2. kolumbiya futbolu tarixində 80'ci illəri və 90ların əvvəlini əhatə edən dövr. ölkədə böyük söz sahibi olan narkotik klanları qara pulları yumaq üçün yollar axtarırdılar. futbol da hərzaman böyük pulların dolaşdığı bir sahədir. həm xərcləmək həm də qazanmaq üçün. cənubi amerikalıların futbola olan sevgisi ilə bu birləşincə narkotik klanlarının başqa bir sahəyə girişməklərinin bir ehtimalı yox idi. narkobaronlar bu illərdə ölkənin futbol klublarını himayəyə götürməyə başladı.

narkotik və kolumbiya deyiləndə ağıla gələn ilk ad pablo escobar həmin dövrdə medellin şəhərinin demək olar ki əsl sahibi idi . escobar həmin şəhərin iki klubu atlotico nacional və independiente medellin klublarıni himayəsinə götürmüşdü. nacional klubu maddi cəhətdən o qədər güclənmişdi ki avropa nəhənglərindən transfer təklifləri alan futbolçuları da klubda saxlamağı bacarırdı. kolumbiyada dövrün ən yaxşı futbolçularını klub heyyətinə toplamağa çalışırdı.

pablonun ortağı meksikalı jose garcia da kolumbiya paytaxtının millonarios klubunu əlinə keçirmişdi.

pablonun ən böyük rəqibi olan cali kartelinin başçında duran orejula qardaşları da america de cali klubunu himayəyə götürmuşdülər.

digər bəzi klubları da oz nəzarətlərinə alan kartellər var idi.

narkotikadan gələn pullarla bu klublar demək olar ki ən yaxşı dövrlərini keçirirdilər. cənubi amerikanın çempionlar liqası olan copa libertadoresi də qazanmağa dəfələrlə yaxınalşdılar. 1985, 86, 87 mövsümlərində america de cali klubu bu turnirdə 3 final oynadı lakin kuboku qazana bilmədi. 1989cu ildə isə pablonun atletico nacinalı finala çıxdı. əsas rəqibləri america de calinin kolumbiya liqasında hegamonluq etdiyi bu illərdə atletico nacional üçün qitənin ən böyük kubokun qazanmaq qaçırılmaz fürsət idi. bu şansı qaçırmayan nacional klubu finalda paraqvayın olimpiya klubunu məğlub edərək libertadores kubokunu qazanan ilk kolumbiya təmsilçisi oldu.