hamısı siyasetçidi. hamısında savad beynini aşıb ,yandan tökülür. hamısının hər suala verəcəyi bir cavab vardır mütləq. çünki onlar hər şeyi bilirlər. bilmədikləri tək şey başqalarının siyasi baxışlarına, fikirlərinə hörmət etməkdi. bax burdan başlayır bədbəxtlikləri. bilmirəm türkiyədə 30kimcigəz həbs olunub və bizim ağıl,beyin fədailəri düşüb ortaya. türkiyədə bir bok olmamış qalxırlar əlləri üstə. ala, bizə nəe? bizə nə türkiyədən? öz probleminiz yoxdu? var! özdə en qədər. amma yox sözlük yazarları hər şeyi çürüdüb boka çevirməlidi. bir-birlərinin nik altına hücum etməli. sırf fərqli düşünür deyə təhqir etməlidi. hə bax budu sözlük yazarları. onlar " mənim düşündüyüm ən yaxşıdı başqası bok yeyib başqa fikir söyləyir. hamı mənim kimi düşünməlidi. çünki mən əsrarəngiz bilik,elm sahibiyəm" kafasındadılar. görəsən bu millət nə vaxt mədəniyyət sahibi olacaq? nə vaxt başa düşəcək ki, başqalarına qoyduğu hörmət özünə qoyduğu hörmət qədərdi. nə vaxt insanların fikirlərinə, düşüncələrinə təcavüz etməyin ədəbsizlik olduğunu qanacaq? vallah sizin dərdivizi mən çəkirəm.
adamı sözlüyə nifrət etdirmiyində. kefim olanda profili aktiv edirəm görüm nə var , nə yox. onda da hansısa hüquq elmləri namizədi, professorun digər yazara olan təhqirlərini oxuyub əsəbləşib profili bir daha belə bir ortama gəlməmək şərtilə deaktiv edirəm. kimsiz e siz? sırf millətçidi , dindardı deyə həmin insanları təhqir edən bir sürü nəsəsiz də. əşi gedin yatın. sizdən bir şey olmayıb, olmayacaq da.
xoşbəxtlik sevilməkdi. heç kimin sevmədiyi kimi sevildiyini bilməkdi. onun həyatının mərkəzində olduğunu bilməkdi. etdiyi hər şeyin sənin üçün etdiyini anlamaqdı. bütün həyatını səninlə keçirəcəyini öyrənərkən keçirdiyin hissdi. səni dünyanın ən gözəl qadını kimi görməsidi. təkcə sevgilin deyil həm də dostun ola bilən birini sevməkdi. küçədə onunla ispan rəqsi etmək, qarlı havada qar dənəciklərinin müşayətilə öpüşməkdi. onunla içib səhərədək tavanı izləyərək şeir oxumaqdı. xoşbəxtlik sevgidi...sevməkdi...sevilməkdi...
#235945 bele entry yazıb, hələ açdığı başlığa baxın. bu yazarın bütün entrilərini oxudum. fikir verdim də ancaq xanım yazarlara ilişir. yox e bildiyiniz irqçilik edir. marjinal görünəcək deyə özünü homosexual kimi tanıdır. -* yazara tək sualım var. heç olmasa mizantrop əsərini oxumusan? -*
çox mənasız və səviyyəsiz insan. nikin mizantropdusa adın dəqiq yanıqantropdu-* yazdıqlarında elə özün kimi səviyyəsizdi. belələrinə üz verin sonra da ağlayın ki, niyə sözlük tutmur. belə səviyyəsizin olduğu yerdə 2dəqiqədə durmaz normal insan.
uzun müddətdi beynimdə bunu düşünürdüm.bu gün 1-2dostum tırkaladılar ki, makeup videosu çək yerləşdir . deyəsən elə bacardığım tək şey makiyaj etməkdi. qaza gəldim elə telefonu götürüb bibimqızına yazırdım ki, v.kameranı da götür gəl bizə bu an papa girdi içəri."neynirsən?" dedi.bir telefonadkı yarım qalan cümləmə baxdım bir papama.dilim tutuldu. gözlərim önündə qızının videosunu başqasının komputerində görən və bu səbəbdən həmin adamı boğan kişi gəldi.cümləni silib oturdum yerimdə.
bir insan heçmi sevilməz,sözlük? heçmi kiminsə qəlbində yer almaz? heç xoşbəxt olmağa layiq olmaz? bu qədərlik həyatında bir keçmişə baxıb xatırlayacağı heç nə olmazmı? heç kim tərəfindən sevilməmək qədər pis heç nə yoxdu,sözlük. düşünəndəki ailən belə senin yerinə hansısa aygün,türkan doğulsaydı onu sevəcəkdilər başqasından nə sevgisi gözləyəsən axı...
səhər işə gedəndə yağışa düşüb, yolda ayağın daşa ilişib yıxılıb , azmış kimi işə səhvən 1saat tez getdiyin bilib itə dönürsən , evdəkilər səninlə telefonda sərt danışar , hər şeyin sözləşib tərs getdiyi an , gözündə bütün dünya çirkinkən qarşına bir butik şüşəsinin çıxması və şüşədəki əksində nə qədər gözəl olduğunu gördüyün andı. bütün pisliklərə rəğmən , islanıb bərbad hal alan saçlarınla belə gözəl olduğunu görüb gülümsədiyin andı.
bu gün instagram sosial şəbəkəsində görüb təəccübləndirmişdir. həyəcanlı şəkildə öz entrylərimdən birini axtardım. amma yox idi. mənim də entrymi paylaşmanız diləyilə-* söz6 sözlüyün instagram səhifəsi:
mənim üçün bunları buraya yazmaq çox ağırdı.həyatım boyunca heç vaxt bunları heç kimə danışmadım.sözlüye isə anonimliyin verdiyi rahatlıq ilə yazıram.bu hadisələr ölən günümədək unutmayacağım hadisələrdi.
