16. uşaq vaxtı televizorda bu film gedəndə baxmaq istədiyim üçün anam acıqlanardı, səbəbini bilməzdim, sənlik deyil, rədd ol get yat deyərdi.
yaşım artırdı, televizorda sadəcə cizgi filmlərə baxırdım. kompyuter alınandan sonra isə artıq televizorla demək olar yenə cizgi film xaric əlaqəm kəsilmişdi. sosial şəbəkələri kəşf etməyə başlayırdım. facebookda "mizah" səhifələrində təhminə filmindən zaurla təhminənin bağda sevişdiyi fraqmenti qoyub üstünə "tələsmə zaur" yazırdılar və buna gülürdülər çoxlu. minlərlə, milyonlarla insan təhminənin "dirty talk"una*
glş
gülürdü. anamın mənə bu filmi qadağan etməsini indi yaxşı anlayırdım. filmi izləməmiş mən, filmi sadəcə erotikadan ibarət görməyə başladım və heç oralı da olmadım, izləmədim.
daha sonra nəsə azərbaycan filmləri daha çox diqqətimi cəlb edirdi. yuxu, bəyin oğurlanması, alma almaya bənzər, yol əhvalatı, bir qalanın sirri və s. kimi filmlər göstərirdilər daha çox. mən də nənəm və babamla izləyirdim. təhminəni görə bilmirdim. bir gün yenə gördüm, amma gecə vaxtı idi. biri görər baxıram deyə baxmırdım.
və bu yay, filmlərə olan marağım artmışdı, ilk azərbaycan filmləri ilə başlamışdım. fəxrəddin manafov daha çox xoşuma gəlirdi. filmlərini izləyə izləyə növbə çattı "təhminə"yə.
ilahi. o qədər özümdən və xalqdan utandım ki. bu cür şedevr filmi necə də ucuzlaşdırıb sadəcə erotikadan ibarət göstərməyi bacarmışdılar ki?!
siz bir bədbəxt xalqa baxın! o boyda "təhminə" filmindən çıxardıqları nəticələrə baxın!
1.zaurun hardcore getməsi
2. təhminənin quş olması
3. sadəcə fırlanıb sevişmələri.
cılızlığa baxın siz. heç biri mi bu filmdəki mesajı görmürdü? o qədər gülən, caps hazırlayan adminlər heç mi izləməmişdilər bu filmi? bir insan nə qədər ruhsuz olar ki, bu filmdə təkcə erotikanı görər.
iş burasındadır ki, 17 yaşındaki mən, bu filmə baxarkən o qədər doluxsundum, o qədər pis oldum ki.. təkcə musiqiləri adamı kədərləndirməyə bəs edir. amma anam, o iyrənc adminlər, orta statistik xala və daydaylar isə hələ də bu filmi erotikadan ibarət görür..
17. Bu sözlərin müəllifi olan Azərbaycan ədəbiyyatındakı ən yaxşı qadın obrazlarından biri:
Mənim barəmdə nə danışırlar, qoy danışsınlar, vecimə deyil. Mən elə hesab edirəm ki, insanın öz daxili əxlaqı olmalıdır və əgər bu əxlaq varsa, insan öz daxili əxlaqına sadiqdirsə, bütün zahiri şeylərin heç bir əhəmiyyəti yoxdur - kim nə bilim nə dedi, kim nə bilim nə fikirləşdi.
