32. Ömür boyu xarici görkəmimə kompleksim olub. Uşaq vaxtı dodaqlarım iri idi deyə nə qədər ağlayırdım. Elə bilirdim lağ edirlər mənə. illah da çox arıq olardım. Üzümün yarısın dodaqlar tuturdu. Nifrət edirdim. Bütün nəsildə məndən başqa hamının dodaqları nazik idi. Üsyan edirdim ki, niyə mən də? Məktəbə gedirdim üzümə dururdular ki, dodaqların kontur vurub gəlirsən. Başa sala bilmirdim bu insan övladlarına ki, mənə pis təsir edir deməyin belə şeylər. Sonra yeniyetməlik illərimdə ən nifrət etdiyim şey şərq qadını fiqurası. Mamamla geyim almağa gedəndə yazığı o qədər bezdirirdim. Geyinmə kabinindən çıxmırdım. Satıcılar getməli idilər ki, çıxım. Butiklərdəki satıcılar mənə dəliyəmmiş kimi baxırdılar. Ayaqları arıq qızlar görəndə həsəd aparırdım. Nəysə ki, zamanla insan öyrəşir,normal qəbul edir.
indi də axtarıb kompleks edəcəyim bir şey tapmışam. Bütün gün beynimdə fikirləşirəm. Bir pedaqoq kimi bütün bu komplekslərin kökünün haradan başladığını çox yaxşı bilirəm. Amma bir umac uma bilmirəm.