5. axırıncı filmindən (onu tapa bilmirəm) başqa bütün filmlərinə baxdığım rejissor. filmləri rahatdı, tez anlaşılandı, baş sındırmırsan çox da. filmlərində kuliminasiya nöqtə yoxdur. yəni rejissor elə təqdim edir ki, filmi kuliminasiya nöqtə olsa da sanki əvvəlcədən bu olanlara gipnoz olunmuş kimi olursan, soyuqqanlı yanaşırsan bütün hadisələrə. bu cəhətinə görə m. haneke ilə müqayisə etdiyim rejissordur ən çox. ayrıca hanekenin "amour" filmi ilə andreyin "elena" filmində azca oxşarlıq var. hər ikisində xəstəlikdən əziyyət çəkən var və hər ikisində də məqsədlər ayrı olsa da qarşı cinslər tərəfindən öldürülən var. rejissor sağ göstərib solla vuranlardandır. bunu da yenə elene filminin son səhnəsindən tutmaq olur. "the return" filminə gəldikdə isə, film rejissorun debüt işidir. rejissorun ilk işi şah əsəridir. və elə ilk filmindən sonra onu tarkovskinin davamçısı adlandırırlar. qeyd edim ki, filmin təqdim olunmasına bir-neçə gün qalmış böyük qardaş (vladimir qar) dənizdə boğulub ölür deyə filmi onun xatirəsinə həsr edirlər. "the banishment filmi william saroyanın " gülüş səbəbi" kitabından bəhrələnmiş və üzərində xeyli işlədikdən, mətndən bir neçə hissələri çıxardıqdan sonra ekranlaşdırılmışdır. bütün rejissorların işlədiyi daimi bəstəkarları olduğu kimi andrey də andrey dergatchev ilə işləyirdi. filmlərinin soundtracklərinə söz ola bilməz. nəysə uzun sözün qısası gözəl rejissordur, gözəl çəkir.