4. bizdə iş yeri evimizin ən balaca otağı idi.demək olar ki hər gün,atamı izləyirdim işləyəndə.özünün kəsib düzəltdiyi qəliblərə,əhəng qarışıq nəsə maddəni tökməsi,sonra o qəliblərdən bəzən mələk,bəzən buta,bəzən nəsə maraqlı naxışların çıxması mənə möcüzə kimi gəlirdi.hətda əvvəllər elə bilirdim atam sehirbazdı,daha sonra mənə də işini öyrətdikcə bunun sadəcə əl işi olduğun anlamışdım.özümü çox uşaqdan daha çanslı saydığım mövzudu.çünki atamın iş yerinə istədiyim vaxt gedə bilirdim.