12. Belə deyim də; Gürcüstanda olanda gördüm yaşlı gürcülər rusca bilir, cavan və orta yaşlılar sən deyən bilmir. Amma ki heç biri gürcü dilindən başqa dillə öz aralarında danışmırlar. Kəlmə belə eşidə bilməzsən danışdırmasan əgər yəni yolda, marşrutda, kafedə ya bazarda. Rusiyada olduqdaysa gördüm ki ruslar öz dillərindən başqa heç bir dildən istifadə eləmir. Bir neçəsiylə ingiliscə danışmağa çalışdım, bilmədilər. Qəribsidilər ki niyə naşqa dillə onlarla danışmağa çalışıram, axı bura rusiyadı. Narahat və maraqlı baxışlarından çox yaxşı hiss etmək olurdu bunu, bəziləri rusca danışmayanda ilişirdi adama (aha bu hələ də var bəzi insanlarda). Bilənlər də danışmırdı ruscadan başqa dillə öz aralarında. Bizsə öz ölkəmizdə öz dilimizi artıq ən hörmətsiz dil etmişik, hətta ona hansısa bir dil qədər hörmət qoymuruq demək olar. Çünki, istər cəmiyyətdə öz aralarında başqa dillə danışanlar, istər iş mühitində və işçidən tələb edərək, istər universitetdə. Hələ də israrla buna davam ediriksə, bizdən bir xalq olaraq adam olan deyil. Bu da o deməkdir ki biz bu ölkəni sevmirik və bir bütün halında ölkə olaraq heç vaxt onun-bunun küləyində sovrulmaqdan yaxa qurtara və bir yerlərə gələ bilməyəcəyik. Tarixə baxsaq da görərik ki həmin avam xalqıq və heçnə dəyişməyib.