7. çoxlarımızın dissident kimi tanıdığı adam. bəzilərimiz gülüstan poemasının banisi, kimilərimiz isə şeirləri ilə mövcud hakimiyyətə "poslat naxuy" çıxışlarıyla tanıyır. kimilərimiz isə, mövcud hökumətin hakimiyyətə gətərilməsində əməyi keçən bir adam kimi tanıyır. nərmin kamal bir köşə yazısında bəzi həqiqətləri gün üzünə çıxardıb. oxumaqda yarar var: http://kultura.az/articles.php?item_id=20120926091817330&sec_id=1
20. bu gün ölümündən 13 il ötən vətənpərvər ve ziyalı şair. azərbaycanın köklərindən gələn öz fikirlərə malik olan kişi. allah rəhmət eyləsin sənə!
(youtube: )
(youtube: )
Dil açanda ilk dəfə "ana" söyləyirik biz,
"Ana dili" adlanır bizim ilk dərsliyimiz.
ilk mahnımız laylanı anamız öz südüylə
içirir ruhumuza bu dildə gilə-gilə.
Bu dil bizim ruhumuz, eşqimiz, canımızdır,
Bu dil bir-birimizlə əhdi-peymanımızdır.
Bu dil tanıtmış bizə bu dünyada hər şeyi,
Bu dil əcdadımızın bizə miras verdiyi
Qiymətli xəzinədir...onu gözlərimiz tək
Qoruyub, nəsillərə biz də hədiyyə verək.
Bizim uca dağların sonsuz əzəmətindən,
Yatağına sığmayan çayların hiddətindən,
Bu torpaqdan, bu yerdən,
Elin bağrından qopan yanıqlı nəğmələrdən,
Güllərin rənglərindən, çiçəklərin iyindən,
Mil düzünün, Muğanın sonsuz genişliyindən,
Ağsaçlı babaların əqlindən, kamalından,
Düşmən üstünə cuman o Qıratın nalından
Qopan səsdən yarandın.
Sən xalqımın aldığı ilk nəfəsdən yarandın.
Ana dilim, səndədir xalqın əqli, hikməti,
Ərəb oğlu Məcnunun dərdi səndə dil açmış.
Ürəklərə yol açan Füzulinin sənəti,
Ey dilim, qüdrətinlə dünyalara yol açmış.
Səndə mənim xalqımın qəhrəmanlıqla dolu
Tarixi varaqlanır,
Səndə neçə min illik mənim mədəniyyətim,
Şan- şöhrətim saxlanır.
Mənim adım-sanımsan,
Namusum, vicdanımsan!
Bu dil tanıtmış bizə bu dünyada hər şeyi,
Bu dil əcdadımızın bizə qoyub getdiyi
Ən qiymətli mirasdır, onu gözlərimiz tək
Qoruyub, nəsillərə biz də hədiyyə verək!
Ey öz doğma dilində danışmağı ar bilən fasonlu ədabazlar,
Qəlbinizi oxşamır qoşmalar, telli sazlar.
Bunlar qoy mənim olsun,
Ancaq Vətən çörəyi,
Sizlərə qənim olsun!
10. dünən istiqlala səs verməyənlər
bu gün milyonlara sahib oldular.
"canım azadlığa fəda" - deyənlər
zindanlar küncündə unuduldular.
azadlıq ölkəni talayan, sökən
əli uzunlara gərəkmiş demək.
qorxusuz, hürküsüz saraylar tikən
boynu yoğunlara gərəkmiş demək.
azadlıq amala, eşqə rəng çəkən
ruhsuz odunlara gərəkmiş demək.
14. bəzən səbəbsiz də kədərlənirsən,
səbəbi axtarma, o səbəb mənəm!
qəlbin çox ucalır, çox qanadlanır,
ona zirvə mənəm,
ona son mənəm.
yata da bilmirsən uzun gecələr,
gözlərindən qaçan o yuxun mənəm...
hər kəsə tutmadın, axi, tən məni.
sən də bu dünyada menimçün təksən.
sən qova bilərsən evindən məni,
qəlbindən ki, qova bilməyəcəksən.
sənin hər dəqiqən, hər anın mənəm,
axı, adın mənəm, ünvanın mənəm.
səndən doymaq olarmı, həyat sən nə şirinsən!
ancaq hamının deyil, sən həyatın qədrini yalnız bilənlərinsən!
özünü bu dünyada heç kəs qonaq sanmamış,
ancaq ömrün özü də bərabər paylanmamış.
ömür paylanan zaman görün kimə nə düşdü,
üç yüz il boz qarğaya, on il şahinə düşdü.
həyat, sən nə şirinsən kim səndən doydu getdi?
gedənlər bu dünyada, qəlbini qoydu getdi.
dünən qoca bir qarı
dilində ahu zarı:
bu dünyanın əlindən gəlmişəm zara dedi,
ölmürəm ki bir dəfə canım qurtara – dedi
ürəkdənmi söylədi o, bu sözü görəsən?
xeyr, inanmıram mən!
o yana-yana dedi
dili söylədisə də ürəyində o dərhal lənət şeytana dedi
həyat, sevincin qədər əzabın da şirindir
səni mənalandıran o keçməkeşlərindir.
iki yüz il yaşadı ləzzət içində loğman
yenə möhlət istədi ölərkən allahından.
yatırdı göy çəməndə çatdı ona əzrail.
söylədi iki yüz il ömür sənə bəs deyil!
mən canını almağa gəlmişəm, nə sözün var?
loğman dedi – sözüm yox, aldığını gəl apar,
ancaq mənə macal ver bircə anlıq əcəldən
gəl canımı burda yox, o çəmənlikdə al sən.
