915. Daima Hər kəsin pis xüsusiyyətlərini üzünə vurmuşam və kobud danışmışam . Bunları edəndə də empatiya qurmamışam. Bu yaxınlarda etdiklərim haqqında çox düşündüm. buna görə Nə qədər dost itirdiyimi xatırladım. Özümə də yaxşı dost deyirdim hələ, güya açıq sözlü ( pis şeyləri üzə vurmağı açıq sözlülük olaraq qəbul edirdim ) olaraq insanlara yaxşılıq edirdim, qozuma olmurdu onların qəlbinə toxunur ya yox. Ki bunu da "alfa"lıq hesab edirdim. Mənim də bir neçə belə dostum var və mənə qarşı belə davranırlar. Açıqcası qəlbim qırılır bəzən, hər nə qədər yaxın olsaq da. Onda dərk etdim ki, bu etdiyim "alfa"lıq yox hörmətsizlikdir. Artıq insanlara qarşı daha mülayim davranmağa çalışıram. Bu cür qəhbəlik etdiyim insanlardan üzr istəmək istəyərdim, ancaq bunu etməyə üzüm gəlmir normal olaraq.