5. gülməli olsa da, uşaqlıqda qızlara qoşulub oynadığım oyun. -*
nə gizlədim? çox maraq verirdi. bəlkə də uşaq olanda həmcinslərimlə dil tapa bilməməyinin nəticəsi idi.
deməli bu rezinkanı qarın və hətta yuxarı səviyyəyə qədər qaldıranda o mərhələyə "dağlar" deyirdilər. amma, hər şey "lyaquşka" (qurbağa) mərhələsi ilə başlayırdı.
ilk 5 gediş isə, deyəsən belə idi:
1) sal, çıxar-türkün məsəli deməyəcəm, hələ həngamə qabaqdadı. buna desəm, gərək aşağıda yazılan cümləyə başqa söz tapam. -* "sal, çıxar" etabında missiya ayaqlardan birini rezinlərə toxundurmadan onların arasına salıb-çıxarmaq qədər asan idi.
2) bir, iki- bu gedişdə missiya yenə rezinə toxunmadan rezinin hər iki tayı da iki ayağının arasında qalacaq şəkildə tullanmaq idi.
3) bir iki üç- burda da vəzifə ikidəki zir-zibili artıq üç dəfə təkrar eləmək idi.
4) içinə, arala, yum, çıx- türkün məsəli buttonuna burda müraciət eliyirik. -*
ilk öncə hər iki ayaqla rezinin düz ortasına tullanmaq, arala "komandası" nda rezini sol ayaqla sol, sağ ayaqla sağ tərəfə gərmək, "yum" deyiləndə hər iki ayağın hər hansı bir barmağıyla iki rezini birləşdirmək, "çıx" da isə yenidən çölə tullanmaq şərt idi.
5) burada rezinlərdən birini ayaqlardan birinin başbarmağına keçirərək digər rezinlə birləşdirmək kifayət idi.
ardını isə, unutmuşam.

heç mövzu bu da deyil. düşünürəm ki, əvvəl uşaqların hərəkət və aktivlik səviyyəsində əksərən ən mənfi sosial yönü həmcinslərinə uyğunlaşa bilməmək idisə, bu günkü uşaqların asosial olduğunu görürük. passivlikdən törəyir bu təbii ki.

(baxma: mən kişiyəəəəm noolsun irzinka oynamışam?)
(baxma: keçmişin qaranlıq səhifələri) -*