3. üzərində günlərlə düşünməmə, forumlarda müzakirələr eləməyimə səbəb olan film.

garlandın bundan əvvəlki filmi ex machina mənim üçün orta babat bir film idi. sonra araşdırandan sonra gördüm ki, kinonun əməlli başlı fanları zadı var imiş. bəziləri deyir annihilation daha yaxşıdı, bəziləri deyir yox garland bu dəfə sıçıb zad. mən də film haqqında öz fikirlərimi çalışacam yazım. bu yazıda kinemotaqrafiyadan, aktyorluqdan zaddan danışmayacam, kinonun mənasının nə olduğu, nə mesaj verməsi haqqında öz fikirlərimi deyəcəm. hazır olun i am gonna go balls deep in this bitch.

2 teoriyam var kino haqqında. kino qurtarandan sonra o dəqiqə ağlımda biri var idi, sonra redditdə zadda biraz oxuyandan sonra 2cisi də ağlıma batdı. ona görə ikisini də yazacam bura.

məncə kino insanın özünü məhv eləməyi haqqındadı. biz insanlar nə qədər çalışsaq, nə qədər səyahət eləsək, nə qədər oxusaq, dinləsək də heç vaxt öz düşüncələrimizdən qaça bilmərik. həmişə beynimizin bir tərəfində bizi yeyib bitirən, özümüzü günahkar hiss elətdirən, hər şeyi dayandırmağa, bir sözlə özümüzü məhv etməyə çağıran fikir olur. təbii ki, hər kəs də bu fikirlər fərqli olur, hər kəsin bu fikirlərə qarşı reaksiyası da fərqli olur. bəzilərimiz bu fikirlərə qarşı döyüşür, bəzilərimiz bu fikirlərə önəm vermir, bəzilərimizi isə bu fikirlər yeyib bitirir.

kinodakı shimmer də buna metafordur fikrimcə. deməli, kane bilir ki, lena bunu aldadıb. o anlayır ki, onun xoşbəxt evliliyi artıq bitib, buna görə də shimmerın içinə girməyə və self-destruct olmağa gedir. çünki kane lenanı hələ də sevir və o anlayır ki, o, bu reallıqla yaşaya bilməz.

sonra gəldik ventressə. ventress xəstədir və bilir ki, öləcək. ventressin beynində isə shimmerin içində nə olduğu, illərdir içəriyə göndərdiyi insanları nəyin öldürdüyüdür. bu fikir onu yeyib bitirir və artıq öləcəyini bildikdən sonra, ölsəm də heç olmasa içində nə olduğunu bilərək ölüm deyib girir shimmerə. fikir verin, eyni səbəbdir, ventress də öz sonunu axtarır. içəriyə self destruct olmağa gedir.

geriyə qalan obrazlar eyni söhbət. anya aludəçidir, josie qollarını dəfələrlə kəsib, sheppard isə qızını itirib. qısacası bunların hamısının onları yeyib bitirən, "yaşamağın nə mənası var" dedirtən problemləri var.

gəldik lenaya. bəs niyə lena içəriyə girir? ya da daha önəmlisi, niyə içəridən tək sağ çıxan o olur?
çünki lena geri qalanlardan fərqli olaraq o problemlərini qəbul eləyib həyata davam eləməyi seçir.
bilirik ki, lena ərini başqası ilə aldadıb və o anlayır ki, əri buna görə shimmera girib. bu fikirlər onu yeyib bitirir, özünü günahkar hiss eləyir, bu səbəblə o shimmera girir. bəs niyə sağ çıxır? bunun cavabı biraz pretentious çıxa bilər amma mənim fikrim budur ki, lena son anda hər şeyi məhv elədiyini, həmişə bu fikirlərlə yaşamaq məcburiyətində olduğunu anlayır və bunu qəbul eləyir. fikir verin, kinoda demək olar heç bir döyüş olmur, ancaq axırda lena kim ilə döyüşür? təbii ki, özü ilə. onun fikirləri sözün həqiqə mənasında lenanı əzir, * alienın onu qapıya sıxmağa çalışdığı səhnəni deyirəm amma son anda o qərara alır ki, onu yeyib bitirən bu fikirlərə qarşı döyüşmək yerinə, onları qəbul eləyib həyata davam eləmək lazımdır. beləcə də özünə qalib gəlir və shimmerdan yeni bir insan olaraq çıxır.

bu mənim ürəyimə yatan teoriyadı.

bir də redditdə oxuduğum və ağlıma yatan başqa bir teoriya da var ki, mənimkinə biraz oxşayır.
deməli ideya odur ki, kino insanlar arasında, daha dəqiq desək iki sevən insan arasındakı münasibətdən və bu münasibəti davam elətdirmək üçün insanların necə dəyişməyə məcbur olduğunu göstərir.

kane shimmera girir, bilir ki, yoldaşı onu aldadıb. kane anlayır ki, o bunla yaşaya bilməz, yaşasa belə fərqli biri olaraq yaşamalıdır. ona görə dəyişib tamamilə başqa biri olaraq çıxır. lena da eyni söhbət.


ümumiyyətlə məni insanların öz fikirlərindən qaça bilməmələri söhbəti çox özünə cəlb edir. buna görə də mənim üçün önəmli kinodur. redditdə fırlanarkən bu haqda başqa bir hekayə də tapdım.
https://imgur.com/gallery/ZNSaq biraz uzundur, ancaq maraqlıdır və eyni söhbətdi. insanların əvvəl-axır self destruct olmağı haqqındadır.

bu yazını da Simon Bolivar sözləri ilə bitirim. “How will i ever get out of this labyrinth!"

edit: yadımdan çıxdı yazmaq. bu yazını yazmaq üçün kinonun netflixdə bəzi səhnələrinə yenə baxırdım. kinonun əvvəlində ventress lenaya sual verir ki "time to move on? it is not easy to move on", lena da deyir ki, "I didn't". dedim yazım bunu da, önəmli səhnədir məncə.