əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
insanın içindəki dərin boşluq
-
yazarların hal-hazırda oxuduqları kitablar
-
trilogiya əsərlər
-
sunset park
-
nyu york trilogiyası
-
paul aster
-
depressiyaya salan kitablar
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+13 əjdaha
4. bir post yazmışam ona aid. birini də yazacam. amma qısa.
məncə bütün romanlarında dəhşətli bir tənhalıq var. sanki kimsə bir kənara çəkilib bir roman yazıb və bizə demək istəyir ki, baxın, mən burdayam, təkəm, çətindi və həmişə tək olacam.
romanlarındakı obrazlar da qəribədir: köhnə fotoşəkillər yığan, bomba düzəldib abşdakı azadlıq heykələrini partladan, gördüyü cinayəti polisə gec xəbər verdiyi üçün ömür boyu əzab çəkən, öz adından yazmağı tərgidib başqa birinin adından detektiv əsərlər yazan və s və ilaxır.
post-modernist romanda insan varoluşunu detektiv abu-havayla , axtarış motivləriylə, cinayət əlaqələndirən və detektiv axtarışla bərabər roman sənətini, insan təbitəinin tənhalığını bizə göstərən yazıçı. ola bilsin ki, romanlarının sonlarını tam bəyənmirəm, amma bu paul austeri kiçiltmir. bəlkə də o özü romanlarında yarımçıqlıq istəyir. bəlkə elə tam olmaq, ideal olmaq insan təbitəinə zidd olduğu üçün bunu eləmir ?
+8 əjdaha
1. amerikalı,amerikalı da yox,nyu-yorklu yazıçı. postmodernizm deyilən tərzin nümayəndəsidir.mən onun nyu-york trilogiyasını oxumuşam.trilogiyada olan əsərlər :
1) şüşə şəhər ( ingiliscəsi : city of glass)
2) ruhlar (ing: ghosts)
3)bağlı otaq (ing: the locked room)
trilogiyanı oxudum,sözün düzü xoşuma gəlsə də,nəsə çatışmamazlıq hiss elədim.sonra bir dostum dedi ki,bəlkə yazıçı özü istəyib ki,o çatışmamazlığı sən hiss edəsən? gözəl fikirdir.bəlkə də auster özü istəyib ki,oxucu bu çatışmamazlığı hiss eləsin.trilogiyada detektiv elementləri var və oxuyarkən hər yerində həyəcan keçirdirsən.darıxdırıcı deyil.istər-istəməz kitaba diqqət ayırırsan.həm gözəl ədəbiyyat nümunəsidir,həm də fərqli bir detektiv əsər.bu üçləməni oxumağı məsləhət görərdim.
p.s axırıncı dəfə austerin erdoğanla da problemi çıxmışdı.türkiyədə olan həbslərə görə auster ora getmək istəməmişdi.
+7 əjdaha
3. bir reportajında "ideologiya" məsələsini, yemək kimi sadə açıqlamış yazıçıdır.
"hər kəs doğru fikrə sahib olduğunu düşünür. ancaq hamımız eyni yeməkləri sevmirik. sevmədiyim yeməyi yemək məcburiyyətində deyiləm. bəlkə allergiyam var? ideologiya mövzusunda da belədir. sənin ideologiyana qarşı allergiyam varsa, məni rahat burax, məndən əl çək. məni inandırmaq məcburiyyətində deyilsən.
və xahiş edirəm, mümkündürsə, sənin yediyin yeməyi sevmədiyim üçün məni öldürməyə çalışma"
+5 əjdaha
2. . son zamanlar adını tez-tez eşidirəm bu yazıçının.haqqında həm yaxşı həm də pis rəylərə rast gəlirdim.nəhayət bir neçə dostun məsləhəti ilə oxumağa qərar verdim. nyu york trilogiyasını oxudum. kitab ilk baxışda məndə xoş təəssürat oyatmadı.aşağıda qeyd edəcəm niyə. üçlüdən yalnız "qapalı otaq"ı xoşladım. ilkində, "şüşə şəhər" də isə ümumiyyətlə yarıya qədər adaptasiya olmaqda çətinlik çəkdim.mən sevən əsər və ya yazıçılardan deyil onu anladım. əsərdə tənhalıq, bir insanın hər şeydən əl çəkməsi, əsas da özünü itirməsi, dəfələrlə başqa cildlərdə yaşaması, özündən iyrənmənin başqa cildlərə girməyə itələməsi önə çəkilib. ümumilikdə depressiv romandır.qəhrəman bu dünyaya uyğunlaşa bilmir, onu anlamır.hərdən isə mənə elə gəldi ki o sadəcə darıxır, yeni məşğuliyyətlər tapmağa, həyatını qəribəliklərlə maraqlandırmağa çalışır. qarışıqdır. yalnız sonra yazıçı üçlünü bir şəxsin simasında birləşdirə bilib. sonda anlayırsa bu üç bölümün bir-biri ilə olan əlaqəsini.sevmədiyim şeylərdən ən birincisi və məncə ən kobudu yazıçının əsəri vikipediya məlumatları ilə doldurmasıdır. yəni onun orada inşaatçılar, arxitektorlar, yazıçılar və s. haqqında yazdığı maraqlı məlumatlar əsəri çox yükləyib. hətta axı bu nəyə lazım idi sözlərini dəfələrlə işlətməli oldum. ikinci sevmədiyim şey, əsər den braunlaşdırılıb. xüsusilə birinci hissədə "den braun" sindromunu gördüm.ümumilikdə dəhşətli dərəcədə təriflənəsi bir şey deyil.ortabab romandır.yaxşı vaxt keçirirsən, bir az düşünürsən və bağlayırsan.
+2 əjdaha
5. heç bir kitabını oxumamışdan, güclü və sevəcəyim bir tərzdə yazar olduğunu sanırdım, hətta heç hansısa bir sitatını belə eşitməmişdim ki deyim o səbəb olmuşdu sevməyimə. kundera camus kimi yazarlarla adını birlikdə eşitmişdim deyə çox vaxt ona görə gözləntilərim o istiqamətdə idi deyə düşünürəm yəqin ki. çox güclü bir mütəfəkkür gözləyirdim mən. elə olmadı. ancaq bərbad da deyil təbii ki. new york trilogiyasını bitirdim. bunlar ilk başladığı vaxtlardakı üç kitabıdır, ancaq həmçinin onun ən bilinənləridir deyəsən. ya da yox, əmin deyiləm. ən çox oxunan üç kitabı da ola bilər. daha sonra yazarlıq qabiliyyətini inkişaf etdirmiş də ola bilər. bilmirəm. mənim problemim yazarlığı ilə deyil zatən. kitablarından *the locked room*u sevdim məsələn. amma tam olaraq niyə bilmirəm, austerə qarşı nəsə bir mənfi fikir yarandı məndə sanki. özünü üstün, imtiyazlı biri sanırmış kimimə gəldi. dediyim kimi, yanıla bilərəm. ama sevmədim adamı. haqqında başqa heçnə oxumamışam. sadəcə kitablarından bu nəticəyə gəldim. bəlkə də yanılıram. amma özünü sevib sevməməyim çox da fərq eləmir, kitabları pis deyildi nəticə etibarı ilə.
hamısını göstər
