2. xüsusilə bu başlıqda yazıram. çünki bugünlərdə terrorist söhbəti çox gəzir ortalıqda. terrorçuluqdan danışım. hüquq əsasən dövlətin müəyyənləşdirdiyi və sanksyalaşdırdığı normalar sistemidir. fikir verin dövlət yazmışam. neo-liberal iqtisadi quruluşlu dövlətlərdə hüquq siyasi iktidar partiyanın və o partiyaya dəstək verən milli və transmilli oliqarxların müəyyənləşdirdiyi normalardır. bunu anlamaq çətin deyil ölkəmizin xəbərlərinə baxsanız görərsiniz ki hadı rəcəbli kimilər qanunvericilik sistemini necə sikib çevirir. yəni kimin terrorçu kimin qəhrəman olmağına hadı rəcəbli kimilər qərar verir bugünkü hüquq sistemində. gəl gələlim mixayloya. bu şəxsiyyət italyan faşizminə qarşı illərlə mücadilə aparmış qəhrəmandır amma onun elədiyi şeylər bugünki qanunlarla bugünki medya ilə terror adlandırılacaq şeylərdir. baxın deniz gezmiş, mahir çayan, erdal eren bu gün yaşasaydı dhkpc, hdp-yə dəstək verəcəkdilər. necə ki zəmanələrinin partizanları idilər. bugün oliqarxiya, hakimiyyətin mənimsənilməsi faktı olan istənilən ölkədə o xalqın silahlı mücadiləsi o xalqın şüurudur. necə ki orvel deyib "şüurlanmasalar başqaldırmayacaqlar, başqaldırmasalar şüurlanmayacaqlar". proletariyanın gücü proletariyanın özündədir sadəcə təşkilatlandırmaq lazımdır o təşkilatlanmalarda zülm edilən xalqı qoruyan gücə terrorçu yox partizan deyilir, abilər. əbu zər ğfarini dediyi kimi "gecəni ac yatıb səhər qılınc qurşanmayanın ağlından şübhə edirəm". baxın bu dünyaya ümidi bugün terrorçu sayıla biləcək ki vaxtında da xoş qarşılan insanlar verir. günahsız insanları öldürən bomba partladanlar deyil, ölkəni o vəziyyətə gətirən siyasi iktidardır. yəni birinə terrorist deyəndə iki dəfə fikirləş təbii beynin varsa. ya da mixaylonu düşün. o əvəzsiz partizanı. ciao, bella