9. kinematoqrafiyanın şeirsəl maskaradı.

kieslovski epizodların rejissorudur. yaddan çıxmağa meyilli (böyük ehtimalla da artıq yaddaşdan uzaqlaşmış) anlıq, tək səfərlik və həll edici.
onun bütün yaratdığı xarakterlərin arxasında isa gizlənir. onların hər səhvində tanrı da səhv etmiş olur, hər sevişmə əslində isanın həzzidir, ölümlər onun əldən düşmüş bədənini xatırladır.
soyuq varşava küçələrinin maviliyi filmlərinin əsas tonlarıdır. qadınlarının gülüşlərini xatırlayaq: onlar da eyniylə soyuq, keçici, orada olmayan gülüşlərdir. bəs kişilər? çox vaxt baxışlarını qaçırırlar, çarəsiz, əllərində olmadan onları tələyə salmış situasiyaların qarşısında çılpaq və gücsüz qalıblar.
kieslovskinin filmoqrafiyası nostalgiyayla əlaqəlidir həmçinin. bir çex ozanın nostalgiya tərəfini xatırlamaq vaxtıdır: çex ozan qeyd edir ki, dönüş, yunanca nostos deməkdir. algos, kədər mənasını verir. yəni nostalji doyurulmamış dönüş arzusundan qaynaqlanan kədərdir. qərbi avropalıların məharətlə unutduğu, lakin ikinci dünya ölkələri ünvanı almış blok (orta avropa) respublikalarının yaddaşına qaçınılmaz olaraq həkk edilmiş insani reaksiya, kədər. bəli, məhz krzysztofun hekayələri əldən getmiş, bir daha qayıtması çətin keçmişlə əlaqəli, uzun illər sonra evə qayıdış hissini yaşadan, sevilən insanın artıq bağışlanılması mümkünsüz səhvi qarşısında yaşanan çarəsizliyə oxşardır.

fotoqrafik yaddaş kieslovskini əlindəki siqareti, gözündə eynəyi və o iki şüşə parçalarından dünyaya atılan yorğun baxışlarıyla xatırlayır: o, son baxışda sevgidir.