən ayıldı..
"nəmm ala, mənə də indi çatdı..." bahadur dedi.
"ay blət, ay bləəəət neyniyək ala? nətər eliyək?" məmməd soruşdu..
"nə bilim ala... məcbur birimiz qalırıq. başqa variant yoxdu..." səməd dedi.
4-ü də bir-birinə baxırdı....
"mən qalaram.." urfanın cavabı digərlərinin ürəyinə yağ kimi yayıldı...
"de sən öl?"
"qalıram da... day neyniyək.. o biri reysnən zaddnan gələrəm"
"sən qardaşsan urfan, brat pulları veririk sənə... evə çatdırarsan.."
"olsun..."
səməd üzünü zed13ə tutub:
"məllim, bu gələ bilmiyəcək..." dedi
"bu kimdi? xudatdan olan?" Zed12 soruşdu.
"hə"
"niyə?"
"evdə biraz işi çıxıb.. qayıtmalıdı..."
"nəm baxın da...."

səmədlə, "qatır məmməd", raketdəydi. son girən bahadur idi:
"ala gijdıllaq, pulu bizimkilərə çatdır a. zəng eliyib evdən soruşacam" uzaqda dayanıb toz duman içində rakete əl eliyən urfana qışqırdı.
"nə deyirsəəən ala? eşidilmir....."
"pulu deyirəm... evə ver!"
"verəcəm də didim..."
"yaxşı... salamat qal"
"yaxşı yol...

___________________________

5-ci bölüm.
"Xalq qəhrəmanını tanımalıdı"

"Müşfiqabad - 20 yanvar" avtobusunda bütün yolu mürgüləmişdi urfan. Metroya necə düşdü, Qarayevə necə çatdı heç xəbəri olmadı. bu gün olanlar, zed 13, müşfiqabad - hamısı yuxu kimi gəlirdi. Amma cibindəki 1200 dollar pul, hər şeyin real olduğunu xatırlatdı. Metrodan çıxdı, 100 dolları 1.59 ilə dəyişdı. Yaxındakı marketdən 5-6 banka red bul, saçaq pendir, 2-3 paçka nəm salfetka aldı. Dükandan çıxıb evə yollandı. Evin qapısını döydü. Qardaşı açdı:
"Hardasan ala manıs?"
"işdəydim"
"Bu vaxt iş olur ala?"
"Sonra uşağlarnan filan görüşdük..."
"Qatır məmmədnən zadnan görüşərsən sən... əhəhə"
"Həri. yola salırdım... getdilər..."
"Hara?
"Marsa. Amma ömrümü günümü sikmə artıq suallarnan.."
"Nə mars ala manıs?"

Mətbəxə keçib, çaydanın altını yandırdı. Bu gün baş verənləri qardaşı maarifə danışmışdı.
"Koroçe belə... mən də gedəcəydim, amma alınmadı..."
Urfan deyəsən peşman idi.. "...necə gedmədim ala mən.. mənə qalmışdı qayıtmaq..." deyinirdi urfan...

"Zaaaaaartt.... diu diuuuu diuuuuuu..."
"Qorxdum ala gijdıllaq neynirsən?" Urfan qardaşına qışqırdı... "bu nədi?"
Qardaşı maarif, saçaq pendirin saçaqlarından özünə bığ düzəldmişdi, başindan, qulağlarından saçaqlar sallanırdı, əcaib hal almışdı..
"Dalbayobsan ki ala sən... nədi ki indi bu?."
"Mən yupiterdənəm... zed 13, zed 13 danışan morfius 19-du.... ahahahhaha..." maarif gülməydən uğunurdu.
"Əl çəkdə sən canın... görürsən lomkadayam..."
"Niyə dərd eliyirsən e? Deməli Milli Aeronavtika və Kosmos idarəsi marsa könüllü gedəcək azərbaycanlı axtarır. Gedirsən, bir də 18 ildən sonra qayıdırsan, geydirmə bir raket də düzəldiblər, ona gorə heç kim gedmək istəmir.. Pulnan zadnan təmin eliyirlər. Peyk zad buraxmışdılar e bizimkilər? Bax onun ramontuynan zadnan məşğul olacaq göydə, yəni marsda... koroçe, 2 həftəlik kursa gedirsən.. vse.... belə.."
"Gedim də mən.. ofisləri zad var? Hardadı?"
"Şəhərdə...Kaspian plazada..."
"Sabah gedim dəyim... bəlkə alındı..."
"Xəstəsən ala sən? Ciddisən?"
"Hə sən öl..."
"Uymusan ala sən.... nə işin var ala marsda? 18 il e, 18 il qayıda bilmirsən.."
"Əşi əsas gedməkdi... qayıtmağa bir şey tapıb gəlmək olar..."