15. hekayəsi zaurun tutarsızlığı, inamsızlığı ucbatından nöqtələnən bir bərabərliyi izah etsə də özlüyündə dərin məna kəsb edən dram janrında çəkilmiş film. belə ki, qadınla kişinin biri birinə olan eşqi onlar daimi birlikdəykən, heç bir əngəl olmadan alovlana bilməz. təbiətimiz belədir, hər zaman əlimizin çətin çatdığı, ailələrimizin sevməyi rədd etdiyi şəxslər bizə daha cazibəli, daha sevimli görünmüşdür. əslində, filmin mövzu aldığı əsərdə yazıçı da bunu vurğulamağa çalışır, yəni ki, *qovuşma*, *vüsal*, *bir ömrü birlikdə yaşamaq* deyilən şeylər əslində eşq deyilən odu söndürə biləcək gücə sahib səssiz fırtınalardır. filmdə iştirak edən baş rol ifaçılarına gəldikdə isə, həqiqətən də istər təhminənin azad qadın imicini canlandıran meral komrat olsun, istərsə də zaurun ifadəsiz üzündəki məna dolu dərin gözlərin sahibi fəxrəddin manafov, hər ikisi də sanki sırf bu film üçün aktyor və aktrisa olmuş şəxslərdir.
edit: sevən şəxslərə tövsüyyəm odur ki, bu filmi bir neçə dəfə fərqli yaşlarda izləsinlər. həqiqətən də görəcəklər ki, yaşa dolduqca film haqqında fərqli fərqli düşüncələrə sahib olacaqlar
14. "ağ liman", "beşmərtəbəli evin altıncı mərtəbəsi" və "altıncı" əsərlərinin baş qəhrəmanı. azərbaycan ədəbiyyatında məncə ən yaxşı işlənmiş qadın obrazı. səməd vurğunun aygünü də çox yaxşı işlənib amma təhminə çox daha fərqlidi. yuxarıda yazdığım hər üç kitabı da oxuyandan sonra təhminənin bütün hekayəsi məlum olur. əslində, anarın qızı tərəfindən yazılan və təhminənin gündəliklərindən bəhs edən "altıncı" povestini çox da sevmirəm, çünki bəzi boşluqları qətiyyən istədiyim və təsəvvür etdiyim kimi doldurmayıb yazıçı. amma hər nəysə. təhminə çox kiçik yaşlarından bəzi problemlər yaşayır və ilk aşiq olduğu adam onu belə desək yarı yolda qoyub gedir. uşağını aldırmalı olur. səhv eləmirəmsə, "ağ liman"da təhminə zaura deyir ki, "uşağı olmayan qadına ona görə sonsuz deyirlər ki, o ailənin sonu olmur çünki ailənin son üzvü o uşaqdır". təhminədə bu uşaq söhbəti travma kimi idi, ilk məhəbbətindən qalan travma. adama elə gəlir ki, təhminə yuxarıdakı yazarın dediyi kimi "quşdu", amma yalnız əsərlərdə təsvir olunanlara baxsaq (özümüzdən hekayə artırmasaq), başa düşmək olar ki, o sadəcə zauru sevmişdi və ona heç vaxt xəyanət də etmədi. hə, evləndiyi adamı zaurla aldadırdı amma onu da heç sevməmişdi və həm də o adam (əsərdə manaf, filmdə arif) da xəyanət edirdi onsuz da. insan sevmədiyi bir adamla evlidirsə ona xəyanət edir kimi qəbul oluna bilər yoxsa yox, düzü bunu bilmirəm, amma məncə xəyanət deyil. təhminə istədiyini eləyirdi həmişə, illər keçib amma hələ də elə yaşayan qız, qadın çox azdı bu ölkədə, elə yaşamağa icazə də vermirlər onlara bəzən. zövqlü idi, şopen dinləyirdi, fərqli idi ətirləri qarışdırırdı və öz ətrini düzəldirdi. təhminə heç kimdən qorxub qaçmırdı, heç kimi narahat da etmirdi, sadəcə öz həyatını yaşamaq istəyirdi. təhminə həmin anı yaşayırdı, gələcək haqqında düşünmürdü. təhminə gözəl idi, gözəl olan hamı kimi hətta gözəllikdən asılı olmayaraq hamı kimi bəyənilmək istəyirdi amma hər bəyənənlə də birlikdə deyildi. nəysə, çox danışdım, təhminə kimi sevən qız tapsaz zaur olmaq lazım deyil məncə, firəngizlə bir ömür yaşamaq çox sıxıcı olar, ümumiyyətlə sevən qadını itirməmək lazımdı. əsərdən bir neçə cümlə ilə bitirim:
kişi məlakəni fahişəyə çevirən deyil, kişi fahişəni məlakəyə çevirəndi.
