1. 1926, istanbul doğumlu türk şair. daha çox şeirlərində kobud, argo sözlərdən istifadə edən şair kimi yadda qalıb. ankara və cambridge`də latın və yunan dillərini oxuyub. müxtəlif vaxtlarda səfirliklərdə, tv kanallarında tərcüməçi işləyib. əskərliyini koreyada çəkib.
bir çoxları şairi sol yönümlü sayır. buna səbəb də, 1971`də che guevara və maodan tərcümə etdiyi yazılara görə 15 il həbs cəzası almasıdır yəqin ki. ancaq 1974də əhv çıxıb və azad olunub.
özündən sağçı və ya solçu olduğunu soruşanda isə belə bir cavab verib:
- səhər oyananda, şeyiniz əgər sağ tərəfə sallanırsa deməli sağçısınız. yox əgər sol tərəfə sallanırsa, deməli solçusunuz.
+ bəs sizinki hansı tərəfdədi?
- irəlidə, daima irəlidə. * adam irəliçiymiş bəylər

bir də belə bir gözəl dialoqu olub, yadımda qalan:
- qadından şair olar mı sizcə?
+ niyə olmur ki? biz şeiri şeyimizlə mi yazırıq? * adam king

həmçinin facebook türk səhifələrinin, şeirlərini paylaşa-paylaşa gözümüzü mazol etdiyi şairdir. ancaq ki, yalnız göz mazol olur. problem şeirlərində deyil yəni, səhifələrdədi.

və ən sevdiyim şeiri:

hayatta ben en çok babamı sevdim (1998)

hayatta ben en çok babamı sevdim.
karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
çarpı bacaklarıyla ha düştü, ha düşecek
nasıl koşarsa ardından bir devin,
o çapkın babamı ben öyle sevdim.

bilmezdi ki oturduğumuz semti,
geldi mi de gidici hep, hepp acele işi!
çağın en güzel gözlü maarif müfettişi.
atlastan bakardım nereye gitti,
öyle öyle ezber ettim gurbeti.

sevinçten uçardım hasta oldum mu,
40-ı geçerse ateş, çağırırlar istanbula,
bi helallaşmak ister elbet, değil mi, oğluyla!
tifoyken başardım bu aşk oyununu,
ohh dedim, göğsüne gömdüm burnumu.

en son teftişine çıkana değin
koştururken ardından o uçmaktaki devin,
daha başka tür aşklar, geniş sevdalar için
açıldı nefesim, fikrim, canevim.
hayatta ben en çok babamı sevdim.

və yada düşən bir dialoq daha:
- niyə ananıza şeir yazmamısınız?
+ anama şeir yazacaq qədər şair deyiləm.