panda

5il əvvəl şanxayda olanda bildimki kitayların simvolu hesab olunacaq dərəcədə məhşurdu orda. bir də ki qızlar göz karandaşlarını silmədən gecə yatıb səhər duranda pandaya oxşuyur. qəşəng heyvandı

kitabının yerini verməyən filmlər

eat, pray, love.
norwegian wood
zəfər tağı
farhenheit 451
kitab oğrusu və s. və i. deməy olar ki 99% kinolar o effekti vermir.

dünyanı xilas edəcək pinqvin

madaqaskar c/f-dəki üç müşketor pingvinlər

ibtidai sinifdə intonasiya ilə şeir deyən qız

ən çox da cəfər cabbarlının ana şeirini əzbərləyər o qızlar -*

qasim deyəndə ağıla gələnlər

qasım deyəndə ağlıma anamın dayısı oğlu düşür. arvad alannan sonra anasını saymadı. gəlin arvadı incitdi. mamanın dayısı arvadı da sakit qadın idi yazıq. dili ağzı yox idi. sözün qısası qasımın arvadı yedi qaynanasının başını. yazığ arvad dərdi içinə atıb köçdü bu dünyadan. odu budu qasım diyəndə ağlıma anasına naxələf çıxan övlad gəlir.

super mario

o vaxt mario təzə təzə çıxanda dubaydan privaznoy gətirirdilər. nəsə vəziyyətimizin çətin vaxtları idi 90cı illərdi. papanı da yoldan çıxartdılar xaricə getdi mal götürməyə. hardasa 10dənə dendy iqra almışdı. hamısımı satdı qohum əqrabaya. biri xarab idi səsi çıxmırdı. gecələri bir iki dəfə papadan gizlin yandırıb oynamışdıq. o qədər inanırdım ki o xarab marionu papa evdə bizə saxlayacaq. amma olmadı. satdı. və mənim heç vaxt o gündən sonra mario iqram olmayıb. nənəgilə də ancaq dayımuşaqları ilə o iqranı oyanamaq üçün həvəslə gedərdim. çətin keçib uşaqlığım.

ataya demək istənilənlər

anamı iki il 8aydı itirmişəm. və hər dəfə papaya baxanda demək istəyirəm ki papa heç vaxt evlənmə! bilirəm evlənməz də heç. amma övlad qısqanclığı tamam başqa hissdi.

yalnızlığın ən çox anlaşıldığı anlar

mənim yalnızlığım insanlarla doludur, deyib kafka.