3. Hərdən düşünürəm ki çox aqressiv yazaram. Fikirlərimi hirslə bildirirəm. Çox güman ki özümə olan nifrətimi tanımadığım insanlardan çıxmağa çalışıram. Amma yenə də bunu yazmalıyam. Çünki indi yazacaqlarım həyatımın içinə qoyan hadisələrdən biridir. indi keçək entry mizə. Düşünürəm ki feminazilər sadəcə qadınların haqlarının olduğu bir dünya istəyir. Nəyə görə indi danışım. Uninin 1 ci kursunda oxuyurdum. Özüm də elə bir insanam ki utancaqlıq abidəsiyəm. Heç vaxt da nə bir qadına nə bir qıza nə online nə də real tanışlıq atmamışam. Amma iş elə oldu ki burda bir qızdan xoşum gəldi. Könüldü ota da qonar poxa da. Mənimki də poxa qondu. Deməli bu qızla eyni avtobusla gedib-gəlirdik. Mən sadəcə uzaqdan izləyirdim. 1 gün 2 gün axırda yaxınlaşdım. Danışdıq elə belə axşam nömrəsinə mesaj yazdım. Bir cəsarətimi toplayıb sevirəm dedim. Qız da gülən emoji qoydu. Biraz danışdıq qurtardı. sabahıki gün gördüm bütün sinif mənə gülür. Sən demə bu pox göndərdiyim mesajları bütün sinifə göstərib. Dünyam yıxıldı. Həyatımda bu qədər axmaq yerinə qoyulduğum olmamışdı. Qıza yaxınlaşıb söz demək istədim. Özünü artistliyə vurdu guya ürəyi gedir. O birisi qızlar da çəkil deyib məni kənara itələdi. Sonra da məndən şikayət etdilər. bullying gündə rektor otağına çağırılmalara görə intihar həddinə gəldim. Amma edə bilmədim. Bunun başlıqla nə əlaqəsi var deyim. Mən o qıza etdiklərinə görə cavab versəydim bu konvensiyaya görə həbsdə idim. Amma yazdığım onlarla müraciətə baxmayaraq heç bir təşkilat heç bir partiya səsimə səs vermədi. Buna görə də bu konvensiya mənə görə zibildi.