1. "bir idarə və ya müəssisədə çalışma, xidmət etmə, qulluq etmə; xidmət, vəzifə, qulluq. işə girmək. işdən çıxarmaq. müəllimlik işi. həkimlik işi." -azerdict.

21ci yüzilliyin ən böyük problemi. 21ci əsr insanının əsas problemi.
niyə məhz 21ci yüzillik? çünki əvvəl olmayıb və gələcəkdə olmayacaq.
20ci yüzilliyin ən böyük problemi müharibələr idi yəqin ki, ondan əvvəlki əsr vəbalar, ondan əvvəl köləlik və.s
insanoğlu bütün problemlərini həll edə edə gedir. əgər ikiyüz il geriyə gedib bütün ailəsi vəbadan ölən adam əgər səndə bu balaca dərman olsa onlar ölməyəcəkdi desək necə pis olardısa bundan iki yüz il sonranın insanına da bugünkü bizim problemlərimiz adi və bəsit gələcək. *gələcək qısqanclığı* deyirlər buna terminalogiyada. gələcəkdəki insanların sənin indi dərd etdiyin dərdləri olmayacaq. başqa dərdləri ola bilər bəlkə, marsa viza ala bilməmək kimi. bəzən insanın doğrudanda ürəyini sıxır bu. sənin problemlərin heçkimin problemi olmayacaq gələcəkdə.
xüsusilə işləmək. 22ci əsrdə azalacaq yavaş-yavaş yəqin ki. təsəvvür elə bugün bu qədər insanın zülüm çəkdiyi işləmə aktı ortadan qalxacaq. indi həm işi olan həm işsiz olan həyatından şikayət edir. insanlar sevmədikləri işləri görürlər.

*basic income*, minimum əməkhaqqı sisteminə keçildikdən sonra işləmə saatları azalacaq və bir nöqtədən sonra əhalinin 20%i işləyəcək. həkim mühəndis və.s
onsuz da indi əhalinin 80 faizinin gördüyü işlər sıradan işlərdir. bəzi işləri hətta dövlət özü yaradır əhali işsiz qalmasın deyə. buna *bullshit jobs* deyilir.

bir də bir şey var, qocalmadan insan ölüm qorxusuna uzaq olduğunu sandığı kimi uşaq və yeniyetmələr də həmişə elə sanırlar ki işləməyəcəklər ya da həyatlarını işləmədən idarə edə biləcəklər. yemiyetmə ikən saat 9dan-6ya iş nədi ala mən işləməyəcəm deyirdim ancaq indi 9dan 6ya işim olsa nə zor olardı ala deyə düşünürəm çünki 11 saat işləyirəm. yeniyetmə, çox şeyi bilmir.

keçmişdə sivilizasiyanın inkişafı anbar tapılmasıyla da güclənmişdi. çünki insanlar beləcə qidanı yığıb anbara qoyur və qida xarab olmurdu beləcə özlərinə vaxtları qalırdı və o vaxt müddətindən sənətçilər ustalar çıxdı. sonra şəhərlər salındığı zaman isə bəzi xüsusi insanlara sən işləmə biz işləyəcik sən ustalıq et alət düzəlt, ixtira elə dedilər. belə belə ilk insan işsizliyin bəhrəsini görürdü. günümüzdə də insanların boş vaxtları artıqca fərdi fəaliyyətləri artır və artacaq. incəsənətə daha çox vaxt ayıra biləcək insan.
məsələn bəzi insanlar var indi, deyəndə ki gələcəkdə dövlət minimum gəlir verməlidi/verəcək və iş saatları azalaraq yox olacaq, deyirlər ala yox iş olmasa neynəyər insanlar başlarını nəylə qatar. bu insan iş rejminin qurbanıdır. görüldüyü kimi işə o qədər vaxtı gedib ki adamın həyatda başqa məşğuliyyət sahələri olmayıb yoxdu və elə bilirki boş qalsa sıxıntıdan ölər. elə deyil əlbətdə. hər dövr öz həyat formasını yaradır və yaradacaq.