Düzü bu rejissorun filmlərinə indəyənə kimi baxmamışdım. baxmamışdım yumşaq səslənir, sərt desəm ümumiyyətlə tanımırdım. Ta ki, Alejandro González Inárritu haqqında oxuyanda, sevdiyi rejissorlar arasında adına rast gələnə kimi. ilk sevmək filmini seçib baxdım.
Film bir saatlıq filmdir daha dəqiq 69 dəqiqə. rejissor filmin janrını iki yerə bölüb: bədii və sənədli.
filmdə 4 cütlüyün sevgi hekayəsi göstərilir və hər hekayədən sonra küçədən keçən istənilən insandan "sevgi nədir" sualı soruşulur və bu filmin sənədli hissəsidi. filmin ən çox sevdiyim yeri də elə sənədli hissəsi və sonda 2 dəqiqəlik ağ beretli qızın kafedə donaraq kimisə gözləməsi idi. ki filmi izləməsəz də mütləq vaxt tapıb sondakı o 2 dəqiqəni izləyin. film rus filmidi deyə azca köhnə azərbaycan filmlərini də xatırlatdı. sanki öz filmlərimizdən hansınısa izləyirik amma rus dilində.
indi daha dəqiq məlumat verim:
deməli 4 hekayə dediyim əslində Yuri Kazakovun, isay Kuznetsovun, Avenir Zakın və moldovan yazıçı ion Druzeninin novellalarıdır. Novellaların hər biri Əhdi-Ətiqdən epiqrafla başlayır. və əhdi-ətiqdən sonra ekranda Aleksandr Men görünür - pravoslavlığı qəbul etmiş yəhudi. O da sevgi haqqında fikirlərini bölüşür. və sonda dediyim ağ beretli qız. filmə baxanda onun da rol aldığını sanmışdım amma film haqqında oxuyanda belə olmadığını öyrəndim. Mixail Kalik sənədli hissələri çəkməyi rejissor inessa Tumanyana həvalə edir. inessa isə Nikolay Juravlyovun həyat yoldaşı Tatyana(ağ beretli qız) ilə rəfiqə olur. Günlərin birində inessa ona zəng vurub təcili çağırır: “Bir iş var, tez gəl”. Sonrasını Juravlyovun xatirələrindən oxuyaq: Tatyana deyilən vaxtda gedib soyuq, yağışlı havada gözləməyə başlayır. 5 dəqiqə, yarım saat, 1 saat - onun o soyuqda hansı titrətmə dərəcəsinə çatdığını yaxşı təsəvvür edirəm. Nəhayət hər şeyə tüpürüb kafeni tərk etməyə hazırlaşdığı an yaxınlığında “Volqa” dayanır, onun salonundan olduqca məmnun halda inna və daha iki nəfər düşür. Onlar hədsiz xoşbəxt görünürdülər, Tatyana isə saat yarım ərzində ac oturub gözləmişdi. Gələnlərdən biri tez bufetçiyə konyak, yemək və bahalı siqaretlər gətirməyi tapşırır. inna isə vəziyyəti izah edir.
Demə, o, Mixail Kaliklə birlikdə sevgi haqda filmin xronika hissəsini çəkir. Və ağlına fantaziya gəlir: Tatyananın tipaj və xarakterini nəzərə alaraq, onu çağırmaq, stulda əyləşdirmək və əsəblərini son həddə çatdırana qədər gözlətmək. Və bütün bunları gizli kamera ilə kənardan çəkmək. Bu vaxt sanki qəsdənmiş kimi qonşu masada şux geyinmiş iki nəfər əyləşib bol-bol yeyib-içirlər. Tatyananın ac və acıqlı gözləri üçün əcəb uyğun fondur. Onların fonunda Tatyananın yoxsul və narazı görkəmi xüsusilə qabarıq görünür. Tatyananı yedizdirib, içizdirib onlar daha bir kadr çəkirlər - konyak qədəhi və siqaretlə... Bir neçə gün keçir, inna yenidən zəng vurur. O, materialı Kalikə göstərib. Rejissor da başını tutaraq qışqırıb: “Vəssalam! Mən filmə açarı tapdım!..”
Sonda gedən mahnı Yevtuşenkonun “Səni sevmək mənə gecdir” şeirin sözləri və Tarıverdiyevin musiqisidir.
(youtube: 
)
)Filmin əvvəlindəki musiqi:
(youtube: )
)bir də qeyd edim ki, Tatayana Nikolay Juravlyovun həyat yoldaşı, rejissor Vasili Juravlyovun isə gəlinidir.
filmi burdan izləyə bilərsiz href="https://www.youtube.com/watch?v=k03FTm4dics" style="rgba(25,148,218, 0.8
" target="_blank" class="sonses" rel="nofollow">https://www.youtube.com/watch?v=k03FTm4dics)