əgər adamlar başa düşsəydilər ki, beşmərtəbəli binanın altıncı mərtəbəsi də ola bilər, onda nə vardı ki...
8.rasim ocaqov un yaratdığı əfsanəvi film. əlbəttə, ərsəyə gəlməsin də anar ın da rolu var. təhminə azərbaycan ədəbiyyatına və kinosuna gəlməyə çalışan avropavari qadınların ən məşhuru, ən sentimentalı və ən bədbəxtidir. zaurun xaraktersizliyi, qadına inanmamağı, zəifliyi, əsl sevgini başa düşməməyi azərbaycan kişisinə xasdır. filmin ən bəyəndiyim səhnəsi təhminənin ərindən ayrıldıqdan sonra stola üç rumka qoymasıs və zaurun səbəbini soruşduqda "sənin üçün qoymuşdum" deməsidir. zaur yenə təhminəyə inanmır, çünki qadınların sevgini ilahlaşdırması, onda bir mistika, mistik enerji axtarması və yaratmağa çalışması onun üçün anlamsızdır, onun tək həqiqəti anası və qonşuların nə deməyidir, özünün ağlına olan şübhəsindən digər insanların rasionallığına inanmağa çalışır, fəqət heç zaman təhminəni anlamayacaqdır. heyif təhminədən, heyif.
18. -Zaurik, qulaq as, gör necə də sadə və gözəldir: "Küçələrə su səpmişəm, yar gələndə toz olmasın". Gör bir vaxtlar bir- birlərini necə sevirlərmiş, eh, indi elə sevən yoxdur ki. Məsələn, zaurik, sən heç mənim üçün küçəyə su səpərsənmi ki mən gələndə toz olmasın?
- bakıda mümkün deyil bu, küçənin bu başından su səpsən o başa gedənəcən külək toza qərq eyləyəcək.
- eh, ruhun yoxdur sənin..
9. bayaq izledim. ne yalan deyim son hissesinde gozlerim doldu. eslinde movzu besitdi. yeni bele movzular artiq urey bulandirir. bir qiz ve oglan olur sonra oglanin ailesi icaze vermir, qiz xesteliye tutulur ve s. ancaq rasim ocaqov filme nese qatib. tapa bilmirem nedi. emin sabitoglunun musiqileridi, chopin in musiqileridi yoxsa o son elvidadi bilmirem. ancaq nese var. bele sade movzu ile adamin kefini oldurur.
13. təhminə personajı quşdu. dingiliş dingiliş gəlib burda tabuları qırıb öz həyatını yaşayırdı zad deməyin konkret quşdu. zauru stolda tək qoyub muxtar kişiynən bir birlərinin nəfəslərini hiss eliyərək etdikləri rəqs bunu təsdiqləyən faktlardan biridi. ama zauru həqiqətən də sevirdi. sevgiyə sözümüz yoxdu, sevgi ali hissdi. quşlar da sevə bilər dinozavrlar da. xarici görünüşünə söz ola bilməz pizdesdi ama mən xarakterdən və düşüncədən danışıram. quşdu.
