1. ilk dəfə marağalı övhədi dəhnamə adında poema yazmışdır.
lakin ən gözəl dəhnaməni şah ismayıl xətai yazmışdır. ilk nikbin sonluqlu məhəbbət poemasıdır.
xətainim dəhnaməsində:
gənc biri aşiq olanları səfeh adlandırır və yuxusunda yatıb bir qız görür, oyanır ki ona aşiq olub. qeybdən səs gəlir ki pərilər bağında yaşayan bir pəriymiş qız.
aşiq yola çıxıb pəri yaşayan bağı tapır, bağban ilk onu qovsa da, sonra ürəyi yumşalır və səbayla məktub göndərməsini məsləhət görür.
səba 1ci,2ci məktubları aparır, pəri üz vermir, rədd edir. 3cü məktubda pəri qəzəblənib 'səba'nı saçlarından zindanda asdırır.
4cü məktubu 'ah' aparır.
5,6cıları 'huş'
7,8,9cu məktubları 'göz yaşı' aparır.9cu məktubdan sonra ürəyi yumşalır, 'səba'nı azad edir. səba aşiqin yanına gəlir.
10cu məktubu da 'səba' ilə göndərir.
görüşürlər. lakin pəri ilə insan bir ola bilər mi? ayrılmalı olurlar.
sonu "məşuqənin aşiqi yola salması" barəsində 'sən qal imdi!' rədifli qəzəl ilə bitir.