işləmək
| sosial17,561 | 24 | 314
əjdahalar googlla
sözaltı günlük - universitetə qəbul olanlara məsləhətlər - işləməyəcəyi halda universitet oxuyan qız - ofisiant - işləmək azadlıq gətirir - azərbaycanda iş elanları - 1 dəfə gəldiyin həyatda səhər 9 axşam 6 işləmək - erkin qədirlinin sözləri - işsizlik
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
21ci yüzilliyin ən böyük problemi. 21ci əsr insanının əsas problemi.
niyə məhz 21ci yüzillik? çünki əvvəl olmayıb və gələcəkdə olmayacaq.
20ci yüzilliyin ən böyük problemi müharibələr idi yəqin ki, ondan əvvəlki əsr vəbalar, ondan əvvəl köləlik və.s
insanoğlu bütün problemlərini həll edə edə gedir. əgər ikiyüz il geriyə gedib bütün ailəsi vəbadan ölən adam əgər səndə bu balaca dərman olsa onlar ölməyəcəkdi desək necə pis olardısa bundan iki yüz il sonranın insanına da bugünkü bizim problemlərimiz adi və bəsit gələcək. *gələcək qısqanclığı* deyirlər buna terminalogiyada. gələcəkdəki insanların sənin indi dərd etdiyin dərdləri olmayacaq. başqa dərdləri ola bilər bəlkə, marsa viza ala bilməmək kimi. bəzən insanın doğrudanda ürəyini sıxır bu. sənin problemlərin heçkimin problemi olmayacaq gələcəkdə.
xüsusilə işləmək. 22ci əsrdə azalacaq yavaş-yavaş yəqin ki. təsəvvür elə bugün bu qədər insanın zülüm çəkdiyi işləmə aktı ortadan qalxacaq. indi həm işi olan həm işsiz olan həyatından şikayət edir. insanlar sevmədikləri işləri görürlər.
*basic income*, minimum əməkhaqqı sisteminə keçildikdən sonra işləmə saatları azalacaq və bir nöqtədən sonra əhalinin 20%i işləyəcək. həkim mühəndis və.s
onsuz da indi əhalinin 80 faizinin gördüyü işlər sıradan işlərdir. bəzi işləri hətta dövlət özü yaradır əhali işsiz qalmasın deyə. buna *bullshit jobs* deyilir.
bir də bir şey var, qocalmadan insan ölüm qorxusuna uzaq olduğunu sandığı kimi uşaq və yeniyetmələr də həmişə elə sanırlar ki işləməyəcəklər ya da həyatlarını işləmədən idarə edə biləcəklər. yemiyetmə ikən saat 9dan-6ya iş nədi ala mən işləməyəcəm deyirdim ancaq indi 9dan 6ya işim olsa nə zor olardı ala deyə düşünürəm çünki 11 saat işləyirəm. yeniyetmə, çox şeyi bilmir.
keçmişdə sivilizasiyanın inkişafı anbar tapılmasıyla da güclənmişdi. çünki insanlar beləcə qidanı yığıb anbara qoyur və qida xarab olmurdu beləcə özlərinə vaxtları qalırdı və o vaxt müddətindən sənətçilər ustalar çıxdı. sonra şəhərlər salındığı zaman isə bəzi xüsusi insanlara sən işləmə biz işləyəcik sən ustalıq et alət düzəlt, ixtira elə dedilər. belə belə ilk insan işsizliyin bəhrəsini görürdü. günümüzdə də insanların boş vaxtları artıqca fərdi fəaliyyətləri artır və artacaq. incəsənətə daha çox vaxt ayıra biləcək insan.