21. Zaurik, — dedi, bunu bil: mənim barəmdə çox şey danışırlar və bundan sonra, məhz bax elə sənə daha çox iftiralar uydurub deyəcəklər... Əgər ürəklərinə damsa ki, biz səninlə doğrudan-doğruya xoşbəxtik, bunu heç bir vaxt bağışlamayacaqlar bizə... Yüz çirkab tökəcəklər başımızdan və çalışacaqlar ki, bunların hamısı sənin qulağına çatsın. Amma mən istəyirəm ki, sən bir neçə şeyi dəqiq biləsən, Zaur. Birincisi odur ki, məlaikə-zad deyiləm, bu barədə heç bir illüziyan olmasın. Amma bu da həqiqətdir ki, mən hələ heç kəsi səni sevən kimi sevməmişəm və indiyəcən hələ heç kəsə də deməmişəm ki, onu sevirəm... Bax ən böyük, ən əsas həqiqət budur... Zaurik, dünyada bir həqiqət, bircə həqiqət var — qəlbin həqiqəti və səadət, xoşbəxtlik də elə budur, vallah... Bax bu axşam var dünyada, bu meşə var, quşlar oxuyurdu bu meşədə, sən varsan, mən varam, bir-birimizi sevirik, bir yerdə olanda bəxtiyar oluruq, — budur bax həqiqət və bundan başqa heç bir ayrı həqiqət yoxdur. Sən uçub Moskvaya gəlmisən, orada aerodromun qalereyasında uzaqdan səni görüb bilirsən necə sevindim! Bəs sən? Bəs sən?..
— Mən də...
— Görürsən... Bax bu dəqiqələr var e, bu şoseylə Moskvaya gedirik ikimiz — sən və mən, — Bəxtiyarlıq budur, Zaurik, həqiqət, ən böyük həqiqət də budur... Ayrı bir həqiqət arama bizim münasibətlərimizdə... Bir yerdə olduğumuz dəqiqələrin xoşbəxtliyi ilə yaşa... Budur əsl həqiqət...
1. anarın yazdığı "5 mərtəbəli evin 6-cı mərtəbəsi" romanı əsasında çəkilmiş azərbaycan filmi.
mənə görə bu film azadlıqdan sonra çəkilən filmlər arasında birincidir.
belə baxada azadlıqdan sonra belə götlü-başlı film çəkilməyib.
Sən elə bilirsən ki, mən kütəm, keyəm, heç nə başa düşmürəm. Mən sənin bütün dediklərini, duyduqlarını hiss eləyirəm. inan mənə ki, hiss eləyirəm. Sənin davamın olmaq istəyirəm, həyatının mənası olmaq istəyirəm. Mən səninçün həm ikinci, həm Üçüncü, Dördüncü, Beşinci, Altıncı, Yeddinci, Səkkizinci, nə bilim neçənci, neçənci olmaq istəyirəm. Məktubumu qutarıram, son sözü yazıb kibrit çəkib bu məktubu yandırıram. Son söz... Təhminə ...
4. 1993-cü ildə istehsal olunmuş azərbaycan filmidir. film anarın beş mərtəbəli evin altıncı mərtəbәsi romanı əsasında ekranlaşdırılıb. baş rollarında fəxrəddin manafov, meral konrat çıxış edir. digər rollarda isə zərnigar ağakişiyeva , həsən məmmədov , həsənağa turabov çıxış edir.
çox sevdiyim və sonunda çox kədərləndiyim filmdir. ayrıca belə möhtəşəm musiqisi var.
(youtube: )
-əlvida
məni necə tapdın təhminə necə gəlib çıxdın bura
bu bizim ən xoşbəxt günlərimizin qəbzidir zaur
həyatda ən çılğın ehtiras belə bir gün tükənir
2008ci ildə zülfiyyə xanbabayeva -nın sən mənimsən klibmində filmin motivlərindən və baş rol oyuncularında istifadə olunub.
12. deməli, zaur çəkilişlərdə olurmuş pələng. diriyirmiş rasim məllimə ki, ala qardaşımsan kinonun axrına bidənə açıq fason basışmalı səhnə at , adamsan. sən də qazan mən də. təhminədi dənə bu gün var sabah yox. rasim məllim də gedir məsləhətləşməyə, ağsaqqlar deyr ki, a kişi sənalla oturmuşuq da, kinonun axırına yaxın bir hoqqa çıxarmalısan gərək?!
belə eşitmişəm
5. bu günə qədər sevdiyim tək qadının adı olmaqdan başqa bir şey deyil.həyatının ən çətin zamanlarında yanında olduğum və sonra məni unudan təhminə.incimə amma adın böyüklə yazılacaq qədər dəyərli deyil..
)