2010-cu ilin yazı: mart ayı idi.9cu sinifde oxuyurdum.3qız sinifyoldaşımla mektebden çıxıb evə gəlirdim.yağış yağmışdı və yollar palçıq idi.ayaqqabılarımız batmasın deye yolun küncü ilə irəliləyirdik. yolda kiçik bir dükan vardı və ondan təxminən 5metr qarşıda dükançı öz maşının saxlamışdı.məcbur olub maşın ilə duvarın arasındakı 1metrlik yerdən keçməli olmuşduq.əvvəlcə qızlar keçdi ən arxada isə mən idim.qızlar qarşıda sohbet edərək gedirdilər.və mən keçərkən haradan peyda olduğunu bilmədiyim 25-29yaş arası bir oğlan ilə qarşılaşdım. mənə yol verdi.mən keçərkən isə arxamdan çimdiklədi. ilk dəfə idi ki,belə bir şeylə üz-üzə idim.çox pis hiss etdim özümü.onun üzündəki oğraşca gülümsəyən gözlərini unuda bilmirəm.ağladım yol boyu.qızlara da heç nə demədim. bu ilk idi.düşünürdüm son olar amma olmadı.
2012ci ilin qışı: dekabr ayı idi.11ci sinif abituriyent idim.3oğlan dostum ilə birlikdə hazırlığa gedirdik.hazırlıq saat 6da başlanırdı saat 8de bitirdi.hava qaralsa da uşaqlarla olduğum üçün qorxmurdum.həmin gün də saat 8də çıxdıq dərsdən.marşruta mindik.oğlanlar ən arxa oturacaqda oturdular.mən isə bir az öndə.yol boyu beynimdə testlər fırlanırdı.birdən qoluma və çiynimə bərk bir şeyin dəydiyini hiss etdim.fikir vermədim.elə bilirdim kiminsə yüküdü.sonra içdən içə şübhələndim.və başımı çevirmədən gözlərimlə yanımda dayanan insanın cinsini müəyyən etməyə çalışdım.təqribən 40bəlkədə çox yaşlarında biri öz penisini mənim qoluma toxundururdu. qorxdum,iyrənc hiss etdim.bu hissi yaşamayan biri anlaya bilməz məni.sürətlə ayağa qalxıb şoferin yanına getdim.utancımdan özümü yerə atmaq istəyirdim.nə yaxşı ki, onun mundar üzünü xatırlamıram indi.
2014cü ilin yazı: aprel ayı idi.3cü kursda oxuyurdum.səhər tezdən dərsə gedirdim.saat 8in yarısı olardı.metroda çox sıxlıq idi.mən də gecikməmək üçün məcbur o qatara mindim.kaş minməz olaydım.nəyinsə vaginama təmas etdiyini hiss etdim.qolumdakı çantamı önümə tutdum bəlkə kiminsə çantasıdı deyə düşündüm.3dəfə yerimi dəyişməyə cəhd etdim adam çox olduğu üçün sadəcə istiqamətimi dəyişə bilirdim.3cü standiyada bunun 30-40yaşlarında bir kişinin əli olduğunu gördüm.ulduz stansiyasında idim.və heç nə demədən endim.ağlamaq hissini zornan yatırdırdım.anamı istəyirdim.onu qucaqlayıb ağlamaq istəyirdim.ətrafda dayanan bir neçə nəfər də pis olduğumu hiss edib mənə baxırdı. ölüb yer üzündən silinmək istəyirdim.həmin gün dərsə getmədim.evə qayıdıb olan hadisəni həzm etməyə çalışdım.həmin gün geyindiyim şalvarı da qayçıladım. istəmədiyin birinin üstəlikdə mənim kimi həssas birinə toxunmasının nə qədər alçaldıcı və əclafca olduğunu təsəvvür belə etməzsiz.
2014cü ilin mayı: avtobusda dərsə gedirdim.arxadan birinin arxamı əllədiyini hiss etdim.bu dəfə başqa nələrdənsə şübhələnməmişdim.direkt bunun kimsə olduğunu bildim.susmayacaqdım. bu son damla idi. sərt şəkildə arxaya çevriləndə həmin insanın uzun saçlı,qısa şortlu bir oğlan olduğunu gördüm.heç nə demədim.deyə bilmədim.nifrətlə gözlərinə baxıb endim avtobusdan. əminəm ki, o igid oğlan bütün günü facebookda müasirlikdən,qadın azadlığından statlar yazıb ereksiya olur.
daha bir çox hadisələr var.bunları belə yazarkən utancımdan yerə girmək istəyirəm.onları heç yaza bilmərəm. bəzən qadın olduğum üçün çox xoşbəxt hiss edirəm. kiməsə təcavüz eden azad kişi olmaqdansa , qul qadın olmaq daha yaxşıdı. bütün bu hadisələrə görə kişilərin mənim üçün heç bir dəyəri yoxdu. öz ailə üzvlərimə belə bəzən şubhə duyuram.axı onlarda kiminsə atası , əri, qardaşı idilər. içimdəki əsəbi,hirsi ,kədəri necə edəcəyimi bilmirəm. bəzən də düşünürəm ki, mən belə pis hiss edirəmsə gör təcavüzə məruz qalan qadınlar nələr hiss edir...