məsələn bəzi insanlar var indi, deyəndə ki gələcəkdə dövlət minimum gəlir verməlidi/verəcək və iş saatları azalaraq yox olacaq, deyirlər ala yox iş olmasa neynəyər insanlar başlarını nəylə qatar. bu insan iş rejminin qurbanıdır. görüldüyü kimi işə o qədər vaxtı gedib ki adamın həyatda başqa məşğuliyyət sahələri olmayıb yoxdu və elə bilirki boş qalsa sıxıntıdan ölər. elə deyil əlbətdə. hər dövr öz həyat formasını yaradır və yaradacaq.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
ilk ağla gələnlərdən biri ofisiant. sözlükdə başlıq olaraq axtarsanız entrylərdən yola çıxaraq deyə bilərəm ki,işləyənləri canından bezdirmiş hala gətirən bir iş olduğunu anlamaq çətin deyil ki,üstəlik aldığın məbləğ yaşadığın və yorulduğun vaxta dəymirsə sözünü belə etməyə dəyməz. ikinci olaraq üstündən yarım il və hətta bəzən daha çox müddət keçdikdən sonra işə buyur edən kfc,mc donalds kimi fast food şirkətləri. saatı 1.60-2.00 azn kimi dəyişən pul aralığı da bir çox tələbənin heç yolda xərclədiyi günlük gediş-gəlişini qarşılamır. bir digəri isə reklam paylama və ya yapışdırma - mənim də daha əvvəl və hal hazırda etməkdə olduğum zad. paylamaq heç də,yapışdırmaq bidaz riskli işdir. polisi,iti,qurdu - hər kəs ilişir adama. tapşırdıqları bölgələr də xırdalan,hövsan və.s kimi yerlər olur,yəni alırsan başıva bəlanı. günə max 400 reklam - 10 azn olur bir çox hallarda. ən sərf edən tərəfi istədiyin vaxt edə bilərsən bunu - səhər,axşam,gecənin 5-i,heç fərq etməz. paylamaqda isə bu xüsusiyyət yoxdu. müəyyən saat aralığında saya bilməyəcəyiniz qədər reklam paylamalısan,iyrənc insanlardan gördüyün rəftar da bir artıq. əlini uzatmayıb götürməyənləri hardasa anlamaq olur,amma iyrənc baxışların və üstəgəl söz atılmaların tək hədəfi olmaq insanı həyatdan da,işləməkdən də,məcbur olduğu şəraitdən də soyudur bir nöqtədə.
bu ölkədən də,hal-hazırda olduğum mövqe və şəraitdən də qurtulacağım günü iplə çəkirəm.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
böyümək,məsuliyyətlərinin olması çox pis şey imiş.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
çünki işsizlik çox çətin prosesdir. problem olanda gözə batan ilk insan işsiz insandır. işsiz qalmağın məğrurluğu və ətrafdakıların işsiz insana qarşı anlayışı işsizlik müddəti uzandıqca azalır. yəni tərs mütənasibdir. işsiz insan özünü bütün günü məşğul biri kimi göstərmək istəsə də bir müddət sonra elə olmadığı bəlli olur. işsiz insanın tezdən oyanmağına ehtiyac yoxdur amma çox yatan işsiz tez nəzərə çarpır. işsiz insanın evdən çıxıb gedəcəyi bir yer olmasa belə hər kəsdən qabaq oyanıb evdən uzaqlaşmalıdır. az yeməli, çox danışmamalı, bütün gün dərdli-fikirli görünməli, televizora baxmamalı, internetə ancaq iş axtarmaq üçün girməli, görəcəyi hər işi minimallaşdırmalıdır.
h
obbilərim bölməsində düzəliş etmək qərarına gəldim. parkın yanındakı internet klubda cv-mi redaktə edib, məni müsahibəyə çağıran şirkətin binasının qarşısındakı parka qayıtdım. 15 dəqiqə sonra müsahibəyə girib-çıxandan sonra evə qayıtdım.
2 həftə sonra zəng gəldi. işə qəbul etmişdilər məni. ilk iş günü təcrübəli işçilərdən biri mənə görəcəyim işləri başa saldı. komputerin brovserində ancaq şirkətin rəsmi saytına və emailinə qoşulmaq olurdu. oyunları da silmişdilər. komputeri qurtdaladığım vaxt müdirin yaxınlaşdığını gördüm. axtarış yerinə yazdığım tetris sözünü sürətlə silib ayağa qalxmaq istəyəndə əlini çiynimə qoyub qalxma qalxma dedi. başımın üstündə dayanan müdirə ürkək sərçə kimi baxırdım. –necədi öyrəşə bilirsən dedi? –bəli dedim civ-civ səsimlə. iyerarxiyanın yazılmamış qanunlarından biri özündən yüksək vəzifəli birini görəndə səbəbsiz yerə gülümsəməkdir. bu insanın özündən aslı olan bir şey deyil. iş dünyasının insana qazandırdığı adi refleksdir. mən də bu refleks ilə cavablayırdım sualları. müdir danışdıqca həm başımı aşağı-yuxarı edib razılığımı bildirir həm də gülümsəyirdim. sonra müdir bizim burda bir ailə olduğumuzu deyib otağına qayıtdı. saata baxdım. 11 idi. 2 saat idi burdaydım amma elə bil illər keçmişdi. hələ axşam altıya qədər burda oturmalıydım.
