atasız böyümək
əjdahalar googllasözaltı etiraf - acı uşaqlıq xatirələri
hərdən fikirləşirəm ki, başa düşüləndir heç kimin onlara yazığı gəlməyini istəmirlər və ya ataları yoxdu deyə üstlərinə gediləcəyini düşünüb demirlər. amma yaxın dostların bunu edəndə deyirsən ki, axı bunu bu qədər böyüdəcək nə var, təbiətin qanunudu da. bizdən də (ən yaxın dostlarından da) gizlətməyin mənası nədir. bu qədər dostluğumuz var guya sən bunu deyəndə, bizlə bölüşəndə ünsiyyətimizdə, münasibətimizdə dəyişən nəsə olacaq? həqiqətən çox söhbətlər etmişik hər cür dərdimizi birbirimizə danışmışıq pivə içib lül piyan olmuşuq o vəziyyətdə belə açıb ürəyini boşaltmayıb. hərdən fikirləşirsənki yəni mənə güvənmir yoxsa o qədər yaxın deyilik mi ki belə şeyləri birbirimizlə bölüşə bilmirik.
itirən şəxs qədər olmasa da əsl dostlar üçün çox çətin vəziyyətdi. bilmirsənki, nəsə valideyn söhbəti olanda söhbəti dəyişəsən yoxsa, bizim də atasının olmamağından xəbərimiz olduğunu bildirməmək üçün elə normal davam etdirmək.
çox böyük cəsarət tələb eliyən bir şeydi etiraf eləmək, amma məsləhətim yaxın dostlarınızdan gizlətməyin məncə çəkinəcək heçnə yoxdu.
üzv ol