həyat ölümə sarı gedir dayanmır,
ömür-gün qatarı gedir dayanmır.
bir an ölümü düşündüm. tüküm ürpəşdi. zarubejni şairin meşhur şeirinde de deyildiyi kimi, "ölümden korkuyorlar, aslında hiç yaşamadıkları için".
bəlkə də heç yaşamamışam, kim bilir.
ölüm soyuqdu. daha əvvəl ölməmişəm, ama mənə elə gəlir ki, soyuqdu. 18 yaşındaykən yanvar ayına soyuq bir gündə altı cırıq bir ayaqqabı ilə rayon voenkomatının qarşısında nə qədər üşüyürsənsə məncə ölüm qabağında da o qədər üşüyür insan.
o biri tərəf zad yoxdu. sondu bu. ən pisi də budu. o biri tərəfin əslində olmaması və son olması. yaşanan onca gözəlliyin, xatirənin əslində heç yaşanmamış kimi itməsi. haqmı lan bu?
ölümdən ədalətli olmasını gözləmək də ironikdi. hamıya qarşı eyni davranır o.
hamının alır yanına. kimsə öləndə "ivan iliçin ölümü"ndəki kimi öləndən başqa hamı gizlidən-gizliyə "nə yaxşı ki, mən ölmədim lan" deyə düşünür.
bilimin və sənətin bu qədər qabağa getdiyi zamanda ölüm qarşısında hələ də aciz qalması əslində bütün insanlıq tarixi açısından ölüm qarşısında bir arpa boyu qədər yol almadığımızın isbatıdı.
"Kaybedenler Kulübü"nde Kaanın dediyi kimi "ölümün olduğu yerdə daha ciddi nə ola bilir?"
yatdığın qadınlar, istifadə etdiyin teknoloji ürünləri, nə bilim neçə yüz at gücündəki maşının və bilimum ölümü sənə unutduran digər oyuncaqlar "ölümün həyatımızdakı ən ciddi şey olduğu reallığı"nı ortadan qaldırırmı?
hələ bir də cavan yaşda ölənlər yoxmu? bu necə acıdır lan? daha heç bir şey dadmadan ölmək. Özünü aldatma şansına belə sahib olmadan acımasız ölümün ağuşuna atılmaq. tükləri ürpədir.
bunu düşününcə bir anlıq android telefonun, sosiumda zəbt etdiyin mövqeyin, evinin böyüklüyü, demokratiya, ışid, böyük hadron toqquşdurucusu, ümumimilli lider, məhəmməd peyğambər, şeytan, tabular, utanmaq hissi gəlsin gözlərinin qabağına.
həqiqətən də ölümün olduğu yerdə daha ciddi nə ola bilər?
dünyanın ən köhnə və eyni zamanda hər kəs üçün çox təzə olan mövzusu/rellığıdı ölüm.
Çox ağır olsa da bir hamımız o altı cırıq ayaqqabını geyinib soyuq yanvar səhərində voenkomat qaşısında gözlədiyimiz kimi səni gözləyəcəyik ölüm.
və bunu bil ki, səndən qorxmuruq ölüm!!
not: yazı bu matəm musiqisinin təsiri və sədaları altında yazılıb.
(youtube: 
)
)Kaybedeceğini bile bile neden mücadele ediyorsun dedi, öleceğini bile bile yaşadığını unutmuştu o an…Bozmadım (c) Özdemir Asaf