6 tamamda işdən çıxdım.əynimdə yeni aldığım kostyum var idi. kostyum geyməyi sevmirəm. elə bil üstümdə ağır yük gəzdirirəm. yeni aldığım ayaqqabılar da ayağımı vurmuşdu. avtobusa minib lap arxaya keçdim. pəncərənin yanındakı oturacaqda oturdum. qalstuku çıxarıb cibimə qoydum. yorğun idim başımı pəncərəyə söykədim. əks yolda şütüyən maşınlara, səkilərdə hərəkət edən insanlara baxa-baxa fikrə getdim. ömrümün qalan hissəsini hər gün səhər 9-dan 6-a kimi komputer arxasında oturub forward maillərlə,sıxıcı sənədlərlə keçirəcəyimi düşünəndə vahimə basırdı məni.
halbuki universiteti bitirib bir müddət işsiz qalandan sonra xaricə getmək qərarına gəlmişdim. orda insanlar işə istədiyi vaxt gəlirlər istədiyi vaxt gedirlər. orda müdirlər gülünməyən zarafatlar eləmirlər. işləyirsən sualı verən hamıya –yox işləmirəm, onsuz da xaricə gedəcəm deyirdim. xaric,xaric deyirdim amma xaricin hara olduğunu, ora necə,hansı yolla gedəcəyimi bilmirdim. ingiltərə, norveç, abş, yaponiya? hara idi bu xaric axı? xaric olsun hara olur olsun fərqi yox idi. universiteti bitirib əsgərliyimi çəkmişdim, işsiz idim, doğulduğumdan bəri sevgilim olmamışdı. həyatda heç bir məqsədim və planım yox idi. məni bu ölkəyə bağlayan heç nə yox idi. xariclə bağlı düşüncələrim psixologiyamı alt-üst eləmişdi. bəlkə də xaric deyilən yer yox idi, insanlar özlərindən uydurmuşdular. birdən avtobusun düşəcəyim dayanacağı keçdiyini gördüm. axsaq ayağımla bir dayanacaq artıq getməliydim indi də. çox yorğun idim.işləmək istəmirdim...
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
#226402
bu entryni oxudum. kim yazıbsa geçmiş olsun. götüynen başa düşür söhbeti. ilk bir iki cümleden o terefe oxuya bilmedim.
işlemek varlığı unutmağın başqa bir yoludu deye bir növ aludə kimi, olmasa çox insan indi içinde olduğundan da daha böyük boşluğa düşer. so, lazımdı. basic income çox adama girmir. diləsələr belə başa düşmürlər əslində işləməsələr özlərini məşğul tutacaqları ya da sıxılmayacaqları ya da yalnızlığı hiss etdirməyəcək edəcək çox da bişeyləri olmayacaq. art falan bir yerə qədər, plus the fact that heç də hamı yaradıcı xarakterə sahib deyil deyə çalışqan (industrius) xarakterlə doğulmuşlar (həri genetikdi) daha da çox darıxacar.
işləmək məncə meymun sayılabiləcək canlı üçün baya geniş bir yaşam felsefesidi. din kimi. protestant elaqı kimi. jesus sənin işləməyini istəyirdi və hələ də istəyir.
art of doing nothing is a false teenager fantasy,
stay occupied.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
stay tuned, survival of the fittest, back in business
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
günümüzdə məktəbə getmək üçün artıq bağçaya getməyi də şərt qoyublar. çünki insan potensialı çoxalıb lakin o insanları əvəzə edəcək sistem hələ də inkişaf edə bilməyib. bir sözlə hələ uşaq olarkən təhsilə yönəldilirsən. amma dünyaya gəldiyin ölkə azərbaycan və bu tərz ölkələrdisə sənin var-yoxun elə ilk etapda gedib. çünki ilk öncə anlamalısan ki, ünsiyyət qurduğun dil osdurağ dildi. linkedin-də gir azerbaijani deyə axtarış ver bütün dünya üzrə 10-15 iş imkanı çıxar ki, onun 1-2-si xarici ölkədə olar ya olmaz.
nə isə yuxarıdakı məsələni uzatmadan demək istədiyim nöqtələrə keçək. özümü götürürəm məktəbə getmədən öncə internet kimi bir şeylər olmadığı üçün darıxa-darıxa vurma cədvəlini sonra isə əlifbanı öyrənmişəm. çünki o zamanlar belə şeylər 12 vərəqli dəftərlərin arxasında bol idi. sən də bağçaya zad getmirsən bütün günü evdəsən deyə sıxılırsan. hələ fərz elə o vaxtı uşaqlara televizoru belə limitlə icazə verib baxdırırdılar. beləliklə ibtidai sinif kimi çox lazımsız (mənim üçün) bir yerə başladım. 5 il ərzində öyrəndiyim tək şey filan rəqəmin üzərinə onu gəlsəm nəticə belə olar.