Üstündə "Milli Aeronavtika və Kosmos idarəsi. əsas ofis" yazılan qapını döydü.
"Gəl.."
"Salam.. şey... bu... Marsa görə gəlmişdim..."
içəridə xeyli sayda ağ xalatlı, əllərində kolba, həkim libasında adam urfana zillənmişdi. Bir-birilərinə təəccüblə baxdılar.

Bakıdan marsa qalxacaq kosmik raket çoxdan tamamlanmışdı. 10 gündən sonra ekipajı 1 nəfərdən ibarət olacaq "qızıl buta" kosmik raketi marsa yollanacaqdı. General vaqif şahlar - uçuşdan məsul 1 nömrəli şəxs, çox nigaran idi: hər şey hazırdı, amma könüllü gedəcək kimsəni tapammırdılar. Heç kim gəncə avtomobil zavodunda yığılan "qızıl buta" ilə həyatını riskə atmaq istəmirdi.. idarə babat pul təklif edirdil. Hətta zor gücünə bir şey eləməyə çalışdılar - mümkün deyildi - bu jiquli 07-yə bənzər raket ilə göyə uçmaq istəmirdilər... amma məcbur kimsə gedəcəkdi: ölkə prezidenti qərarını vermiş, büdcədən pul ayrılmış, media uçuşa gün sayırdı.. televiziya bar bar bağırırdı.. ans hər keçən gün "12 gün qaldı..", "11 gün qaldı..", "10 gün qaldi.." adı ilə videoçarxlar hazırlamışdı... qısaca, vəziyyət gərgin idi..
Telefona zəng gəldi:
"Vaqif məllim, burda bir nəfər var, belə yoxladıq elədik, içkili filan deyil,... adam razıdı... gedir"
Vaqıf şahlar dik atıldı. Sevincdən dili söz tutmurdu.
"Adı, işi gücü nədi..?"
"Poladəritmədə işləyir.. steel company'də.. urfandı adı. Urfan rudik oğlu abışov..."

___________________________

6-cı bölüm.
firuzəyi

firuzə həmişəki kimi işində - "ləziz kökə"də piştaxtanın arxasındaydı. kefsizdi... işi də bezdirmişdi... ilk əvvəllər çox xoşuna gəlirdi: firuzə - şirniyyat sevən adam, "ləziz kökə"də badambura-paxlava şöbəsindəydi. 270 manat pul + zavtrak/obedə danışmışdılar, ilk günlər də zavtrakını həmişə işdə eliyərdi.. həftənin tək günləri şəkərbura, cüt günləri badambura ötürürdü... 2-3 ay işlədikdən sonra bu da bezdirmişdi... badambura-şəkərbura günlərinin yerini dəyişdi, amma həyatındankı boşluq yenə də öz yerindəydi...
artıq 4 il idi ki, "ləziz kökə"dəydi firuzə... bu müddət ərzində babat kilo da almışdı. "erkəylər balıq ətli qadınlara bayılır" bunu peraşki otdelində işləyən seva beyninə salmışdı. başqa təsəllisi də yox idi....
"ləziz kökə"ninsə ən pis yanı səhər 8-dən axşam 10-a kimi işdə olmasıydı. ayda cəmi 2 gün icazə ala bilirdi. onun bir gününü də "sədərəy"ə zada gedər, o biri günü mütləq urfana həmdəm olardı.....

urfanı wap.balamsan.ws'dən tutmuşdu.. firuzə bu saytda çoxdan otururdu, admini, bütün nikləri yaxşı tanıyırdı. "dark robot" əvvəlcə diqqətini çəkməmişdi. nə vaxt baxsa "dark robot" digər erkək yuzerlərlə "lester'in bolşesini sıxırdı".. sonradan necə oldusa danışdılar, isinişdilər, nömrə vermələr filan, iş real görüşmələrə qədər gəlib çıxmışdı... artıq bir-birinə "balam" deyirdilər. firuzə urfanı telefona da bu adnan yazmışdı - "balam"... bu da çox yaxın olmalarının bəlirtisiydi...

