7. adı dəfələrlə dəyişərək petroqrad, leninqrad, peterburq olmuş,1703-cü ildə qurulmuş, istiqanlı olmasına baxmayaraq özündənrazı moskvadan fərqli olaraq soyuqanlı və özündənrazı, aristokrat şəhər. arxitekturası ilk görüşdən aşiq edən yer, dostoyevskinin əsərlərindəki təsvirinin xəyal qırıqlığı yox, sevindirəcəyi yer, ilham verir piter hər nöqtəsiylə, nevskiy prospektdə gecə gəzmələri və təbii ki məşhur bəyaz gecələri.(baxma: yazarın özünü aztv aparıcısı kimi hiss etməyi) deyilənə görə ermitajdaki hər əsərə bir neçə saniyə tamaşa eləsəz hamsına baxmağınız üçün 3-4 il vaxt lazımdır. həmçinin şəhərdə dostoyevski kafesi də var, sevənləri üçün, içərisi tamamilə romanlara uyğun şəkildə qurulub, menuda da əsərlərdə adı gedən yeməklər var. skinheadlərin həddən çox olduğu şəhər, əgər sizdə əsl qafqazlı tipi varsa çətinlik çəkəcəyiniz dəqiqdir, ama çox gözə girmirsənsə dəyib dolaşmazlar da, piterdə krışaları kirayə də verirlər. yaşayanların qədrini həqiqətən bilmədiyi şəhər, bir tanış bakıya 2ci dəfə gəlişində bakının piterdən çox müasir və gözəl olduğunu demişdi göz almalarının orbitdən fırlamağına səbəb idi. rahatca finlandiyaya da getməy mümkündü yaxındı deyə.qısacası, haqqında roman yazırmış kimi danışmaq istəniləndi, açıx havadaki muzeydi, unudulmayandı, həmişə özlənəndi