bununla belə gələcəkdə daha yaxşı işdə işləməyin xəyallarını qurdum. bir xeyli qurdum. xəyal edirdim ki, böyüyəndə ala bilmədiyim oyuncaqları alacam və heç kəs mənə ilişmədəm oynayacam. beləliklə orta məktəbə başladım. liseylərin cəmiyyətdə yerə-göyə sığdırılmadığı dövrlər idi. necə izah edim ki, yaxşı alınsın. tutalım ki, o vaxt ailələr düşünürdü ki, sən liseydə oxuyub məzun olsan daha yaxşı iş tapma imkanın çoxalacaq. ona görə də hər ailə uşağını ibtidai sinif bitər-bitməz və yaxud isə 6-cı siniflərdə liseylərə yönəldirdi.
beləliklə həyatımın bir parçasına dönüşən imtahanla ilk dəfə tanışlığım burdan başladı. ilk dəfə stress-in nə olduğunu, uğursuzluğun necə göt bir şey olduğunu, uğurlu olmağın isə dəhşət çox şişirdiyi hissləri yaşadım. o dönəm hər uşağın görmək istədiyi diqqəti liseyə giriş imtahanında sezdim. bu minvalla lisey həyatı başladı və dərslər daha da ağırlaşdı.
amma yenə də tək xəyal var idi böyüyəndə daha yaxşı işdə işləyib özümə maşın alacaqdım. hiss edirdim ki, artıq böyümşəm və oyuncaqlar məni xoşbəxt edə bilməz. hər il imtahan verə-verə, pis qiymət alarkən itin sözünü eşidə-eşidə stress ilə böyüyə-böyüyə gələcəyin intihar potensiallı cəmiyyəti inkişaf edirdi amma bundan cəmiyyətin xəbəri belə də yox idi. gəlib çatdıq universitetə qəbul imtahanına. xaricdə oxumaq ilə ölkədə oxumaq arasında get-gəl edə-edə bütün imtahanlara hazırlaşdım.
ən son isə uğurlu nəticə ilə xaricin nə olacağını dadmaq, doyunca kompyuter oynamaq (o zamanlar kompyuter təzə-təzə dəbdə idi bizim evdə) üçün bu sahədə seçim edərək dövlətin təqdim edəcəyi scholarship proqramına daxil oldum. imtahan verib, nəticə əldə etməklə olmur çünki yenə qarşında insanlar var və sən yenə imtahan verməlisən.
hal-hazırda yerə-göyə sığdırılmayan azərbaycanda çox yaxşı reputasiyaya malik olan universitetin rektoru vəzifəsində işləyən şəxs bir sözlə imtahan əvəzi qaldırdığı hər uşağı nəyi var alçaldır, bütün hissləri ilə oynayıb aşağı otuzdururdu. təbii bəzi uşaqlar var idi. hansı ki, onlara çox təzyiq etmirdi. mən onu sonra öyrəndim. heç demə həmin uşaqlar tapşırılmış uşaqlar idi və bir növ öncədən yazılmış ssenarinin parçaları idik bizlər.
ilk dəfə bu yöndə uğursuzluqdan üzləşəndən sonra oxumağa qarşı adaptasiyam da tamimlə itdi. həm də cəmiyyətin bir sözü var idi. a kişi, o universitetdə dərs keçirlər? kolxozdu da. bu tabuları yıxmaq olmur. 4-cü kursa gəlib çatanda anladım ki, məktəb dövründə yaxşı işləmək üçün vur çalış amma universitet dövrlərində bunu xatırlama və artıq növbəti imtahanla əlinə al kağızı. sonra get əsgərliyə, qayıt gəl işlə. amma buna görə də tanışın olmalı və yaxud tanışını əvəz edəsi beynin olmalıdır. deyəsən bunların heç biri mən də yox idi.
ona görə də magistr haqqında düşünüb bu yolda getməyi seçdim. amma bu dəfə ki, ölkənin təhsil haqqını özüm ödəməli idim. çünki dövlət hesbaında bir dəfə travma yaşamışdım. o qədər əziyyətdən sonra magistr təhsili də bitdi. bunların hamısı həyatımdan 20 il oğurladı və mən hələ də bu yaşda yaxşı iş tapmaq üçün çalışıram. hələ də imtahan verirəm. və böyüdükcə həyatın mənə nə qatdığını və nə üçün yaşadığımı anlamağa çalışıram.
tanışımın çox gözəl sözü var idi. istədiyim vaxt intihar edə biləcəyimi düşünüb intihar etmirəm. belə bir şansımın olmağı məni sakitləşdirir. hələ də bu boşluğun içində bir var olma uğruna mübarizəmin səbəbi daha yaxşı iş tapmaq ümididir. buna görə itirdiyim 20 il və bundan sonra da itiricəyim bir 20 il ola bilər və hətta daha çox. bir sözlə yaşamın mənası sanki budur. insan doğulur və ağzının açmağa başladığı ilk vaxtdan atılır həyata. bağçadan başlayır hər şey və torpağa qədər uzanır.
üzv ol