uşaq və buz
250 | 3 | 6
əjdahalar googlla
mirzə ələkbər sabir - azərbaycan dilinin türkiyə türkcəsi ilə kirlədilməsi
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
dərsə gеdən bir uşаq,
çıхdı buz üstə qоçаq;
sürüşdü birdən-birə,
düşdü üz üstə yеrə.
durdu uşаq nеylədi?
buzа bеlə söylədi:
“sən nə yаmаnsаn, а buz?
аdаm yıхаnsаn, а buz!
аz qаlıb ömrün sənin,
yаz gələr, аrtаr qəmin,
əriyib suyа dönərsən,
ахıb çаyа gеdərsən!”.
təbii ki, bu şeir elə durduğum yerdə "sən nə yamansan a buz ehehe" deyə düşməyib yadıma. şeirin gün ərzində şüuraltımın dərin guşələrindən çıxıb beynimdə dolanma səbəbinin tarixçəsi var.* vaxtı qızıl olanlar bundan sonrasını oxumasın
belə ki;
gözəl bir qış səhəri idi. illər sonra evdən çıxmaq qərarına gəlmişdi. hava alacaqdı. təzə qərarlar almışdı, yaxşı olacaqdı* ! . ilaxır.
qarın, daha dəqiq, artıq buza çevrilmiş 1 həftəlik qarın əriməsindən sonra yollarda yaranacaq kür çayını təsəvvür edirdim. amma beynimdə deyinmirdim. narazı deyildim. düzələr deyirdim* girişi uzadıram ki daha dramatik olsun . ehtiyatla yeriyirdim gün düşdükcə parıldayan buzun üzərində. beynimdə addım atmaq metodları kəşf eləmişdim yeni yeni. qarşıda qarı təmizləndikdən sonra qurumuş asfalt var idi. dedim bir az da adam balası kimi yeriyim, pinqvin kimi yox.* sabirin suçu ne ki onun şeirindən istifadə eliyirəm bunları danışmaqçün getdim çatdım asfalta. ilk addımımı atdığım kimi havada salto vuraraq səmayla üz üzə qalmadımmı* gülənə başınıza gəlsin deyə çox pis qarğış eliyərəm hiç acımam * şakaydı gülün .
tanrım dedim, ilk defa tanrım dedim* dur lan karıştı . dedim günün günorta çağı nə idi bu belə? ölmək bu qədər asan olmamalıydı axı dedim. elə yapışdığım yerdə də qalmışam bir allah bəndəsi də yoxdu ki əlini uzatsın, bir "keçəcək, tərpənə biləssən" desin. yoxdu yəni. bildiyin mal kimi qalmışam yerdə. tanrım, dedim, yıxılıb öləndə də? "bi tek el lan", tutub qalxmağa bir əl dedim, çoxmu?* gözüme buz kaçtı
artıq ayağa durmaqla bağlı bütün ümidlərimi basdıraraq yerimi rahatladım, yavaş yavaş başımı hiss etdiyimin fərqinə vardım, amma ayaq, əl yoxdu, vidalaşmışam onlarla. dedim öz özümə ki, imtahana necə gedəcəm bəs sonra? cavab vermədim bu sualıma, dedim başı dəyib, normaldı.
amma o yıxılanda ki ağrıdan bilmirsən ağlayasan ya yox, ağlamamağa qərar verdiyim an ki var, uşaqlığımı xatırlatdı mənə. özümüz yıxılanda ağlamırdıq axı. nəysə. cümlə ola bilməyən şeylər deyib bu hissəni keçirəm.
yavaş yavaş bəni insan səsi eşitməyə başladım. gözümü göydən çəkdim dönüb baxmağa çalışdım ki, kimdi görüm. alınmadı. mən də addım səslərindən ölçməyə başladım buramı gəlir, yaxınlaşır və s. səs yaxınlaşdı və sürətləndi. özümü yolunu azmış gəmidən torpaq görən adamlar kimi hiss elədim. kapitan qrantın uşaqlarında səhv etmirəmsə, yaxşı izah eləmişdi o hissləri ordan yadımdadı.
nəysə, bu insan övladı yaxınlaşdı, nəsə "diqqətli olmaq lazımdı" zad dedi, deyə bilmədim ki, get tullan da, qəsdən yıxmamışam ki özümü, deyə bilmədim. əlini uzadacaqdı çünki. uzatdı, amma dura bilmədim. işin dramatikliyi falan qalmadı yəni bildiyin tərpənə bilmirdim. o an özümü hansısa rus filmində gördüyüm kimi ayağı gipsdə göydən asılı, qolu qucağında gipsdə, başı sarğılı vəziyyətdə təsəvvür elədim.
sonra ha gayret dedim dur otur heç olmasa. həyat eşqimi bərpa edib digər əlimlə dəstək alıb durdum oturdum. kömək edənim xanım getmişdi. mən olsaydım getməzdim. nəysə.
oturub əllərimə falan baxıram tərpətməyə çalışıram ki, görüm sınmayıb. dedim yox gipslər qaldı şükür. daha yaxşıydımı vəziyyət o da sual altındaydı.
neçə dəqiqə və ya saat buzoterapi* təzə termindi * buz terapisi * buzlarla müalicə elədim bilmirəm. ama nisbətən yaxşıydım. donub keyimişdilər ən azı. durdum qayıtmağa. məktəb vardı o tərəfdə, onun həyətindən gələndə gördüm bu nədi, elə qapıdan çıxan sochi2014ə qatılır, buzda sürüşmək şeysində* keyfiyyətsiz zarafat . bir allah bəndəsi də demir ki,
ora buzdu. hə, yeri gəlmişkən, bu buz ona görə görünmür ki, nazik su qatı donur şüşə kimi olur və görünmür, ağ buz olsa nə var ki. amma evə gələndə öyrəndim ki, bu təzə şey deyil, hamı bilirmiş məndən başqa. bu moment zəng vuruldu. mən də eləmədim tənbəllik, şikəst formada getdim dayandım məktəbin qapısının ağzında. balaca balaca uşaqlar qaçhaqaçda çıxırdılar dərsdən. ordan hamısını döndərdim sola ki, yıxılmasınlar. 1 qadın yıxıldı, o da sözümə baxmadı tilpaşdığ elədi ona görə-* orda özümü çovdarlıqda uçurumdan qoruyan kimi hiss eləmişdim. özümü birşey hiss eləmişdim, nolsun ki pis gündəydim.
beləcə qayıtdım evə. evdə dedilər ki filankəs sürüşüb yıxılıb beyninə qan sızıb. dedim öz özümə ki nə artistliy eliyirdin? sonra ağzımın üstünnən ilişdirdim bi dənə ki canım çıxıb burda nə artistliyi. nəticələrinin təfərrüatı sizə maraqlı olmaz sayın seyirciler. onu keçək.
indi bu boyda entryni tək əllə niyə yazdım bilmirəm. bağışdıyın siz allah, silsəm yazdığım əlim də məni tərk edər deyə qorxuram.
siz yol gedəndə ehtiyatlı olun.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
üzv ol