əzrail razılaşdı… ayağa qalxdı loğman
yeridi daş asıldı ancaq ayaqlarından
asta-asta yeriyib çatdı dediyi yerə .
loğman baxdı yerlərə loğman baxdı göylərə
bu son baxışı ilə üstündə iki yüz il
yaşadığı cahanla vidalaşdı elə bil …
özü vidalaşdısa gözü qaldı cahanda
o düşündü bu anda
nə görmüşəm dünyada bu dünyaya gələndən
ah…elə bilirəm ki, dünən doğulmuşam mən.
ömrümü verdim bada
nə görmüşəm dünyada
loğmanın gözü bu an bir gülə dəydi durdu
ürəyini quş kimi gülə doğru uçurdu
ah… onu kim üzəcək bircə bileydim dedi
o gülü də iyləyib sonra öleydim dedi
ancaq ancaq nə fayda … yetişmiş artıq əcəl
loğman dedi – hazıram al canımı indi gəl.
əzrail dedi – ancaq agah eylə məni sən
ölüm üçün nə fərqi bu çəmən ya o çəmən
neçin məni qoymadın orda alım canını
loğman dedi – həyatın şirin olur hər anı
ordan bura gəlincə bir az ömür qazandım
onu da bu dünyada özümə fayda sandım.
qoca öldü…
dedilər – yaranan bir gün ölər
nəvələri çəməndən həmən gülü üzdülər
loğmanın qəbri üstə qoydular titrədi gül
gülün ətriylə doldu bütün çayır, bütün çöl.
o, ətriylə saxladı yolçuları yolundan,
torpağın altındasa bunu duymadı loğman.
həyat, sən nə şirinsən, kim səndən doydu getdi
gedənlər öz qəlbini dünyada qoydu getdi.
səndən doymaq olarmı, çoxun, azın da şirin.
həyat, qışın da şirin, həyat yazın da şirin!
cürbəcür yazılar var ömrün varaqlarında …
həyatımın qayğısız fərəhli çağlarında
qədrini bilməmişəm,
hələ nə var ki… ömrüm qabaqdadır – demişəm,
otuzdan adlayınca, gündə otuz min kərə
başımı yellədirəm hədər keçən illərə.
səndən doymaq olarmı, həyat, sən nə şirinsən!
ancaq hamının deyil,
sən həyatın qədrini
yalnız bilənlərinsən!!!
8. dissident olmasa belə dəyişməyən odur ki, bu insanın şeirlərini çox insan sevir. #112954 entrydə verilmiş linkdəki yazılar artıq çox yazılır. aztv ilhama bir kəlmə artıq söz deyənləri vətən xaini çıxardığı kimi seymur baycan cəbhəsində olanlar da heydər əliyevə salam vermiş hər kəsi göt çıxarmağa çalışır.
24. ikinci Səməd Vurğun. belə də ədəbiyyat kitabında səməd Vurğun məktəbinin davamı kimi verilib. mən, ədəbiyyat olaraq demirəm, daha çox yaltaqlıq baxımından. sovet dövründə soveti, elçibəyin vaxtında elçibəyi tərifləyən, heydərin vaxtında oğlunu diplomatik xidmətə soxan biri. arada da xalqa "türk", " turan" mövzusundan girib, çörəyini qazanan biri. biraz onurğa yaxşı şeydi(baxma: onurğasızlar sinifi )
21. bir gün bəxtiyar vahabzadə bazarlıq edir, həmin vaxt başqa yerə tələsdiyindən bazarda qonşusunu görüb:
-qonşu, evə gedirsən?
-bəli
-zəhmət olmasa bu setkalari bizim evə ver
- evdə kişi var?
- qapını döyən kişi olsun, qapını açanın kişi və ya qadın olmasının fərqi yoxdu, bilət!
12. dostumun (həyat məktəbinin məzunudur) evində bunun şəkli var.deyirəm bəxtiyarın şəklin niyə asmısan?deyir ki "niyə asmıyım?dünyaya onun kimi yaxşı oğlan birdə gəlməyəcək"
5. vahabzadə bəxtiyar mahmud oğlu (16 avqust,1925 – 13 fevral, 2009)- şair, dramaturq, ədəbiyyatşünas, 1945-ci ildən azərbaycan yazıçılar birliyinin üzvü, azərbaycanın xalq şairi (1984), filologiya elmləri doktoru (1964), professor, azərbaycan mea-nın həqiqi üzvü (2000), azərbaycanın əməkdar incəsənət xadimi (1974), azərbaycan dövlət mükafatı laureatı (1976), ssri dövlət mükafatı laureatı (1984), m.f.axundov adına ədəbi mükafatın laureatı (1988), azərbaycan respublikası ali sovetinin deputatı (1990), millət vəkili (1995, 2000).
əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
)