2. əsəblə keçirdiyim gecədir.

evində televizoru yoxmuş kimi insanlar restorana doluşmuşdular. tamam gəlib yemək yeyib bizim çörək pulumuzu verən insanlara sözüm yoxdur. amma qoluna qızı taxıb iki istəkan çay ilə bir şirniyyat yeyib, masanı doldurub üstünə də qaqa, bizim çaylar harda qaldı ee? deyən insanlara əsəbiyəm.

açılış olub fişənglər atılan kimi restorandakı azərbaycanlılarla digər millətlər fərqləndilər. azərbaycanlılar eurovision zırt-pırt hər cür tədbiri yola verdikləri üçün atəş-fəşanlığı qozlarına almadılar. amma belə şeyi görməmiş türkiyəlilər, avropalılar restoranın həyətinə çıxıb telefonları ilə çəkməyə başladılar. bu arada da ayrı əsəb yaşadıq təbii ki. işin qızğın olan vaxtı əlin dolu o tərəf bu tərəf gəzərkən camaat mal-mal göy üzünə baxıb yolunu kəsir. biri qolunu tərpətsə getdi qab-qacaq.

işimiz gərəyi ilə bir yerdə dayana bilmədiyimiz üçün açılış mərasimini də izləyə bilmədik. eh-üh avropa oyunları zad desək də adam yorulan vaxtı izləmək istiyir nə də olsa.

nəysə uzun sözün qısası: bullshit.