...artıq ayda bir kərəm mütləq görüşür, qarşılıqlı cinsi ehtiyaclarını ödəyirdilər... firuzə həmin gün urfanla xırdalan içir, papiros çəkir - həyatın dadını çıxarırdı... son vaxtlar firuzənin həyatındakı ən rənglı hadisə də elə bu idi..

piştaxtanın arxasından divardan asılmış televizora baxdı. powertürk yerinə nədənsə aztv göstərirdi. bazburdlu kişilər kosmosdan zaddan danışırdı. bir müğənni araya girdi "marsda izim var azəriyəm mən" oxudu... sonra diktor duyurdu: "indi isə ən həyəcanlı an gəldi hörmətli tamaşaçılar, saatlar 12:45-i göstərir, urfan abışov hal-hazırda kosmodromdadı və qürurumuz "qızıl buta" ilə ilk mars səyahətini gerçələşdirəcək... budur qarşılayın..."

firuzə şokdaydı... metal rəngli skafandrda, ağır ağır raketə yaxınlaşan adamı tanıdı:
bu "dark robot" - yəni firuzənin "balası" urfan idi...

___________________________

7-ci bölüm.
tərpəniş

Urfan skafandrın kaskasını çıxardıb siqareti damağında alışdırdı. 40 gün 40 gecə üzü marsa yol alırdı. Tək tənha. Yaxşı ki, wi-fi varıydı raketdə, asılaqandan asılmış koja kurtkasının cibindən telefonunun adaptorunu çıxardı. Zaryadkaya basdı telefonu. Raketi tərpənib qalxana qədər 5-10 faiz zaryadka yığsın heç olmasa...
Qulaqındakı qulaqcıq ilə bakı kosmik idarəsindən mühüm məlumatları alacaqdı. Həyəcan zirvədəydi.
-manıs eşidirsən bizi? - uçuşdan məsul general vaqif şahların səsi gəldi qulağına.
-hə rəis, eşidirəm.
-sənə aşağıdan deyəcəyik neynəmək lazımdı. indi sol tərəfdəki bütün knopkaları bas.
-basdım rəis.
-ok. Hazır ol onda. Komanda hazır olsun. irəli. irəli və yuxarı. Qoy kədər ayağının tozu, sevinc başının tacı olsun...
10.... 9.... 8.... 7...
Aztv'dəki saz fetişisti "duman salamat qal, dağ salamat qal"ı oxuyurdu...
Urfanın qulağı tutulmuşdu. Sadəcə seyr edirdi olanları. Mal kimi heç bir şey anlamırdı. Gözləri donuq, qəlbində incə bir nisgil varıydı...

2 dəqiqə idi dünyadan ayrılmışdı. Yer artıq bir neçə kilometr aşağıdaydı. Qulağına yerdəkı kosmik idarədən səs gəldi:
-hə artıq sərbəstsən. Uçuşu biz aşağıdan kontrol edəcəyik. Sənə hərdən komandalar verəcəyik eliyərsən. Şellən indi.. salamat.
Urfan kreslodan durdu. Təxminən 170 dərəcə gərnəşdi. Barmaqlarını şaqqıldatdı. Termosdan özünə çay süzüb ağ gilas mürəbbəsini süftə elədi - qənaətlə yeməli, içməliydi. 40 gün yola verməliydi əlində olan qidalar ilə. "Görəy nolur" deyib raketin içində gəzişməyə ora bura göz gəzdirməyə başladı. Onun üçün qoyulan ehtiyat yükün yanına gəldi. Xeyli zavod çörəyi, vərməşil, kalbasa, quru süd, nəm salfetka vardı. "Blət... quru südü nə sikirəm e marsda?" deyib öz özünə mırıldandı. yeməyi 40 gün rahat çatardı. 5-6 kanister içməli su və bir xeyli də duşes qoymuşdular...
Raket dünya orbitindən çıxar çıxmaz açlıq hiss etdi. Hisə verilmiş kalbasalardan birini doğradı. Zavod çörəyini yarıya bölüb arasını doldurdu. Əlində yarım zavod çörəyi, Raketin pəncərəsinə yaxınlaşıb çölə tamaşa etməyə başladı...

