andorra

dünyada idarəsi iki ayrı prins tərəfindən paylaşılan yeganə dövlət. bir prins nələrinə yetməyibsə artıq, ispaniyalı bir yepiskopla yanaşı fransanın prezidenti də buranın prinsi vəzifəsi tutur. ( təbii, avropadakı digər monarxiyalardakı kimi monarxın, demək olar, səlahiyyəti yoxdur.)
dağların ortasında əhəmiyyətsiz bir yerdə yerləşdiyindən ordusu falan da yoxdur, 1000 ildən çoxdur ki müharibə də etməyin heç bir ölkəynən. bir birinci dünya müharibəsində almaniyaya müharibə elan edib, o da heç allahın bir əsgərində göndərməyib. hələ versal barışı imzalananda andorra yaddan çıxıb deyə almaniya ilə kağız üzərində düz 1957-ci ilə qədər müharibədə qalıb.

erməni budaq cümləsi

adətən, dilin normalarınıın pozulduğu, anlaşılmayan cümlələr üçün işlədilən ifadə.
- xoruzlar səhərlər qışqırır
+ədə, erməni budaq cümləsində danışma.
buna rəğmən ifadənin özündə bir az parodoks var. yəni normal şəraitdə millət bildirən sözlərin yanında ora aid olan əşya gələrsə ikinci sözə mənsubiyyət artırıb, ikinci və ya üçüncü növ təyini söz birləşməsi yaradırıq. (məsələn gürcüstan limonu fransız ətri zərifliyi, eyni ilə də erməni(nin) budağı) amma bu birləşmə ümumi istifadənin əksinə gedir və mənsubiyyət şəkliçisini itir, baxmayaraq ki, azərbaycan dilində mənsubiyyət çox az hallarda danışıqda düşür. kiçik bir detaldır, amma maraqlı gəlir mənə.
edit: çoxsayılı müzakirələrdən və səhər zehni ilə bir də nəzərdən keçirdikdən sonra əslində erməni sözünün cümləsi ilə əlaqəli olduğunun fərqinə vardım. budaq təyini birləşmə arasına girmiş sözmüş əslində burada. yəni, burda "erməni cümləsi" və "budaq cümlə" söz birləşmələri birləşir, "erməni" və"cümlə" sözləri uzlaşır, budaq da araya daxil olub sifətləşir. yenə də , ikinci növ təyini birləşmənin arasina söz daxil olmasına nadir rast gəlinir.
(baxma: bu cümlədə var bir şeylər)
sifarişi verən: fövqəl insan

niyə ancaq kasıbın balası ölməlidi deyə fəryad edən ana

20 ci əsrdən 21 ə keçməkdə zorlanan insanların göz ardı etdikləri müharibə həqiqəti. sən bu gün kütləylə birlikdə coşdun, gurladın, hashtaglar yaratdın, alınan hər təpəni, öldürülən hər ermənini sevinclə qarşıladın, yeni oyunacaq üçün sevinən balaca uşaq kimi. gələn şəhəd xəbərlərinin vicdanında oyatdıqlarını da ans in çəkdiyi kadrlarla, ana-ataların vətən sağ olsun demələri ilə ovundurdun. sabah da həyatına davam edəcəksən heç nə olmamış kimi, hələ bəlkə mayın 10-u gül bayramına falan gedib selfie də çəkdirəcəksən. o ana nə edəcək? gecələr başını yastığa qoyub oğlunu xatırlamaqdan, onun üçün göz yaşı axıtmaqdan başqa, həyatını yaşamağa çalışacaq yəqin. bütün bu ermənilərə qarşı yaratdığın türk birliyi sona ərəndənən sonra hər gün avtobusda yol verməyə məcbur qalacağın, ya da yanından kömək etmədən ötəcəyin, əlindəki klokları güc bəla ilə evinə daşıyan qadın olacaq birdə, oğul köməyindən əksik. indi nə edək o çarəsiz buraxılan anaları, əziz vətənpərvər, güpləyək getsin?

milliyyətçilik

bu gün demək olar ki yaşlısından kiçiyinə bütün azərbaycanlıları vahid məqsəd altında birləşdirməklə bir daha öz gücünü göstərmişdir. hətta deyərdim milliyyətçilik dindən belə güclü qüvvədir, bəlkə də dindən fərqli olaraq abstrakt olmadığına, hər bir insanın daxilindəki kimliyinə ünvanladığına, ya da sosial varlıq olaraq "qrupa aid olma" instinklətinə görə. bu haqq-hesabların sonu necə olacaq bilmirəm, cammatın fısı yatacaq mı yatmayacaq mı onu da müzakirə etmək istəmirəm, amma azərbaycanlıar kimi ümidsizləşmiş, özünə olan inam və hörməti getdikcə azalan bir xalqa bir gündə bütün dərdlərini unutdurması heyranlıq (!) hiss ilə doldurdu məni. tam olaraq törətdikləri o qədər qırğına rəğmən çingiz xana, makedoniyalı isgəndərə duyulan heyranlıq hissdir bu, sevgidən və ya qəbul etməkdən çox uzaq, çünki mənə hələ də orda gedən bir can, həlak olan bir şəhid, məhv olan ümidlər və ya xəyallar daha önəmlidir. amma bu gün vətənpərvərlik minlərlə liberal müzakirələrin, elmi faktların edə bilmədiyini azərilərə tolikin əsgər paltarı geyindiyi şəklin altında "camaat, şəxsi həyatıdı özü bilər, əsas bir olmaqdır" tipli kommentləri yazdırmaqla bacardı.

