6. bizə həmişə deyiblər ki, "yaxşı" ol. adəm övladı da uşaqlıqdan təcrübə qazanır ki, yaxşı iş görsə alqışlanır( pozitiv nəticə), pis iş görsə cəzalanır(neqativ nəticə). Ailədən və cəmiyyətdən əldə etdiyi ümumi əxlaq anlayışını mənimsəyir və istər istəməz vicdanı yaxşılığa doğru gedir ( (bax: məsuliyyət)

(baxma: vicdan rahatlığı ) )
Biri də çıxıb demir ki, niyə yaxşı olmalıyıq biz? Cavab verirlər ki çünki olmalısan. Çünki pis pisdir, yaxşı yaxşı. Pislik etməyin pis olmasını mən də bilirəm, bəs niyə pis olmaq olmaz ki?
Burada baxışlar ikiyə ayrılır( öz aralarında da ayrılır, mən ümumi deyirəm)
Bir qisim bu sualı mənasız hesab edirlər, çünki əgər bir şey yaxşıdırsa sən onu etməlisən. Bu sualı "mən niyə etməli olduğum şeyi etməliyəm" ilə dəyişdirdikdə mənası qalmır. Sən etməli olduğun şeyi etməlisən
Digər bir qisim isə bu sualın mənalı olduğunu düşünür. Bunun bir seçim olduğunu düşünürlər və bu seçim üçün minlərlə səbəb var. (baxma: cəza qorxusu ) (baxma: tənqid olunma qorxusu ) (baxma: cəhənnəmdə yanma qorxusu ) (baxma: yaxşı şeyi etmək sevdiyin birini etkileyecek ) Əgər yaxşı olmağın üçün , olmalısandan başqa,heçbir səbəb yoxdursa yaxşı olmasan da olar. Məsələn psixopatı götürək. O əxlaqi qaydaları iqnor edir, vecinə deyil, sadəcə yaxşı olmaq başqa tərəfdən də ona xeyirlidisə onu edir. Burada psixopat əxlaqsız olduğunu bilir, amma əxlaqlı olmağın vacib olduğunu düşünmür.
Mənim fikrimcə isə insan əxlaqın ötəsinə keçməlidir. Hadisələrə və seçimlərə yaxşı, pis etiketi yapışdırmayaraq onları sadəcə var olaraq görməlidir. Və var olmasını sürdürmeye hansı daha çox kömək edirsə o seçimi etməlidir. Yaxşı olmadan keçirilən həyat miserable'dır və yaşanmağa dəyməz. Hayatda bir mana yok (amma) itina ile yaşayınız sözünü də unutmayaq camusun.