___________________________

8-ci bölüm.
ilk utanc

Evdəkilər üçün indidən darıxırdı. Bir əlində kalbasa-çörək raketin pəncərəsindən xeyli baxdı, yeməyini yedi.. Sonsuz və tutqun qaranlıqdan başqa heç nə görsənmirdi onsuzda. Telefonu götürdü, zaryadkası polnuydu... özündən asılı olmadan əli fotoqalereyaya girdi və mənasızca fotolarını vərəqləməyə başladı: atasının maşınında qara gün oçkisi ilə çəkilən xeyli selfi'si, Əmisigildə - rayonda manqal üstündə, keçən avqust iş yoldaşları ilə plyaj fotoları, qardaşının nişanında mıxlayan yerdə, bibisi uşaqları ilə göldə və s... 1357 ədəd foto vardı... artıq hamısı həzin bir xatirəydi..

Daha sonra "Skrıtıy" elədiyi papkanı açdı:
Firuzə ilə eyş-işrətin xeyli foto və videosu vardı.... axırıncı görüşdə yaman azmışdılar... elə videolara baxa-baxa da içini eşq alovu bürüdü.. telefonu və bir paket də nəm salfetka götürüb raketin hamam otağina keçdi. Telefonu güzgünün yanında dik vəziyyətdə qoyub, skafandrın sidiklik deşiyindən "şeypuru" çıxardı. sağ əlini mahmizlayıb özünü boş buraxdı.... bir gözü telefonda oynayan firuzənin videosunda, bir gözü də əlindəydi ki.....

-"neynirsən ə orda?" Bütün Raketi amiranə səs bürüdü...

Qorxudan urfanın ürəyi az qala partlayacaqdı. Dəhşətli şəkildə tez əynini geyindi. Səs raketin ümumi kalonkasından gəlirdi. Yerdəki kosmik idarədən General Vaqif şahlar idi:
"Ala biz səni marsa göndərmişik, neynirsən sən orda?"
Urfanın səsi kəsilmişdi... qəfil yaxalandığı utanc onu boğurdu... sən demə yerdəki kosmik stansiyadan onu anbaan izləyirdilər... raketin hər tinindəki kameraları indi gördü...
"Yəni biz başa düşürük ki, kosmonavt da adamdı, səni qınamırıq.. amma dünyadan 2 saat yoxdu ayrılmısan...
Enerjin çoxdusa ged idman elə, bir şeynən başıvı qat... day belə yox da...axırıncı dəfə olsun.."

Urfan suyu süzülə süzülə hamadan çıxdı:
-"hardadı idman otağı?"
-"otaq deyəndə ki, orda qapının yanında juqut var, qapının ruçkasına bərkid dartın..."
-"ok"

Urfan bir xeyli juqutla dartındı. Yorulmuşdu. 2 litrlik duşeslərdən birini açıb elə butulkadan qurtuldatdı. Babat gəyirdi...
ağlına nəsə gəlmişdi. Yerlə əlaqə saxlamaq üçün üzərində "yerlə əlaqə" yazılan knopkanı basdı:
-"alo? Kimsə var orda? Vaqif məllim?"
-".....urfan sənsən?" Aşağıdan tanımadığı bir səs dilləndi.
-"hə mənəm. Kim idi?"
-"ələddin musaoğlu. Kosmik idarənin gecə smeni rəisi"
-"hə bildim. Rəis bir şey soruşum: bu raket elə bil sola çəkir axı? Minəndən fikir verirəm sanki sola gedir..."
-"nəm.... sola gedir deyəndə ki, mars sol tərəfdədi də... neyniyək sağından fırlanıb çerez yupiter gedərdik...?"
-"nəm valla... nəsə mənə birtəhər gəldi... neçədi ki saat orda?" Urfan soruşdu.
-"01:30"
-"blət burda heç nə fərq bilinmir, gecə də gündüz də qaranlıqdı....
Niyə yatmırsız? Mənə görə qalmıyın...əhəhə...." urfan zarafat edib söhbətə şirinlik qatmaq istədi...
-"səni kim sikləyir?!... malaqa'nın bolşesini sıxırıq.. futbol bitsin, atıb başımız yatirıq...."

Urfan dünyadan kənarda ilk gecəsini keçirəcəkdi. Skafandrı çıxarıb, utana-utana hamama keçdi.. tezbazar yaxalanıb yerinə girdi. Bakıda gecələr xeyli oyaq qalırdı - yatammırdı, burda 5-10 saniyə keçməmiş Çox rahat yatdı...

(ardı var...)