angela merkelin fələstinli qızı ağlatması

kəskin bir şəkildə doğrusu budur deyə bilməyəcəyimiz hadisə. ən azından mən deyə bilmərəm, vicdanım əl verməz. bu məsələyə, cəngəllikdə gedən 4 adamın aralarındakı yaralını ölümə tərk etmə məcburiyyəti kimi baxıbda elə qiymətləndirə bilmərik. məsələ bundan çox daha kirlidir axı. o qadın o ölkəni o vəziyyətə qoyan ölkələrin kirli siyasətinin hazırkı təmsilçisidr və bunu hamı bilir.avropa və amerikanın yaxın şərqə saldığı terror bəlasını da hamı bilir. indi bütün bunlara rəğmən o qadına necə doğrunu edə bilər deyərik. o qadın doğrunu falan etmir, doğru sözü zatən yaraşmır onu kimi günahkarlara. hər daim milliyətçiliyin mənasızlığından dəm vuran biz nə üçün o qıza qarşı çıxırıq bəs, sırf fələstində doğulub deyə terrorçu adlandırırıq, onun terində özümüzün də ola biləcəyini dqşünmədən. merkel o ana görə məntiqli hərəkət etmişdir, ama doğru olan bu deyildir. ölümə göndərilən bir qızın göz yaşları doğru ola bilməz, doğrunun adına ləkə ola bilər ancaq.

26 iyun 2015 abşda lgbt evliliklərin leqallaşması

sözlük yazarlarının aqressiyasına səbəb olmuş hadisə. və mən anlamıram bu aqressiyanın səbəbini. cahil deyilik, yobaz deyilik, eləmi? bəli abş mələk bir dövlət deyil. dünyadakı bir çox bəlanın arxasında da o durur bəlkə də. bilirik, çox yerdə aclıqdır, ukrayna belə yaxın şərqdə hər gün nə qədər günahsız ölür. ama bunlar bu günkü xəbərə sevinməməyimiz üçün səbəb ola bilər mi? sevdiyiniz futbol komandası qalib gələndə məsələn sevinmirsiz ki, gündəmi dəyişməyək? narahat olmayın, heç nə unudulmayıb, iki gün danışılar uzağı bu hadisədən sonra yaddan çıxıb gedəcək. bu gün sevinirik çünkü dünya tarixində insanlıq uğruna yaxşı bir addım atılıb. bu emperyalist amerikanın qələbəsi deyil, bu bundan 100 il əvvəl əzilmiş, insan yerinə qoyulmamış, bəzən diri diri yandırılmış, bəzən dəlixanaya bəzən həbsxanaya göndərilmiş insanların qələbəsidir. dünya tarixində daim axmaq, lazımsız müharibələr olub amma bununla bərabər fərqliliklərinə görə cəmiyyət tərəfindən hər türlü zülmü görən insanlar da olub. bu gün buna qarşı böyük bir addım atılıb və buna sevinmək üçün azıcıq empatiya duyğusu bəs edər. sabah yenə ukraynadan danışacağıq onsuz, amma qoyun bu gün sevinək.

into the wild

insanı duyğudan duyğuya sürükləyən şahəsər.
--spoiler--

film çox təsir edici idi həqiqətən də. çəkilən səhnələr olduqca real idi. hippilər, danimarkalı iki gənc hamısı rəng qatırdı filmə. və ron. filmin ən təsirli səhnələrini məhz bu kişi canlandırırdı. lakin film boyu nə qədər etsəm də chris'i qəbul edə bilmirdim. problemlərlə üzləşməyin əvəzinə onlardan qaçmaqla qurtulacağını sanan biri idi chris. hər kəsə ümid verərəkən özünü unutmuş kimi bir halıda var idi həmçinin. ətrafındakıları öz adı ilə çağırmamağı onun sonu oldu. chris təbiətlə barışmaq yerinə ona savaş açdı və nəticədə vəhşi təbiətin qəzəbinə uğradı. buna görə də chris film tarixindəki bir çox "əzilən" qəhrəmanların əksinə örnək alınacaq biri deyildi mənə görə. hər nə qədər təsirli və ilham verici bir hekayəsi olsa da.

--spoiler--
filmin sonunda christopher mccandless'in göstərilən şəkli çox təsir edici idi. duyğularımın pik nöqtəsində ikən göstərilən o şəkil ağlatdı həqiqətən.

azərilər vs ermənilər

(baxma: eyni poxun fərqli çalarları )
hər nə qədər əvvələr öz millətimi daha üstün tutmağa çalışsam da artıq görürərəm ki, mənası yoxdur. yəni ən azından facebookdakı fikirlərə görə hərəkət etsək, belədir. (bəlkə realda ermənilər daha vəhşidirlər bizdən) bir millətin nümayəndəsi ki, üç yaşlı uşağa "ağzını sikərəm" yazabilir və 100 dən çox adamda bunu like edir, üstəgəl, bir adam da səsini çıxarıb bir şey demir, o millətdən çox şey gözləməyə dəyməz. ki burda, səbəblərdən biri 3 yaşından uşaqlara erməni nifrəti aşılayan şərəfsiz hökümətimizin olmasıdır həm də. lan mən 5 yaşıma qədər erməni sözünün "düşmən" mənasını verdiyini zənn edirdim. belə bir cəmiyyətdən nə gözləyəsən ki?

lider tv

trolluğun ağını çıxartmış kanal. deməli meydan tv-nin yaydığı xəbərə əsasən, kanal badamdarda yaşayan cəbrayıllı məcburi köçkün seymur səfərov adlı gənci ingiltərəli turist kimi göstərib, ölkəmizi tərifrədiblər. təkcə mənim mi aölıma şimali koreya və futbol məsələsi gəldi görəsən -*
(baxma: yaltaqlıq edəyim derkən poxa düşmək)
(baxma: ikinci bir mətanət vakası)