186. O qədər çox izah eləmişəm ki özümü, olanları, bura nəsə yazmağa da halım yoxdu. Amma yazacam.
Gözlədiyim kimi olmadı. istəmədiyim sözlər eşitdim də, dedim də. Allah bilir, səhər açılanda nə olacaq.
Hər şey, sadəcə olaraq, dəhşətdi. Uzağı bir sutka sonra xəstəxanada da ola bilərəm, qatil də. Bəlkə, elə bu başlığa hər şeyin düzələcəyini, daha yaxşı olduğumu yazacam.
Necə deyərlər, ox yaydan çıxıb artıq. Böyük gün məni gözləyir, sözlük. Bəlkə də aylar əvvəl olmalı mübarizə. Eyni evdə yaşadığım insanlarla ailə olub-olmadığımı öyrənəcəm. Səhvlərimlə, doğrularımla, olduğum kimi. Ruhumda yük olan hər şeydən xilas olmaq ümidi ilə..
Edit 8.46: içimdə sadəcə boşluq hiss edirəm. Bir də boşluğun hiss etdirdiyi ağrı
Edit 18.20: Bacarmadım sözlük. Nə qədər bədbəxt, nə qədər yazıq imişəm. Nə qədər tək imişəm. Nə qədər düşmən imişəm öz gələcəyimə.