ana olmaq istəməyən qadın

''ana olmaq'' yükünün altına girə bilməyəcəyini anlayan qadındır. ağır yükdür. bunu bacara bildiklərini düşünənlər, ya da heç bunu düşünməyənlər üçün çox rahatdır yəqin ki. "siz nə yaşamısız ki?" deyən ananı qorumaq üçün, öz yükündən qorumaq üçün, heç nə deməyib susan biridir. halbuki onlar bilməli idi ki, uşaqları "küçədə konfetlə aldadan mifik yaratıqlardan" qorumaq lazım deyildi. elə özlərindən. elə ən yaxınlardan, çox yaxınlardan qorumaq lazım idi. ancaq bunun düşüncəsi ilə yaşamaq çətin, "olmayan yaratıqlardan" qoruduğu düşüncəsi ilə yaşamaq asandır.
bəlkə də hər şeyə olduğundan daha artıq məna yükləyən biridir. ola bilər.

perspectivism

yaşamın yalnız perspektiflərin çoxluğu ilə dəyərləndirilə, mənalandırıla biləcəyini iddia edən fəlsəfi qavram. yəni, tək bir baxış bucağının və tək bir perspektivin problemli olmasına, və elə hər bir baxış bucağına da öz çərçivəsi içində baxıldığına görə , perspektivizm bu çərçivələrə görə baxış bucağlarının çoxluğunun istifadə edilməsini məsləhət görür.
michel focault'un çox istifadə etdiyi qavramdır həmçinin. sifarişi verən: fövqəl insan

jerzy kosinski

ilk dəfə izmirin unudulmuş, yanından keçsəniz də fikir verməyəcəyiniz bir kitabevinin bukinisti sayəsində tanış olduğum , sonrasında da bu qədər vaxtı adını belə eşitmədiyimdən utandığım yahudi yazar. boyalı quş , ehtiras oyunu , boşluq kimi əsərləri var.
intihar notunda belə yazır: "hər zamankından daha uzun bir vaxt yatacağam. buna sonsuzluq deyin"

allah

islamda tək və tayı bərabəri olmayan, dünyanı yaradan tanrı. sözün etimolojik kökünün "əl ilah" olduğu düşünülür (ərəbcədə tək anlamını verənال) ـ- al) və tanrı anlamını verən (إلٰهٌ‎ ilah). ilah kəliməsinin etimolojik kökəninə gedilsə incildəki elohimlə və arami dilindəki elahla eyni köklü olduğu qəbul edilir.
bir çox ilahiyyatçıya görə isə bu söz "qeyri müştəhiq"dir, yəni heç bir semantik kökə bağlı deyil.

bununla bərabər bütün bu və digər bilgilərə rəğmən azərbaycanlı intelligent təbəqənin (içi əli novruzov qarışıq) tanrı anlayışı ilə qarışdırdığı məhvum (baxma: zevs allahı demək)

azərbaycanlı qızlar

türk qızları ilə tək ortaq cəhətləri olan italyan kişilərinə heyranlıq bəsləyən varlıqlar. əslində türk kişiləri azərbaycan kişiləri və italyanlı kişilərini eyni tipologiyaya aid etmək olar. sonsuz, qarşısıalınmaz erkəklik. "sahib olmaq, fəth etmək" istəyinin güclü olması.
bakıda və izmirdə qadınlardan eşitdiyim tək şey var : italyan kişilərinə qarşı olan ehtirasları. çoxu da heç həyatda qarşılaşmayıb o varlıqlarla. ancaq hər iki tərəf də eyni zamanda ölkələrindəki kişiləri pisləyir. türk qadınlar kişilərinə sapık deyir. azərbaycanlı qadınlar da təxmini eyni cümlələri işlədir.
türk qadınlarını həmin kişilər "gözleriyle taciz" edir, azərbaycanlı qadınları "gözləri ilə yeyir, ağzının suyunu axıdır" azərbaycanlı kişilər. ancaq hər kəsə aydındır ki italyan kişiləri də eyni təfəkkürdədirlər.
yəqin xaricilərə olar da (bax: azərbaycanlı qızların xarici oğlan marağı)

decameron

giovanni boccaccio tərəfindən yazılmış əsər. renessans dönəmi əsərlərindən biri olaraq bilinir. 14-cü əsrdə yaşanan vəba epidemiyasından təsirlənərək yazılmış. elə mövzu da şəhərdən qaçıb bir yerdə gizlənmiş gənclərin hekayələridir. 10 gün ərzində hər bir gənc bir hekayə danışar və beləliklə əsər 100 hekayədən ibarət olar. hər gün bir mövzu seçilər və hekayələr də bu mövzuya görə danışılar.
xoşbəxtlik, qadın-kişi münasibətləri, xəsislik, dini xurafat, o dövrün aristokratları, səyyahların sərgüzəştləri haqqında hekayələr ələ alınıb.
renessans dövrünün insanlarının həyat tərzi ilə əlaqəli önəmli mənbə olaraq görülür.
pasolini decameron hekayələrindən doqquzunu "il decameron" adı ilə səhnələşdirib.

ölüm

üzərinə çox düşünülmüş, haqqında çox şey yazılmış, oxunmuş və qurulmuş olqu. sənət deyə bir şeyin yaranmasına səbəb olan hadisədir. daha doğrusu hadisənin nəticəsi. insanlar buna görə uşaq dünyaya gətirir, yazılar-şeirlər yazır, rəsm əsərləri yaradır, iz buraxıb tam "ölməmək" üçün əllərindən gələni edirlər. şopenhauer bu hadisə və ölüm qorxusu üzərinə çox yazanlardan biridir:
"ölüm qorxusu əslində saf bilgidən azaddır, çünki heyvan ölümü bilməməsinə baxmayaraq ölüm qorxusuna sahibdir... insan da təbiəti gərəyi eynidir. pisliklərin ən böyüyü, bizi hər yerdə təhdid edən ən pis şey ölümdür, ən böyük qayğı ölüm qayğısıdır. başqa heç bir şey bizi başqalarının təhlükədə olmasının etdiyi qədər qarşı qoyulmaz bir şəkildə diri bir maraq oyandırmaz, başqa heç bir şey bir edam qədər dəhşət verici deyil."
bəli. ölüm qorxusu ağılın gətirdiyi bir şey deyil, əksinə məntiq yaşamanın mənasız olduğunu, böyük bir absurdun içində hamının boğulub getdiyini deyir.